پنجابی

بیت جانیاں اے رتاں ہانیاں جے ناں مانیاں تولدا روویں چلے جاواں گے نہ مُڑ آواں گے واری واری در بھانویں کھولدا روویں کلے ہو گئے وے جھلے ہو گئے زندگی دے روگ اولے ہو گئے ہوئیاں حیرانیاں، وے دل جانیاں خنجراں توں تیکھے تیرے چھلے ہو گئے رک جانا اے، ساہ نے مُک جانا اے فئیر پچھوں مٹیاں پھرولدا رویں بیت...

چل سکُولے چلیے دوویں کچّی دا چل قاعدہ پڑھئیے کِسے دے کولوں گاچی لے کے تختی دھو کے دُھپّے دھر کے ماسٹر کولوں قلم گھڑائیے آ فیر چھوٹی عمر دی اج ایہہ گل دُھرائیے جدوں سکولوں چھٹی ہووے پنڈوں باہر مکئی دی بنّی اُتّے چادر سَٹ کے بہئیے اک دوجے نال گلّاں کریئے اک دوجے دے درد ونڈائیے آ فیر چھوٹی عمر دی...

اکھاں دی دہلیز تے بیٹھی ہوئی رِیجھ نوں چن دی اُڈیک نے کیتی اے کویل وے بُھکھا بھانا سوں گئیا ہنجوواں دا میل وے بُلھاں دی بنیر تے سُتی ہوئی ڈانجھ نوں بدلاں دی تانگھ نے کیتا اے فقیر وے کھیڑیاں نوں پچ گئی رانجھنے دی ہیر وے سوچاں دی دھریک تے ٹنگی ہوئی یاد نوں واء دے سلوک نے کر دِتا دُور وے ایدکاں...

ایک پرانی نکی جئی کوشش۔۔۔۔ تھل دا شباب تے میں دِسدے سراب تے میں راتی دیر تک بیٹھے رئے آں اوہدا جواب تے میں کچی واٹ تے وسدا مینہ عمراں دا حساب تے میں اک دوجے نوں تکیا ہس پئے ٹوٹیا رباب تے میں اوکھے لفظاں دی سوکھی تفسیر شیو دی کتاب تے میں نیرنگ خیال (ذوالقرنین)

سوما سعادتاں دا اے ، رحمت حضور ﷺ دی رنگاں دا سلسلہ اے ، شریعت حضور ﷺ دی ہے جتھوں جتھوں تیک حیاتی دی روشنی ہے اوتھوں اوتھوں تیک رسالت حضور ﷺ دی سورج وی پرتیا سی میرے شاہ دے حکم نال دتی سی روڑیاں وی شہادت حضور ﷺ دی لا ترفعوا دے حکم نوں ہر ویلے یاد رکھ کلیاں توں سوہل جان طبیعت حضور ﷺ دی ایہو...

چڑھیا چن اسمان تے کنبیا دل مچان تے کھچیا تیر، اوہدے ول جھلیا،اپنی جان تے فلک شیر

سارے کوٹھے ، نالو نال سارے ویہڑے وکھو وکھ ہر زمانے، سب گھرانے پِیڑ پرانی، نوِیں اے دَکھ اِکو گُڑھتی، اکو ای چُلھا کوئی جناور، کوئی بُلھا اوہو ای ساہ، اکو ای ہاہ کدھرے وِینا، کوئی اَلَکھ اوہو ای مالی، اوہو پانی کھڑن گلاب تے کدھرے ککھ حکم ربی نہ ہووے جے کر اُگے اک نہ، بیجو لکھ فلک شیر

اردو ویب فورم دے تمام معزز ممبرز نو میرے ولوں السلام علیکم بابا غلام فرید دا خوبصورت کلام استاد جمن خان دی آواز وچہ سننے والیاں دے دل تے اثر کردا ایے۔۔۔ یار ڈاڈھی عشق آتش لائی ہے عشقَ تے باہِ بروبر، عشقَ دا تا تکھیرا ۔ باہِ سڑیندی ککھّ کانے نوں، عشقَ سڑیندا جیئڑا ۔ باہر سامے نال پانی دے،عشقَ...

یہاں پنجابی جگتاں شئیر کریں فیصل آباد کی سیر ایک چھوٹا سا کلپ

میری ایک چھوٹی جیہی پنجابی نظم لمّی اُڈیک دل دی سخت زمین اندر خورے کنّے ورھیاں توں کئی قسماں دیاں سدھراں دبیاں اکّو سٹ اُڈیکن لگیاں کتّھے وجّے، کجھ تے پُھٹّے 28 جنوری 2019 نیرنگ خیال

سورج ٹُردا نال برابر دن کیوں لگن سال برابر وِتھ تے سجنا وِتھ ہوندی اے بھاونویں ہووے وال برابر اکھ دا چانن مر جاوے تے نیلا، پیلا، لال برابر جُلی منجی بھین نوں دے کے ونڈ لئے ویراں مال برابر مرشد جے نہ راضی ہووے مجرا ، ناچ، دھمال برابر اُتوں اُتوں پردے پاون وچوں سب دا حال برابر تجمل کلیم

چیتر رنگ نروئے چیتر رنگ نروئے وے لوکا چیتر رنگ نروئے بھوئیں تے نویں حیاتی کھڑ پئی اسیں موئے دے موئے وے لوکا، چیتر رنگ نروئے پھلاں توں نہ اکھ چکیوے چیت ملاپی رتے باہر سلکھنا دن چڑھ آیا اسیں آں ستم ستے پٹھے ویکھ وطیرے ساڈے ہاسے، پٹ کھلوئی چیتر رنگ نروئے وے لوکا چیتر رنگ نروئے لگے...

