صائبا! عیب خودت گو عیب مردم را مگو
هر كه عیب خود بگوید ، از همه بالاتر است
صائب تبریزی ۔
بی پردہ عیب ہائی خود اظہار می کنیم
فرصت بعیب جوئیء یاران نمی دہیم
ولہ
دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است
شصت و شاهد هر دو دعوای بزرگی می کنند
پس چرا انگشت کوچک لایق انگشتر است
آهن و فولاد از یک کوره می آیند برون
آن یکی شمشیر گردد،دیگری نعل خر است
گر ببینی ناکسان بالا نشینند صبر کن
روی دریا کف نشیند،قعر دریا گوهر است