نتائج تلاش

خُنُک آن دم که نشینیم در ایوان من و تو به دو نقش و به دو صورت به یکی جان من و تو (مولانا جلال‌الدین رومی) خوشا وہ لمحہ کہ جب برآمدے میں بیٹھیں، میں اور تم دو نقشوں اور دو صورتوں کے ساتھ، [لیکن] ایک [ہی] جان کے ساتھ، میں اور تم

خُنُک آن دم که نشینیم در ایوان من و تو به دو نقش و به دو صورت به یکی جان من و تو من و تو بی‌من و تو جمع شویم از سرِ ذوق خوش و فارغ ز خرافاتِ پریشان من و تو شاعر: مولانا جلال‌الدین رومی ترجمہ: خوشا وہ لمحہ کہ جب برآمدے میں بیٹھیں، میں اور تم دو نقشوں اور دو صورتوں کے ساتھ، [لیکن] ایک [ہی] جان...

مولانا رومی کے سوگ میں کہی گئی رباعی: کو دیده که در غمِ تو نم‌ناک نشد یا جیب که در ماتمِ تو چاک نشد سوگند به رویِ تو که از پشتِ زمین مانندِ تویی در شکمِ خاک نشد (بدرالدین یحییٰ) [ایسی کوئی] چشم کہاں ہے کہ تمہارے غم میں نمناک نہ ہوئی ہو؟ یا [ایسا کوئی] گریبان [کہاں ہے] کہ تمہارے ماتم میں چاک نہ...

شهباز ایله خُصومته قادر می‌دۆر خۏرۏز ترک ائیله‌سۆن عنادې قېزېلباشِ نابکار (یحییٰ نوعی) مُرغا کیا شہباز کے ساتھ دشمنی کی قدرت رکھتا ہے؟ قِزِلباشِ بدکردار کو چاہیے کہ وہ [سلطانِ روم کے خلاف] اپنے عناد کو ترک کر دے Şehbâz ile husûmete kâdir midür horoz Terk eylesün 'inâdı kızılbâş-ı nâ-bekâr

قۏ تماشا ائیله‌سینلر عارض و رخسارېنې قانده ایسه آب و آتش دۏستوم آیلاغ اۏلور (نجاتی بیگ) [مردُم کو] اپنے عارض و رُخسار کا تماشا و نظارہ کرنے دو آب و آتش جہاں بھی ہو، اے دوست، مفت ہوتے ہیں Ko temâşâ eylesinler 'âriz u ruhsârını Kande ise âb u âteş dostum aylağ olur

محملِ جانان بِبوس آن گه به زاری عرضه دار کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس (حافظ شیرازی) [اے بادِ صبا!] محملِ جاناں کو بوسہ دو اور پھر بہ نالہ و زاری عرض کرو کہ تمہارے فراق سے میں جل گیا ہوں، اے مہربان فریاد کو پہنچو۔

ای گُل یاناغلو، لب‌لرینه جان دئسم، یئری زلفینه کفر و یۆزینه ایمان دئسم، یئری سۏردوم طبیبه، دردیمه درمان بولونمادې بو دردِ عشقه لعلینی درمان دئسم، یئری کیم ائشیگینه یاستانا، دولت بولور مُدام اۏل آستانه سایهٔ سُبحا‌ن دئسم، یئری بیر مورِ خسته‌نین که قاپوندا مقامی وار من اۏل مقامه مُلکِ سلیمان دئسم،...

دودِ آهیندیر، خطایی، گؤگده بولوتلار سنین دورمایېب تؤک گؤز یاشېن کیم ابر و باران دوری‌دیر (شاه اسماعیل صفوی 'خطایی') اے خطائی! آسمان میں [موجود] ابر تمہاری آہ کا دُود ہیں رُکے بغیر اپنے اشک بہاؤ کہ ابر و باراں کا دور ہے × دُود = دھواں Dudi-ahindir, Xətayi, gögdə bulutlar sənin, Durmayıb tök göz...

لال اۏتورما، سؤیله، ای جان مُرغی، گلدی نوبهار گئتدی قېش وقتی آرادان، اوش گلستان دوری‌دیر (شاه اسماعیل صفوی 'خطایی') اے مُرغِ جاں! گُنگ مت بیٹھو، [بلکہ کچھ] بولو۔۔۔ نوبہار آ گئی سرما و زِمِستان کا وقت درمیان سے چلا گیا، حالا گلستان کا دور ہے Lal оturma, söylə, ey can mürği, gəldi növbəhar, Getdi...