فلک شیر بھائی کی ایک پنجابی غزل کی پیروڈی موجودہ دور کے تقاضوں کے مطابق (یعنی ہر طرح کے وزن سے آزاد) پیش خدمت ہے۔ اصل غزل یہاں دیکھی جا سکتی ہے۔ جیڈے تیرے پیر او بیلی کھا کے مر جا زہر او بیلی والاں دے وچ تیل چنبیلی "مینوں لگدا زہر او بیلی" سیلفی لیندا ٹریا جاندا ڈگ پیا وچ نہر او بیلی روزے...

بچپن سے لیکر اب تک پنجابی زبان کے کئی الفاظ جو ہم بولا اور سنا کرتے تھے اب تقریبا روز مرہ کے معمول سے غائب ہی ہوتے جا رہے ہیں لیکن وہ الفاظ اب اگر سننے کو مل جائیں تو کانوں کو بھلے لگتے ہیں۔ جیسے بچپن میں غباروں کو "پکانا" کہتے تھے، دروازے کو "بوا" اور سیڑھی کو پوڑیاں۔ احباب سے گزارش ہے کہ ایسے...

ماڑے دی تقدیر وغیرہ ملاں پنڈت پیر وغیرہ جے کر مرزے سو جاون تے ٹٹ جاندے نیں تیر وغیرہ غیرت غیرت کر دے مر گئے کنے خان شمیر وغیرہ جے کر عشق دے راہ پینڑا ای صاحباں!تیرے ویر وغیرہ؟ اردو غزل وی ٹھیک اے صابر ہاں اوہ غالب میر وغیرہ صابر علی صابر

میاں بردے خان بردا 1827 کو پشاور میں پیدا ہوئے اور 1897 کو انتقال کیا۔ مادری زبان پشتو یا فارسی تھی مگر جب پنجابی میں شاعری کی تو بڑے بڑوں کو مات کردیا۔ ان کے شعر پڑھ کر یوں احساس ہوتا ہے گویا وہ پشاوری نہیں بلکہ لاہوری یا امرتسری ہے۔ زبان بڑی صاف ستھری اور رواں ہے۔ بیت گوئی میں ان کو امتیازی...

میں پنجاب کے ایک ایسے گھر میں پیدا ہوا ہوں جس کے شجرے میں مقامیت کوٹ کوٹ کر بھری ہوئی ہے۔ مجھے پنجاب اور پنجابیت سے عقیدت کی حد تک لگاؤ ہے۔ میں کچھ محققین کی اس رائے کا فخر کے ساتھ ذکر کیا کرتا ہوں کہ پنجابی زبان کا اصل مرزبوم دیومالائی دریا ایراوتی یعنی راوی کا وہی کنارہ ہے جس پر رام، لچھمن اور...

پلکاں اتے اتھروواں دے دیوے بالی رکھاں کجھ تے گھپ ہنیرے اندر چانن لائی رکھاں مدتاں ہویاں مکدا نئیں ایہ لُک چھپ جانا تیرا ہور کدوں تک بیبا ہن میں اکھیاں میٹی رکھاں بجلی جیہڑی لشک مریندی اسدیاں کیہ تدبیراں نِریاں کنیاں وسن تے میں ہتھ وچ چھتری رکھاں بخت مرے دی تختی اتے لکھو تسی جو چاہو میں کیہڑا...

ہمارے ایک اُستاد محترم سعید احمد صدیقی اس بات پر سخت نالاں رہا کرتے تھے کہ لوگ اردو میں انگریزی گھسا دیتے ہیں اور انگریزی بولتے بولتے اردو میں آ جاتے ہیں۔ اُن کی اردو اس قدر سشتہ اور معیاری تھی کہ وہ اردو بولتے وقت انگریزی الفاظ استعمال نہیں کرتے تھے۔ اسی طرح اُن کی انگریزی بھی بہت خوب تھی۔ ہم...

نی مائیں، میرے نال پنجابی بول تے دِل دے بوُہے کھولھ دوُجیاں بولیاں کیوں بولیں توں آپنی بولی بول انگریزی اُردوُ سِکھ لوو باہروں توں گھر دی بولی بول دادی دی نہ پلے پئے جد میں بیٹھاں کول آپنے توں نہ وّکھرا کر جِند میری نہ رول انگریزی اردو بن بن بولیں کھڑ کے اپنا خالی ڈھول ماں بولی میرا پہلا حق حق...