اِس سال زمستان اور برف باری دوشنبہ اور تاجکستان کے دیگر علاقوں کی جانب اپنے معمول کے وقت سے پیشتر آ گئے ہیں۔
ماخذِ تصاویر
تاریخ: ۲۳ نومبر ۲۰۱۶ء
ختم شد!
به کویت میروم با بارِ دل اِستاده-اِستاده،
گرِههایِ دلم را بهرِ تو بکشاده-بکشاده.
گرِه میبندی ابرو را، که در کارم گرِه افتد،
ز کویت میروم با بارِ غم افتاده-افتاده.
تمامِ عمر مستِ باده بودم، ای خوشا یک بار
شدم مستِ دو چشمِ مستِ تو بیباده-بیباده.
ولی تو میروی، ای سادهرُو، مغرورِ حُسنِ...
(زهد و رندی)
گویم قصهٔ مولوی صاحب خودِمانی
شوخی نه، بوَد مقصدِ من طبع عیانی
مشهور به صوفیمنِشی بود جنابش
بس محترم او نزدِ اعالی و ادانی
میگفت که بنهفته طریقت به شریعت
طوری که در الفاظ نهان اند معانی
جامِ دلش از بادهٔ زهد آمده لبریز
اندر تهٔ آن دُردِ خیالِ همهدانی
تا باز به تعدادِ مریدان...
ابواسماعیل عبداللہ بن ابی منصور محمد (تولد: ۳۹۶ھ، وفات: ۴۸۱ھ) معروف بہ 'پیرِ ہِرات' و 'پیر انصار' و 'خواجہ عبداللہ انصاری' و 'انصاری ہِروی' فارسی گو صوفی مشرب عارف و دانشمند تھے۔ وہ گیارہویں صدی عیسوی کے خطۂ خراسان کے ایک ادبی نابغے اور ممتاز چہرے کے عنوان سے پہچانے جاتے ہیں۔ وہ بطورِ مفسرِ...
نامِ نغمہ: اسمش عشقه
گلوکار: مرتضیٰ پاشایی
زبان: تہرانی گفتاری فارسی
متن:
این یه حسِ جدیده
یکی دوباره از راه رسیده
مثلِ اون چشمم ندیده
انگاری اونو خدا واسه من آفریده
یکی که صاف و ساده
آروم قدم زد تُو امتدادِ شبِ تنهاییِ جاده
دستِ خودم نیست دلم میلرزه بیاراده
میریزه دلِ دیوونه اسمش عشقه
کسی...
ایک تاجکستانی دُختر 'فرَنگِیس معصومووا' نے ڈھائی دقیقوں کی اِس ویڈیو میں تاجکستانی سُغدی عورتوں کی روِشِ لباس کی صد سالہ تاریخ پیش کی ہے۔
(یاد دہانی: ماوراءالنہری تاجکوں اور ازبکوں کے روایتی ملبوسات کی طرز یکساں ہے۔)
صوبۂ سُغد کا محلِ وقوع
یہاں کا صدر مقام 'خُجند' ہے۔
(یہ سب نقاشیاں شہرِ تبریز کے ایک نقاش 'ناصر بخشی' کے دستِ توانا نے کھینچی ہیں، اور اُن کے نام کے ذکر کے ساتھ اِن سے استفادہ بلامانع ہے۔)
(اِس فہرست میں حالیہ ایرانی آذربائجان اور حالیہ جمہوریۂ آذربائجان دونوں کے علاقوں سے تعلق رکھنے والے شعراء شامل ہیں۔)
ملا محمد بن سلیمان فضولی بغدادی
مشرقِ...
[شانه]
متن:
بر گیسویت ای جان کمتر زن شانه
چون در چین و شکنش دارد دلِ من کاشانه
بگْشا ز مُویت گرهای چند ای مه
تا بگْشایی گرهای شاید ز دلِ دیوانه
دل در مُویت دارد خانه
مجروح گردد چو زنی هر دم شانه
در حلقهٔ مُویت بس دل اسیر است
بینم خونین دلِ این و آن سرِ هر دندانه
دل در مُویت دارد خانه
مجروح...