پنجابی فورم

برہن جند میری نی سئیؤ کوہ اک ہور مُکایا نی پکا میل موت دا نظریں اجے وی پر نہ آیا نی ورھیاں نال عمر دا پاشا کھیڈدیاں میری دیہی نے ہور سمیں ہتھ ساہواں دا اک صندلی نرد ہرایا نی آتم ہتیا دے رتھ اتے جی کردے چڑھ جاواں نی کائرتا دے دماں دا پر کتھوں دیاں کرایہ نی اج قبراں دی کلری مٹی لا میرے متھے...

سُکھ دی مَتّے چنگیر بھریوے، دُکھاں کئی من بالن کھاہدا اجے وی رب کیوں کجھ نئیں آہدا ڈھور ڈنگر جب سبھے مر گئے، لوگ نے بھکھاں لگے لڑ گئے جانگلی گِدّڑ دیہہ وچ وڑ گئے دِلے نوکیلی نوک اے کھوبی، رنگ بھرن نوں آہر کیتا اندروں کڈھ کے باہر کیتا (غدیر زہرا)

ہرجاعین ظہور اج دی رات وی چنگی سی چنگے کم میں کیتے پہلے پڑھی نماز عشاء دی فیر جام شراب دے پیتے نال یقین دے دیوے باے کجھ میخانے کجھ مسیتے طارق عزیز

آپے رانجھا ہوئی میرے شعر تے میری شراب وی توں میرے خواب تے میرے عذاب بھی توں میرے وہم، گمان، یقین وی توں میرے حرف، حروف ، کتاب وی توں میرے دل وچ وجدا ڈھول وی توں میرے لہو وچ نچدا بول وی توں میرے تن تے لگدی چھمک وی توں میری اکھ وچ کھبدی چمک وی توں میری روح دا پہلا گیت وی توں میرا دشمن توں...

ایس لڑی وچ میں کئیاں شاعراں دے باراں ماہے ونڈاں گی۔ باراں ماہ (بابو فیروز دین شرف) چیتر چین نہ آوے دل نوں، تیرے باجھوں پیارے جی میں ہاں تیرے در دی بردی، ملے تیرے دوارے جی تیرے باجھوں ڈبدی بیڑی، کہڑا میری تارے جی 'شرف' بندی دی آس پجائیں، دیویں جھبّ دیدارے جی چڑھے ویساکھ مہینے مینوں، خوشی نہ...

رل مل ڈیناں پان کلکلی، ترکھی ترکھی چال گاون گیت موت دے مارو، گونجن قہری تال مارن پیر ہلاون دھرتی، رہیاں گرد اچھال لمے دند لہو وچ رتے، کھلرے سر دے وال اکھیاں چوں چنگیاڑے کڈھن، موت-روپ وکرال سدھّ نہ بدھ کوئی وی تن دی، پے گیا سبھ نوں حال پیراں ہیٹھ لتاڑن پئیاں، گرد کھلوتے بال سریاں تے بھڑکاون اڈی،...

ادھی راتیں ایس ویلے ڈھا کنھے ماری اے؟ آہ لے ! بھاویں جنتے دا منڈا مر گیا اے زندگی دے دکھاں توں کنارہ کر گیا اے روگ ! ایہہ روگ !! کوئی جان والا نہیں سی سوچناں واں ہن بڈھی ماں کی کرے گی کہڑی آس جیوے گی تے کہڑی آس مرے گی زندگی دے ڈنگ وی مُکایاں نہیں مُکدے کرماں دے مارے کھوبھے، آپ تے سُکایاں نہیں...

کل نویں جد سال دا سورج سنہری چڑھے گا میریاں راتاں دا تیرے ناں سنیہا پڑھے گا تے وفا دا حرف اک تیری تلی 'تے دھرے گا توں وفا دا حرف اپنی دھپّ 'چ جے پڑھ سکی تاں تیرا سورج میریاں راتاں نوں سجدہ کرے گا تے روز تیری یاد وچ اک گیت سولی چڑھے گا پر وفا دا حرف ایہہ اوکھا ہے ایڈا پڑھن نوں راتاں دا پینڈا...

جُتّی قصُوری جُتّی قصُوری پَیریں نہ پُوری ہائے ربّا سانوں ٹُرنا پیا جنہاں وَاٹاں دی مَیں سار نہ جاناں اوہنیں واٹیں مینوں ٹُرنا پیا باغ لوانی آں بغیچے لوانی آں وِچ لوانی آن توریاں وے نِکّا جیہا مُنڈا سانوں اکھّیاں مارے نیونہہ نہ لگدا اے زوریاں دے جُتّی قصُوری پَیریں نہ پُوری ہائے ربّا سانوں...

پیا عشق اساڈی آن سنگت گئی شد مد زیر زبر دی بہت عشق سے ہماری اس طرح دوستی ہوئی کہ باقی سب پڑھا لکھا بھول گیا۔ سب وسرے علم علوم اساں کل بھل گئے رسم رسوم اساں ہے باقی درد دی دھوم اساں بئی برہوں یاد رہیو سے گت تمام علوم و فنون بھول گئے، رسم و رواج یاد نہ رہےصرف درد و سوز کی لذت یاد رہی اور نغمۂ...

