پنجابی فورم

میں پُچھاں شوہ دیاں واٹاں نی کوئی کرے اساں نال باتاں نی بُھلّے رہے نام نہ جپیا غفلت اندر یار ہے چھپیا اوہ سدھ پرکھا تیرے اندر وسیّا لگیاں نفس دیا چاٹاں نی میں پُچھاں شوہ دیاں واٹاں نی کوئی کرے اساں نال باتاں نی جپ لے نہ ہو بھولی بھولی مت توں سدیں مُکھّ مکالی اُلٹی پریم نگر دی چال ای...

سائیں سائیں کریندیاں ماں پیو ہڑیندیاں، کوئی نیہڑا لائیو ۔ ول گھرِ وننجن کیہا وے ماہیا ۔ ہیرے نوں عشقَ چروکا آہا، جاں آہی ددھِ واتی ۔ وچِ پنگھوڑے دے پئی تڑپھے، ویدن رتی ن جاتی ۔ برہُ قصائی تن انتر وڑیا، گھنّ کہاوی کاتی ۔ سیاں ورھیاں دی جہمتِ جاوے، جے رانجھن پاوے جھاتی ۔ چھلت پڑی تن رانجھن...

کدی موڑ مہاراں ڈھولیا ۔ تیریاں واٹاں توں سر گھولیا ۔ میں نھاتی دھوتی رہِ گئی، کوئی گنڈھ سجن دل بہہ گئی، کوئی سخن اولاّ بولیا، کدی موڑ مہاراں ڈھولیا ۔ بلھا شہہ کدی گھر آوسی، میری بلدی بھا بجھاوسی، جیہدے دکھاں نے منہ کھولھیا، کدی موڑ مہاراں ڈھولیا ۔ (بابا بلھے شاہ)

دل دی ویدن کوئی نہ جانے، اندر دیس بگانے، جس نوں چاٹ امر دی ہووے، سوئی امر پچھانے، ایس عشق دی اوکھی گھاٹی، جو چڑھیا سو جانے ۔ عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔ آتش عشق فراق تیرے دی، پل وچ ساڑ وکھائیاں، ایس عشق دے ساڑے کولوں، جگ وچ دیاں دہائیاں، جس تن لگے سو تن جانے، دوجا کوئی نہ جانے ۔...

تن دی صندلی گیلی وچوں ایہہ کیہی خوشبو پئی آوے جیکن ہنگ کتھوری دے وچ چھٹّ ساری ڈلھ جاوے تے مرن سگندھیاں ۔ ککھّ دی کالی دھرتی اندر چانن دا اک بوٹا اگئ اس بوٹے دے پھلّ نے وسے زہر-کوڑیاں پھلیاں گھٹن سنگھیاں ۔ ککھّ دی سوڑی دھرتی اندر ایہہ بوٹا میں کیکن سامبھاں ؟ ایہہ بوٹا میں کیکن چھانگاں ؟ نت نت...

جس دھرتی 'تے رجواں ٹکر کھاندے نئیں مزدور اس دھرتی دے حاکم کتے، اس دے حاکم سور میرے وانگوں چار دہاڑے بھٹھی کول کھلو، ملاں پھیر وکھاویں مینوں اپنے منہ دا نور اٹّ-کھڑکا نال گوانڈھی، دیکھو آگوُ ولّ، اوہدے نال یارانہ، جہڑا ستّ سمندر دور پل پل چوڑا ہندا جاوے، لوڑاں دا دریا، ہولی ہولی ڈبدا جاوے،...

پاکستان دی عجب ونڈ ہوئی، تھوڑا ایس پاسے تھوڑا اوس پاسے ایہناں جراحاں نے کیہہ علاج کرنا، مرہم ایس پاسے پھوڑا اوس پاسے اساں منزل مقصود تے کیہہ پہنچنا ایں، رہڑا ایس پاسے گھوڑا اوس پاسے ایتھے غیرت دا کیہہ نشان دسے، جوڑا ایس پاسے جوڑا اوس پاسے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ امریکہ زندہ باد امریکہ...

تیری یاد اسانوں منس کے کجھ پیڑاں کر گئی دان وے ۔ ساڈے گیتاں رکھے روجڑے نہ پیون نہ کجھ کھان وے ۔ میرے لیکھاں دی بانہہ ویکھیو کوئی سدیو اج لقمان وے ۔ اک جگڑا ہویا اتھرے نت ماڑے ہندے جان وے ۔ میں بھر بھر دیاں کٹورڑے بلھ چکھن نہ مسکان وے ۔ میرے دیدے اج بدیدڑے پئے نینداں توں شرمان وے ۔ اساں غم...

