نتائج تلاش

دامادِ فخرِ کونین اۏلان عثمانِ ذی‌النّورینوڭ وصفِ جمیل و مدحِ جلیل‌لریدۆر بحرِ عُمّانِ علمِ ربّانی مِهرِ رخشانِ حِلمِ سبحانی قمرِ آسمانِ جود و کرم گُهرِ کانِ لطف و حِلم و هِمم ذاتِ پاکی مهِ سِپِهرِ حیا صدفِ عالم ایچره دُرِّ صفا ویرمیشدی آڭا خدایِ کریم حِلم و جودِ سماح و طبعِ سلیم آڭا ویردی خدا...

نعتِ سیّدِ انبیا رسولِ محترم ختم‌النبیّین کلیدِ مخزنِ گنجینهٔ دین فرید‌الدّهر علمِ کُن فکانَ وحیدالعصر اَسرارِ نهانه یاقالدان شرع ایله روشن چراغې ائریدی اهلِ کفرۆڭ باغرې یاغې قېلوپدور اۏل مهِ بُرجِ فضائل مقامِ قُربِ أَوْ أَدْنی‌ٰیې منزل قاشې حقّېنده نازل قَابَ قَوْسَیْن که اۏلدور غُرّهٔ غرّایِ...

عثمانی شاعر 'حُسین حُسام فُتُوحی' حضرتِ عثمانِ غنی (رض) کی مدح میں کہی گئی تُرکی منقبت کے مطلع میں کہتے ہیں: سالارسا نورِ ذی‌النّورین پرتو گۆنش اۏلماز فلک تختېنده خسرو (حُسین حُسام فُتُوحی) اگر [حضرتِ عثمانِ] ذی النّورین (رض) کا نور [اپنا] پرتَو ڈال دے گا تو تختِ فلک پر خورشید پادشاہ نہیں...

مرحبا ای حضرتِ صاحب‌قِرانِ معنوی ناظمِ منظومهٔ سِلکِ لآلِ مثنوی مثنوی امّا که هر بیتی جهانِ معرفت ذرّه‌سییله آفتابېنېن برابر پرتوی عالَم معنا که خورشیدِ جهان‌آرا گیبی دور ائدر گیرمیش سماعا آندا روحِ مولوی یعنی سِرُّاللهِ اعظم حضرتِ مُلّایِ روم کیم اۏدور معنی‌ده صاحب‌مسندِ کَیخُسرَوی خُسروِ...

زُهد و طاعت شهدی‌نی اهلِ زمان کۉرمس لذیذ هر نې نافع‌دور، مریضِ ناتوان کۉرمس لذیذ (امیر علی‌شیر نوایی) اہلِ زمانہ کو زُہد و طاعت کا شہد لذیذ نظر نہیں آتا؛ جو چیز بھی نافع [ہوتی] ہے، وہ مریضِ ناتواں کو لذیذ نظر نہیں آتی۔ تحت اللفظی ترجمہ: زُہد و طاعت کے شہد کو اہلِ زماں لذیذ نہیں دیکھتے؛ جو [چیز]...

دریائے ارَس کے حاشیے میں زندگی بسر کرنے والے دشتِ مغُاں کے خانہ بدوش قبائل ماہِ خُرداد (مئی-جون) کے اوائل سے لے کر موسمِ گرما کے اواخر تک کوہِ سبَلان کے دامن میں واقع 'مُشکین شہر' کے اطراف کے ییلاقوں میں کوچ کر جاتے ہیں۔ اِن قبائل کا اہم ترین پیشہ مویشی پروری ہے، جو بارش میں کمی، چراگاہوں اور...

قوسین چون نگویم ابرویِ مصطفیٰ را ما زاغ گفت ایزد آن چشمِ حق‌نما را از طاعتِ الٰهی دیدم جمالِ احمد وز حُبِّ مصطفایی دریافتم خدا را هر کس که غوطه‌زن شد در قُلزُمِ محبت دارم یقین که یابد آن دُرِّ بی‌بها را ای مجمعِ کرامت از فیضِ تو چه دور است شاها اگر نوازی درویشِ بی‌نوا را گر آبرو تو خواهی ای دل...

