نتائج تلاش

سائیں سائیں کریندیاں ماں پیو ہڑیندیاں، کوئی نیہڑا لائیو ۔ ول گھرِ وننجن کیہا وے ماہیا ۔ ہیرے نوں عشقَ چروکا آہا، جاں آہی ددھِ واتی ۔ وچِ پنگھوڑے دے پئی تڑپھے، ویدن رتی ن جاتی ۔ برہُ قصائی تن انتر وڑیا، گھنّ کہاوی کاتی ۔ سیاں ورھیاں دی جہمتِ جاوے، جے رانجھن پاوے جھاتی ۔ چھلت پڑی تن رانجھن...

کدی موڑ مہاراں ڈھولیا ۔ تیریاں واٹاں توں سر گھولیا ۔ میں نھاتی دھوتی رہِ گئی، کوئی گنڈھ سجن دل بہہ گئی، کوئی سخن اولاّ بولیا، کدی موڑ مہاراں ڈھولیا ۔ بلھا شہہ کدی گھر آوسی، میری بلدی بھا بجھاوسی، جیہدے دکھاں نے منہ کھولھیا، کدی موڑ مہاراں ڈھولیا ۔ (بابا بلھے شاہ)

جاہل کو اگر جہل کا انعام دیا جائے اس حادثہ وقت کو کیا نام دیا جائے میخانے کی توہین ہے رندوں کی ہتک ہے کم ظرف کے ہاتھوں میں اگر جام دیا جائے ہے خوئے ایازی ہی سزاوار ملامت محمود کو کیوں طعنہ اکرام دیا جائے ہم مصلحت وقت کے قائل نہیں یارو الزام جو دینا ہو، سر عام دیا جائے بہتر ہے اس بزم سے اٹھ...

محمد وارث سر ہوراں نیں اک لڑی "رباعیاتِ سرمد شہید مع اردو ترجمہ"دے ناں نال شروع کیتی سی۔ اُنہاں دی اجازت نال اوسے ترتیب نوں لے کے ایس لڑی وچ سرمد شہید ہوراں دیاں کافیاں دا منظوم ترجمہ پیش کراں گی جو کہ سردار صوبہ سنگھ ہوراں نیں کیتا اے۔

دل دی ویدن کوئی نہ جانے، اندر دیس بگانے، جس نوں چاٹ امر دی ہووے، سوئی امر پچھانے، ایس عشق دی اوکھی گھاٹی، جو چڑھیا سو جانے ۔ عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔ آتش عشق فراق تیرے دی، پل وچ ساڑ وکھائیاں، ایس عشق دے ساڑے کولوں، جگ وچ دیاں دہائیاں، جس تن لگے سو تن جانے، دوجا کوئی نہ جانے ۔...

تن دی صندلی گیلی وچوں ایہہ کیہی خوشبو پئی آوے جیکن ہنگ کتھوری دے وچ چھٹّ ساری ڈلھ جاوے تے مرن سگندھیاں ۔ ککھّ دی کالی دھرتی اندر چانن دا اک بوٹا اگئ اس بوٹے دے پھلّ نے وسے زہر-کوڑیاں پھلیاں گھٹن سنگھیاں ۔ ککھّ دی سوڑی دھرتی اندر ایہہ بوٹا میں کیکن سامبھاں ؟ ایہہ بوٹا میں کیکن چھانگاں ؟ نت نت...

یادش بخیر، جب وہ تصور میں آ گیا شعر و شباب و حُسن کا دریا بہا گیا جب عشق اپنے مرکزِ اصلی پہ آ گیا خود بن گیا حسین، دو عالم پہ چھا گیا جو دل کا راز تھا اسے کچھ دل ہی پا گیا وہ کر سکے بیاں، نہ ہمیں سے کہا گیا اپنا زمانہ آپ بناتے ہیں اہلِ دل ہم وہ نہیں کہ جن کو زمانہ بنا گیا دل بن گیا نگاہ،...

جس دھرتی 'تے رجواں ٹکر کھاندے نئیں مزدور اس دھرتی دے حاکم کتے، اس دے حاکم سور میرے وانگوں چار دہاڑے بھٹھی کول کھلو، ملاں پھیر وکھاویں مینوں اپنے منہ دا نور اٹّ-کھڑکا نال گوانڈھی، دیکھو آگوُ ولّ، اوہدے نال یارانہ، جہڑا ستّ سمندر دور پل پل چوڑا ہندا جاوے، لوڑاں دا دریا، ہولی ہولی ڈبدا جاوے،...

پاکستان دی عجب ونڈ ہوئی، تھوڑا ایس پاسے تھوڑا اوس پاسے ایہناں جراحاں نے کیہہ علاج کرنا، مرہم ایس پاسے پھوڑا اوس پاسے اساں منزل مقصود تے کیہہ پہنچنا ایں، رہڑا ایس پاسے گھوڑا اوس پاسے ایتھے غیرت دا کیہہ نشان دسے، جوڑا ایس پاسے جوڑا اوس پاسے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ امریکہ زندہ باد امریکہ...

تیری یاد اسانوں منس کے کجھ پیڑاں کر گئی دان وے ۔ ساڈے گیتاں رکھے روجڑے نہ پیون نہ کجھ کھان وے ۔ میرے لیکھاں دی بانہہ ویکھیو کوئی سدیو اج لقمان وے ۔ اک جگڑا ہویا اتھرے نت ماڑے ہندے جان وے ۔ میں بھر بھر دیاں کٹورڑے بلھ چکھن نہ مسکان وے ۔ میرے دیدے اج بدیدڑے پئے نینداں توں شرمان وے ۔ اساں غم...

