نتائج تلاش

"یا رب! [میرے] دل کی عمارت کو کیا آسمان نے نابود کر دیا ہے کہ آہ میرے خانۂ سینہ سے غُبار آلود آ رہی ہے؟" (قوسی تبریزی)

این جاست رِبا نیکو جانی دِه و صد بِسْتان گُرگی و سگی کم کن تا مِهرِ شبان بینی (مولانا جلال‌الدین رومی) اِس [عشق کے] مقام پر رِبا (سُود) خوب و مُستَحسَن ہے۔۔۔ ایک جان دو اور [عِوض میں] سَو جانیں لے لو۔۔۔ گُرْگی و سگی (بھیڑیاپن و کُتّاپن) کم کرو تاکہ تم چوپان کی محبّت دیکھو۔

معروف آلمانی شاعر گوتِه اپنے شعری مجموعے 'دیوانِ غربی-شرقی' میں حافظ شیرازی کے بارے میں لکھتے ہیں: "اگر هم دنیا به سر آید، آرزو دارم که تنها، ای حافظ آسمانی، با تو و در کنار تو باشم و چون برادر توأم در شادی و غمت شرکت کنم. همراه تو باده نوشم و چون تو عشق ورزم، زیرا این افتخار زندگی من و مایهٔ...

معروف آلمانی شاعر گوتِه اپنے دفترِ خاطرات میں حافظ شیرازی کے بارے میں لکھتے ہیں: "دارم دیوانه می‌شوم. اگر برای تسکین هیجان خود دست به غزل‌سرایی نزنم، نفوذ عجیب این شخصیت خارق‌العاده را که ناگهان پا در زندگانی من نهاده تحمل نمی‌توانم کرد." "میں دیوانہ ہوتا جا رہا ہوں۔ اگر میں اپنے ہیجان کی...

(لقب) شاعر - محمد شمس‌الدین، به من بگو: چرا ملت بزرگ و نامی تو ترا حافظ لقب داده‌است؟ حافظ - پرسشت را پاس می‌دارم و بدان پاسخ می‌گویم: مرا حافظ نامیدند، زیرا قرآن مقدس را از بر داشتم، و چنان پرهیزکارانه آیین پیمبر را پیروی کردم که غم‌های جهان و زشتی‌های روزانهٔ آن در من و آنانکه چون من روح و...

قفقازی آذربائجانی شاعر سید عظیم شیروانی کے ایک نوحے کا مطلع: قاسمېم، زُلفِ خمین اۆزده هُویدا گؤرۆنۆر بو عجب‌دیر که، گۆن اۆزره شبِ یلدا گؤرۆنۆر (سید عظیم شیروانی) اے میرے قاسم! تمہاری زُلفِ خم چہرے پر آشکارا ظاہر ہو رہی ہے۔۔۔ یہ عجب ہے کہ روز پر شبِ یلدا ظاہر ہو رہی ہے۔ × شبِ یلدا = سال کی طویل...

عیدِ اضحادېر که دل جانانېنا جان گؤسته‌ریر هر کیشی بو دم‌ده قصّابېنا قُربان گؤسته‌ریر (فهیمِ قدیم) عیدِ اضحیٰ ہے، [اور] دل اپنے جاناں کو جان دِکھا رہا ہے۔۔۔ ہر شخص اِس موقع پر اپنے قصّاب کو قُربانی دِکھاتا ہے۔ Iyd-ı adhâdır ki dil cânânına can gösterir Her kişi bu demde kassâbına kurban gösterir

یېل‌دا بیر قُربان کسرلر خلقِ عالَم عید ایچین دم‌به‌دم ساعت‌به‌ساعت بن سنین قُربانېنام (محمد فضولی بغدادی) مردُمِ دنیا عید کے لیے سال میں ایک بار قُربانی ذبح کرتے ہیں۔۔۔ [جبکہ] میں دم بہ دم اور ساعت بہ ساعت تم پر قُربان ہوں۔ Yılda bir kurban keserler halk-ı âlem ıyd için Dem-be-dem sâat-be-sâat...

"ہیں روشن ہر طرف انوارِ زردُشت"

'شاہنامہ' کے شاعر و مؤلف حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی پر سلام ہو!

کُردستان زندہ باد!