مینوں کئیاں نے آکھیا کئی واری توں لینا پنجابی دا ناں چھڈ دے گود جدھی وچ پل کے جوان ہویوں اوہ ماں چھڈ دے تے گراں چھڈ دے مینوں انج لگدا لوکی آکھدے نیں اوہ پترا اپنی ماں چھڈ دے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ایتھے بولی پنجابی ای بولی جاے گی اردو وچ کتاباں وچ ٹھن دی رہے گی ایہدا پُت...

آؤ سیو ہاسہ ہسیئے ہاسہ جہڑا ندیاں ہسن چُم چُم رُڑھدے کندھے ہاسہ جہڑا اوہلے بہہ کے ہسن روگی بندے چھَلو سیو بُلھاں اُتوں مُڈھلی پیڑھیوں منگیا ہاسہ رُوح دی کِلی کفنی وانگوں ٹنگیا ہاسہ ہسو ہاسہ ہاسہ جہڑا اکھوں شعلہ بن کے ڈِگے ہسو ہاسہ، ہاسہ جہڑا دھرتیوں دوزخ بن کے اُٹھے ہسو ہاسہ، ہاسہ جہڑا روندے...

میرے گیتاں دی لاجونتی نوں، تیرے برہے نے ہتھ لائی ۔ میرے بولاں دے زرد پتیاں نے، تیری سردل 'تے سر نوائی ۔ ایہہ کون مالی ہے دل میرے دا چمن جو پھگن 'چ ویچ چلئ، ایہہ کون بھورا ہے جس نکھتے نے میرے غم دی کلی نوں تائی ۔ اوہ کہڑی کنجک سی پیڑ میری دی جس نے دنیاں دے پیر دھوتے، ایہہ کہڑی حسرت ہے جس نے دل...

میرا تے بس ایناں ای کُجھ اے حصہ اپنے آپ دے وچ جناں رات دے سُنن والے دا بھارے پَیر دی چاپ دے وچ (منیر نیازی)

سائیں وے! توں باغاں ورگا راز گیتاں ورگے ُرکھ نے تیرے پَتر جیویں ساز سائیں وے! میں پھردی کلم کلّی کوئی نہ چلّے نال میرے تے لوکی آکھن جھلی سائیں وے! میں لیراں لیراں چولا ناں کوئی مینوں پاوندا تن تے ناں میں اڑن کھٹولا سائیں وے دل کیتے کی کی کھیکھن کنداں وچوں اکھیاں لبھدا جیہڑیاں تینوں ویکھن...

نی مائے! مینوں کھیڑیاں دی گل نہ آکھ رانجھن میرا، میں رانجھن دی، کھیڑیاں نوں کُوڑی جھاک لوک جانے ہیر کملی ہوئی، ہیرے دا ورچاک کہے حسین فقیر سائیں د، جاندا مولٰے پاک

سجن دے ہتھ بانہہ اساڈی،کیونکر آکھاں چھڈ وے اڑیا رات اندھیری،بدل کنیاں،باجھ مُشکل بنیاں ڈاہڈے کیتا سڈ وے اڑیا عشق محبت سو ای جانن،پئی جیہناں دے ہڈ وے اڑیا کلر کھٹن کھوہڑی چینا ریت نہ گڈ وے اڑیا نِت بھرناں چُٹھیاں، اک دن جاسیں چھڈ وے اڑیا کہے حسین فقیر نمانا نین نیناں نال گڈ وے اڑیا اوکھے لفظاں...

پنیا دے چن نوں کوئی مسیا کیکن ارگھ چڑھائے دے! کیوں کوئی ڈاچی ساگر خاطر مارو تھل چھڈ جائے وے! کرماں دی مہندی دا سجنا! رنگ کویں دس چڑھداواسے جے قسمت مرچاں دے پتر پیٹھ تلی تے لائے وے ! غم دا موتیا اتر آیا صدق مرے دے نینیں وے ! پریت نگر دا اؤکھا پینڈا جندڑی کنج مکائے وے! ککراں دے پھلاں دی...

دل دریا خواجہ دِیاں لہراں گھمن گھیر ہزاراں ہُو رہن دلیلاں وچہ فکر دے بے حد بے شماراں ہُو پردیسی نال نیوں لگایا بے سمجھی دیاں ماراں ہُو ہَسن کھیڈن بھلیا باہُو عِشق چنگھائیاں دھاراں ہُو ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ قلب نہ ہِلیا تاں کِیہ ہویا، ہویا ذِکر زبانی ہُو قلبی، رُوحی، سّری سبھے راہ حیرانی ہُو شاہ رگ...