مینوں کئیاں نے آکھیا کئی واری توں لینا پنجابی دا ناں چھڈ دے گود جدھی وچ پل کے جوان ہویوں اوہ ماں چھڈ دے تے گراں چھڈ دے مینوں انج لگدا لوکی آکھدے نیں اوہ پترا اپنی ماں چھڈ دے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ایتھے بولی پنجابی ای بولی جاے گی اردو وچ کتاباں وچ ٹھن دی رہے گی ایہدا پُت...

آؤ سیو ہاسہ ہسیئے ہاسہ جہڑا ندیاں ہسن چُم چُم رُڑھدے کندھے ہاسہ جہڑا اوہلے بہہ کے ہسن روگی بندے چھَلو سیو بُلھاں اُتوں مُڈھلی پیڑھیوں منگیا ہاسہ رُوح دی کِلی کفنی وانگوں ٹنگیا ہاسہ ہسو ہاسہ ہاسہ جہڑا اکھوں شعلہ بن کے ڈِگے ہسو ہاسہ، ہاسہ جہڑا دھرتیوں دوزخ بن کے اُٹھے ہسو ہاسہ، ہاسہ جہڑا روندے...

میرے گیتاں دی لاجونتی نوں، تیرے برہے نے ہتھ لائی ۔ میرے بولاں دے زرد پتیاں نے، تیری سردل 'تے سر نوائی ۔ ایہہ کون مالی ہے دل میرے دا چمن جو پھگن 'چ ویچ چلئ، ایہہ کون بھورا ہے جس نکھتے نے میرے غم دی کلی نوں تائی ۔ اوہ کہڑی کنجک سی پیڑ میری دی جس نے دنیاں دے پیر دھوتے، ایہہ کہڑی حسرت ہے جس نے دل...

پنجاب کے پیر زادوں سے حاضر ہوا مَیں شیخِ مجّددؒ کی لحّد پر وہ خاک کہ ہے زیرِ فلک ہے مطلعِ انوار اس خاک کے ذرّوں سے ہیں شرمندہ ستارے اس خاک میں پوشیدہ ہے وہ صاحبِ اصرار گردن نہ جھکی جس کی جہانگیر کے آگے جس کے نفّسِ گرم سے ہے گرمیِ احرار وہ ہند میں سرمایہء ملّت کا نگہباں اللہ نے بروقت کیا جس...

کسی دن مِلیں گے عروضی زمانوں سے باہر شبِ استعارہ منائیں گے تمثیل حُسنِ ازل کی کسی صد مثالی جبیں میں، حسیں میں تلاشیں گے لفظوں کے اثقال سے معنویت کو آزاد کر دیں گے ابہام آلودہ دنیا سے نکلیں گے ویراں ستاروں پہ رقصِ بلاغت کریں گے کوئی ایسا پیکر تراشیں گے جو کائناتی تصور سے بھی ماورا ہو کسی خواب...

کُن فَیکُون اَگّے دیاں لگیّاں نَیونُہّہ نہ لَگڑا چوری دا اِک رَانجھا مَینُوں لوڑِی دا آپ چِھڑ جاندا نال مَجھیّں دے سانوں کیوں بیلیوں موڑی دا اِک رَانجھا مَینُوں لوڑِی دا رَانجھے جیہا مَینُوں ہور نہ کوئی مِنتاں کَر کَر موڑی دا اِک رَانجھا مَینُوں لوڑِی دا سانولیاں دے...

حسنِ کافر شباب کا عالم ہم سے پا تک شراب کا عالم عرق آلود چہرہ تاباں شبنم و آفتاب کا عالم وہ مری عرض شوقِ بیحد پر کچھ حیا، کچھ عتاب کا عالم اللہ اللہ وہ امتزاجِ لطیف شوخیوں میں حجاب کا عالم ہمہ نورد سرور کی دُنیا ہمہ حُسن و شباب کا عالم وہ لبِ جوئبار و موسمِ گل وہ شب مہتاب کا عالم زانوئے...

جندڑی لٹی تئیں یار سجن کدیں موڑ مہاراں تے آ وطن روہی دے کنڈڑے کالیاں میڈیاں ڈکھن کناں دیاں والیاں اساں راتاں ڈکھاں وچ جالیاں روہی بنائوئی چا وطن روہی دی عجب بہار دسے جتھے میں نمانی دا یار ڈسے جتھاں عاشق لکھ‍ ہزار ڈسے اتھاں میں مسافر بے وطن کدی یار فرید آوے ہاں مینڈی اجڑی جھوک وساوے ہاں میں...

میرا تے بس ایناں ای کُجھ اے حصہ اپنے آپ دے وچ جناں رات دے سُنن والے دا بھارے پَیر دی چاپ دے وچ (منیر نیازی)

سائیں وے! توں باغاں ورگا راز گیتاں ورگے ُرکھ نے تیرے پَتر جیویں ساز سائیں وے! میں پھردی کلم کلّی کوئی نہ چلّے نال میرے تے لوکی آکھن جھلی سائیں وے! میں لیراں لیراں چولا ناں کوئی مینوں پاوندا تن تے ناں میں اڑن کھٹولا سائیں وے دل کیتے کی کی کھیکھن کنداں وچوں اکھیاں لبھدا جیہڑیاں تینوں ویکھن...