نااُمید اۏلما جهان‌دا ای گدایِ بی‌نوا درگهِ سُلطانه گل کیم لُطف و احسان دوری‌دیر (شاه اسماعیل صفوی 'خطایی') دنیا میں نااُمید مت ہو، اے گدائے بے نوا! درگاہِ سُلطان کی جانب آؤ کہ لُطف و احسان کا دور ہے Naümid оlma cəhanda, ey gədayi-binəva, Dərgəhi-sultanə gəl kim, lütfü ehsan dövridir.

عقلی که منعِ من کند از عشق دشمنی‌ست با دشمنانِ خویش مُدارا نمی‌کنم (شیخ‌الرئیس افسر) جو عقل مجھے عشق سے منع کرتی ہے، ایک دشمن ہے؛ میں خود کے دشمنوں کے ساتھ مُدارا و نرمی نہیں کرتا۔

بو شعرِ پُرصنایِع اۏلالې مشهور عالَمده سحابی کیمسه یاد ایتمز عجمده نظمِ سلمانې (حُسام‌الدین بن حُسین سحابی) اے سحابی! جب سے [تمہاری] یہ پُرصنائع نظم و شاعری عالَم میں مشہور ہوئی ہے، مُلکِ عجم میں کوئی شخص سلمان [ساوجی] کی نظم کو یاد نہیں کرتا۔ Bu şi'r-i pür-sanâyi' olalı meşhûr 'âlemde Sehâbî...

دعوایِ شعله‌نوشیِ عشق ائیله‌سم نۏلا شمعِ جمالِ دل‌بره پروانه‌دۆر گؤنۆل (مالی دیاربکرلی) اگر میں شعلہ نوشیِ عشق کا دعویٰ کروں تو کیا ہوا؟ [میرا] دل شمعِ جمالِ دلبر کا پروانہ ہے Da'vâ-yı şu'le nûşî-yi 'aşk eylesem n'ola Şem'-i cemâl-ı dilbere pervânedür gönül (Diyarbakırlı Mâlî)

صبر قلبۆمدن فرار ائیلر سحابی گلسه عشق ائیله کیم سلطانِ مُلکِ روم‌دان شاهِ عجم (حُسام‌الدین بن حُسین سحابی) اے سحابی! اگر عشق آ جائے تو میرے دل سے صبر فرار کر جاتا ہے (/کر جائے گا) جس طرح کہ سلطانِ مُلکِ روم [کے آنے] سے شاہِ عجم [فرار کر جاتا ہے] Sabr kalbümden fırâr eyler Sehâbî gelse 'ışk Eyle...

ای دل حذر قېل آتشِ آهینله یانماسېن جسمیم که درد قوشلارېنا آشیانه‌دیر (محمد فضولی بغدادی) اے دل! حذر و احتیاط کرو [کہ کہیں] تمہاری آتشِ آہ سے جل نہ جائے میرا جسم، کہ جو پرندگانِ درد کا آشیانہ ہے Ey dil, həzər qıl atəşi-ahinlə yanmasın Cismim ki, dərd quşlarına aşiyanədir

یاردان نه بوسه آلدېق نه کنارېن گؤرمۆشۆز نخلِ کامېن داهې نه برگین نه بارېن گؤرمۆشۆز (میرزازاده احمد نَیلی) ہم نے یار سے نہ بوسہ لیا ہے، نہ اُس کی آغوش کو دیکھا ہے ہم نے نخلِ آرزو کا ہنوز نہ برگ [دیکھا ہے]، اور نہ اُس کا میوہ دیکھا ہے Yârdan ne bûse aldık ne kenârın görmüşüz Nahl-ı kâmın dahı ne...

میر محسن نوّاب قره‌باغی اپنے ایک تُرکی نوحے میں کہتے ہیں: اۏلمادېق، واحسرتا، کرب و بلادا تا ائدک خنجرِ بُرّانیله صدپاره اکبر قانلېسېن (میر محسن نوّاب قره‌باغی) واحسرتا! کہ ہم کربلا میں نہیں تھے تاکہ ہم خنجرِ بُرّاں سے اکبر کے قاتل کو صد پارہ کر دیتے۔ Olmadıq, vahəsrəta, Karbübəlada ta edək...

ای فضولی یار اگر جور ائتسه اۏندان اینجیمه یار جورۆ عاشقه هر دم محبّت تازه‌لر (محمد فضولی بغدادی) اے فضولی! اگر یار ستم کرے تو اُس سے رنجیدہ مت ہو عاشق پر یار کا ستم ہر لحظہ [عاشق کی] محبّت کو تازہ کرتا ہے Ey Füzuli, yar əgər cövr etsə, ondan incimə Yar cövrü aşiqə hər dəm məhəbbət tazələr

اے دیارِ آذربائجان! مجھے اپنی آغوشِ لطیف میں لے لو۔۔۔