سجن جی میں چنبے دی خشبو اک دو چمن ہور ہنڈا اساں اُڈ پُڈ جانا ہو سجن جی میں چنبے دی خشبو دھی بیگانی میں پردیسن ٹر تینڈے در آئی سہ کوہ میرے پیریں پینڈا بُھکھی تے ترہائی ٹُردے ٹُردے سجن جی سانُوں گیا کویلا ہو سجن جی میں چنبے دی خشبو سجن جی اساں منیا کہ ہر ساہ ہوندائے کوسا پر ہر ساہ نہ چمن بندا نہ...

اج اساں اک دنیا ویچی تے اک دین ویہاج لیائے گل کفر دی کیتی سُپنے دا اک تھان اُنایا گز کوں کپڑا پاڑ لیا تے عمر دی چولی سیتی اج اساں اک دنیا ویچی تے اک دین ویہاج لیائے گل کفر دی کیتی اج اساں اَنبر دے گھڑیوں بدل دی اک چَپنی لاہی گھٹ چاننی پیتی اج اساں اک دنیا ویچی تے اک دین ویہاج لیائے گل کفر دی...

میں کنڈیالی تھور وے سجنا اگی وچ اجاڑاں جاں اڈدی بدلوٹی کوئی ورھ گئی وچ پہاڑاں جاں اوہ دیوا جیہڑا بلدا پیراں دی دیہری 'تے جاں کوئی کوئل کنٹھ جدھے دیاں سوتیاں جاون ناڑاں جاں چمبے دی ڈالی کوئی جو بالن بن جائے جاں مروئے دا پھل بسنتی جو ٹھنگ جان گٹاراں جاں کوئی بوٹ کہ جس دے حالے نین نہیں سن کھلھے...

(کوی) تک تک تینوں بھین میریئے، نین ہرانے میرے توں تاں پری حسن دی جاپیں کتھے شاہ پر تیرے ؟ کیوں توں لاہ سنگچوراں تائیں، چندن کیتا خالی ؟ اکو واری ساری سنبل پٹّ نہ سٹدے مالی بھنّ سٹدا میں ہتھ اوس دے ہتھ جے پیندا میرا جس ظالم تے پاپی بندے، سرو چھانگیا تیرا ویلاں باجھ نہ سوہن سپھیدے، جالاں باجھ...

او میرے دوست میرے اجنبی اک وار اچانک توں آیا تاں وقت اصلوں حیران میرے کمرے چ کھلوتا رہ گیا ترکالاں دا سورج لیہن والا سی پر لیہہ نہ سکیا تے گھڑی کُو اس نے ڈبن دی قسمت وسار دتی فیر ازلاں دے نیم نے اک دہائی دتی تے وقت نے بیتے کھلوتے چھناں نوں دھکیا تے گھابر کے باری چوں چھال مار دتی ترکالاں دا سورج...

بن دلبر شکل جہان آیا ہر صورت عین عیان آیا کتھے آدم ؑ تے کتھے شیث ؑ نبی کتھے نوح کتھاں طوفان آیا کتھے ابراہیم ؑ خلیل نبی کتھے یوسف ؑ وچ کنعان آیا کتھے عیسیٰؑ تے الیاس ؑ نبی کتھے لچھمن رام تے کان آیا کتھے ذکریا ؑ کتھے یحییٰ ؑ ہے کتھے موسیٰؑ بن عمران آیا بوبکر ؓ عمر ؓ عثمانؓ کتھاں کتھے اسد ؑ...

اج اِک چنبے دا پُھل مویا اج اِک چنبے دا پُھل مویا گل پوناں دے پا کے باہیں گورا چیتر چھم چھم رویا اج اِک چنبے دا پُھل مویا چیتر دے بلھ نیلے نیلے مکھڑے وانگ وساراں ہویا نینیں لکھ ماتمی چھلے گلھ وچ پے پے جاوے ٹویا اج اِک چنبے دا پُھل مویا ادھی راتیں رویا چیتر پوناں دا دل زخمی ہویا ڈونگھے وین بڑے...

بال یار دیپ بال ساگراں دے دل ہنگال زندگی دے پینڈیاں دا میٹ قہر تے ہنیر ہر جگر 'چ سانبھ حسرتاں دے خون دی اشیر ہر امنگ زندگی دی کربلا دے وانگ لال بال یار دیپ بال! روم روم زندگی دا دوزخاں دی ہے اگن جگت نیتراں چوں چو رہی ہے پیڑ تے تھکن سوہل بلیاں تے مون ہوکیاں دے لکھ کفن نفرتاں 'چ چور حسناں دے نچ...

لوڑ تاں ہک سنگت دی ہائی پئے ہور کئی ہین سنگی رلّن ایمان، یقین تے مہر دے سارے بوٹے لگ گئے مُڈھوں ہلّن رشتیاں دیاں رشکاویاں گنڈھاں کھول کے اج ہُن پیڈیاں بنھن ساڈے عہد دے وڈے لوکی نکیاں دی وی گل چا منّن نیڑے وسدے، جانن والے دوروں پئے ہین خبراں گھلّن ------------------ ہکلاندیاں سدھراں سوہنا...

پاپی پہر سو رات دا میں ستی تے ساہ جاگدا میں سنجی سکھنی سیج تے ڈنگ جاگے تن دے ناگ دا میرا صندلی شبد تاں سوں گیا مونہہ ویکھے بنا خاب دا پر چانن چٹی رت وچ میرا گیت اجے وی جاگدا میرے گیت دی سکی شاخ تے اوہ شبد کدے نہ بیٹھیا جو درد بھری آواز وچ کسے میت نوں واجاں ماردا مینوں کوئی شبد نہ...