کؤنۆل بِناسې‌نې یا رب سِپِهر یېخمېش‌مې که آه سینه‌م ائویندن گلیر غُبارآلود (قوسی تبریزی) یا رب! [میرے] دل کی عمارت کو کیا آسمان نے نابود کر دیا ہے کہ آہ میرے خانۂ سینہ سے غُبار آلود آ رہی ہے؟ Könül binasını yarəb, süpehr yıxmışmı – Ki, ah sinəm evindən gəlir ğübaralud.

در کویِ تو فردوس تمنّی نکند کس با نورِ رُخت، یادِ تجلّی نکند کس (قُدسی مشهدی) تمہارے کُوچے میں کوئی شخص فردوس کی تمنّا نہیں کرتا۔۔۔ تمہارے چہرے کے نُور کے ہوتے ہوئے کوئی شخص تجلّی کو یاد نہیں کرتا۔

مشہور عُثمانی البانوی ادیب شمس‌الدین سامی فراشری نے اپنی تُرکی کتاب 'خُرده‌چین' میں فردوسی طوسی کو "شعرایِ ایران‌زمینڭ استادِ نامدارې و بلکه بۆتۆن نظم‌گویانِ عالمڭ سالارې حضرتِ حکیم فردوسی" (شُعَرائے ایران زمین کے اُستادِ نامدار، بلکہ تمام نظم گویانِ عالَم کے سالار حضرتِ حکیم فردوسی) کہہ کر یاد...

منع ائدیرسن قوسی‌نی ای شاخِ گُل فریاددن خانسې بُلبُل‌دۆر که بو گُلشن‌ده افغان ائیله‌مز (قوسی تبریزی) اے شاخِ گُل! تم 'قَوسی' کو فریاد [کرنے] سے منع کرتی ہو۔۔۔ [ایسا] کون سا بُلبُل ہے کہ جو اِس گُلشن میں [نالہ و] فغاں نہیں کرتا؟ Mən' edirsən Qövsini, ey şaxi-gül, fəryaddən, Xansı bülbüldür ki...

پۏزماق ایسته‌میرم من بیرلیک‌لری، اینسان‌لېق بیرلیڲی ایدئئالېم‌دېر، قارداش‌لېق، یۏلداش‌لېق، ابدی بارېش، دۆنیادا ان بؤیۆک آرزولارېم‌دېر. (بولود قاراچۏرلو 'سهَنْد') میں اتّحادوں اور یگانگیوں کو خلل آمیز نہیں کرنا چاہتا وحدتِ انسانیت میرا نصب العین و کمالِ مطلوب ہے برادری، رفاقت، اور ابدی امن دُنیا...

بندِ بعدی: چاپماق ایسته‌میرم من هئچ میللتین نه دیلین، نه یئرین، نه ده امه‌ڲین، تحقیر ائتمه‌ییرم، هده‌له‌میرم کئچمیشین، ایندی‌سین، یا گله‌جه‌ڲین. (بولود قاراچۏرلو 'سهَنْد') میں کس بھی مِلّت کو، اور نہ اُس کی زبان کو، نہ اُس کی جا کو، اور نہ اُس کی محنت کو، غارت و تاراج نہیں کرنا چاہتا۔۔۔ میں اُس...

عؤمرلردیر ایتمیشم من بیلمه‌نم کیم هاندایام هئچ منی گؤردۆن‌مۆ ای عنقا دۏلانېم باشېنا (قوسی تبریزی) کئی مُدّتوں سے میں گُم ہو گیا ہوں، [اور] میں نہیں جانتا کہ میں کہاں پر ہوں اے عنقا! میں تم پر قربان جاؤں! تم نے کبھی بھی کیا مجھ کو [کہیں] دیکھا ہے؟ Ömrlərdir itmişəm, mən bilmənəm kim, handayam...

شاعرِ ملّیِ البانیہ نعیم فراشری کے برادر، اور مشہور عُثمانی ادیب و مؤلّف شمس‌الدین سامی فراشری (وفات: ۱۹۰۴ء) اپنی تُرکی کتاب 'خُرده‌چین'، جو ۱۳۰۲ھ/۱۸۸۵ء میں شائع ہوئی تھی، کے دیباچے میں لکھتے ہیں: عُثمانی رسم الخط میں: "هر نه وقت - دمیر گبی صوئوق و دمیر قدر آغیر اولان - جدّیاتدن اوصانیر، وظیفه...