نتائج تلاش

پربت اُچّے ، نیویں ، گم سم پربت ویکھاں ، دِل وِچ سوچاں خورے ایہہ دھرتی دِیاں سَدھراں دُکھ وِچ پتھر ہوئیاں

سَدھراں دے تاج محل کِنّے لوکیں چَلدے چَلدے راہوَاں دے وِچ رہ گئے سَدھراں دے جو تاج محل سَن بنے نئیں پر ڈَھ گئے

بہت خوب!

زندہ تے مُردہ لکھّاں لوکیں زندہ ویکھاں لیکن ایہہ سب موئے کِنّے لوکیں قبراں دَبّے پر اوہ زندہ ہوئے

پلاؤ میں متانت ہے۔ شرافت ہے‘ شان وشوکت ہے ‘ روایت ہے‘ آہستگی ہے‘ نرمی ہے اور ایک خاص قسم کا تہذیبی رچاؤ ہے! بریانی میں دھوم دھڑکّا ہے۔ شور وغل ہے۔ واہ کیا جامع جملے ہیں۔ دو سطروں میں پورے کالم کا نچوڑ مل گیا۔

چَنّ ورگا چنّا ! توں تے دُنیا گھُمّیں تھاں تھاں آویں جاویں اُس مُکھ دَا کُجھ اتا پتہ دَس جِس دا جھَولا پاویں

لوکو ! شہروں باہر سمندر قہری پَل پَل چھَلّاں مارے لوکو ! بُوہے بھِیڑ کے رَکھّو پاݨی نہ چَڑھ آوے

پیار نشانی جھُریاں بھریا چہرہ تیرا میرے چِٹّے وال پیار نشانی ایہو رہ گئی سب کُجھ کھا گئے سال

چُپ دا جنگل چُپ دا جنگل ، گُنگیاں راہواں شِکر دوپہر دا ویلا تھاں تھاں موت بٹاوے پھردے توں میں لنگھنا بیلا

سچا ساتھ چہرے دُھپّاں چھَانواں بݨ بݨ آون تے ٹُر جَاوَݨ دُکھ دے کالے کوہ دراڈے میرا ساتھ نبھاوݨ

ہاہاہا ، مطلع عرض کرتا ہوں۔

یاداں دے ڈھنگ نیلے ، پیلے ، لال تے چِٹّے پھُلّاں دے کئی رنگ وِچھڑے لوک کدی نال بھُلدے یاداں دے کئی ڈھنگ

گُجھی سوچ رُوپ جوانی جد تک ہوون وقت کھلوتا لگدا عمر ڈھلے تے وَرھا شتابی پل پل دے وِچ لنگھدا

جھُوٹھ تے سچ یاری دے کئی رُوپ میں ویکھاں نِت ایہہ سانگ رچاوے دشمن دا اِک رُوپ او سچا اوہو نظریں آوے

گُنجھل دھاگے سوچ دے دھاگے گُنجھلاں پَیّاں کُجھ وی سمجھ نہ آوے جیوں جیوں گنڈھاں کھولدا جاواں دھاگہ ٹُٹدا جاوے

آس بھُلاوا سُفنہ سی یا آس بھُلاوا عمر گزاری ساری تُسیں نصیباں والے لوکو اسیں تے بازی ہاری

کُڑیئے! کیہڑے شہروں آئی ایں تُوں کیہڑے شہر ای جانا؟ وِنگیاں ، ڈنگیاں ، پکّیاں ، راہوَاں مُڑ مُڑ بھُلیں پانا

دن دا جنگل صدیاں توں میں سفر تے ٹُریا پَل پَل وَرھے دا لگّے دن دا جنگل پار کراں تے رات سمندر اَگّے

گھیرے سجناں وِچّ میں گھِریا ہویا کیہڑے پاسے جاواں جیہڑے وَیری آپ گوائے اوہناں لئی پچھتاواں

کیکٹس جیوَن تھَل وِچ تُوں میں دونویں کیکٹس اُگّے ہوئے بَدّل ، پاݨی ، سبزہ ، کوئی نہ فیر وی ویکھ نہ موئے