(تاریخِ وفاتِ مرزا قتیل) شاعرِ مُعجِزبیان مرزا قتیل رفت ازین عالَم سویِ باغِ بهشت کِلکِ ناسخ سالِ تاریخِ وفات سعدیِ شیرازیِ ثانی نوشت (امام بخش ناسخ) × سعدیِ شیرازیِ ثانی = ۱۲۳۳ھ ترجمہ: شاعرِ مُعجِز بیاں میرزا قتیل اِس عالَم سے باغِ بہشت کی جانب روانہ ہو گئے؛ ناسخ کے قلم نے [اُن کا] سالِ تاریخِ...

در نعتِ چاریارِ کِبار رضوان الله علیهم اجمعین درودِ بی‌شمار اۏل چاریارِ کِبار ارواحېنه اۏلسون که احمدِ مختاروڭ اصحابِ بزرگوارې و خدایِ پروردگاروڭ اولیایِ کِبارې‌دورورلار رضوان الله تعالیٰ علیهم اجمعین. نظم چار دیوارِ سرایِ دینِ احمد چاریار یعنی بوبکر و عمر عثمان علیِ نامدار قلعهٔ شهرِ شریعت...

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن ساقیا مَی ویر که بیر گۆن لاله‌زار الدن گیدر چون ایرر فصلِ خَزان باغ و بهار الدن گیدر هر نیچه زُهد و صلاحا مائل اۏلور خاطروم گؤردۆگۆمجه اۏل نگارې اختیار الدن گیدر شؤیله خاک اۏلدوم که آه ایتمه‌گه خوف ائیلر گؤڭۆل لاجَرَم بادِ صبا ایله غبار الدن گیدر غِرّه اۏلما...

ای خسروِ مه‌رُویان، گل بیرجه گلستانه تا مِهرِ رُخت پرتَو، سالسېن گُل و ریحانه آن نرگسِ جادویت، سالدې منی صحرایه ابرویِ کمان‌دارت، ائتدی منی دیوانه ساقی ز کرم جامی، لطف ائیله منِ زاره در دورِ سرت گردم، بیر دور ائله مستانه برخیز و خرامان کن، اۏل قامتِ دل‌جویت این عاشقِ مجنون را، بیرجه دۏلو پیمانه...

وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن طعن ائیله‌مک نه لازم فرهادِ نامُرادا هیچ کیمسه بو جهاندا یئتیشمه‌میش مُرادا زاهد اگر بنۆمله اۏتورماسا روادور بیر یئرده باشا وارماز سجّاده ایله باده الله رضاسې‌ ایچۆن زلفین طاغېتما ای یئل دور اؤزگه‌لر سوزییلن عمرۆڭی وئرمه بادا کیرپۆکلرۆڭ خدنگی صانما که ضایع اۏلدې...

لستُ معلِّماً.. لأعلمك كيف تُحبّينْ. فالأسماك، لا تحتاج إلى معلِّمْ لتتعلَّمَ كيف تسبحْ.. والعصافير، لا تحتاج إلى معلِّمْ لتتعلّمَ كيف تطير.. إسبحي وحدَكِ.. وطيري وحدَكِ.. إن الحبّ ليس له دفاتر.. وأعظمُ عشّاق التاريخ.. كانوا لا يعرفون القراءة.. (نِزار قبّاني) فارسی ترجمہ: معلم نیستم، تا عشق را...

عکّاس: اِلٰهه پُورحُسین تاریخ: ۲۵ خُرداد ۱۳۹۶هش/۱۵ جون ۲۰۱۷ء مأخذ ختم شد!

نخستین قُدوهٔ دارالخلافه جهانِ صِدق و پُورِ بوقُحافه اساسِ دینِ حق بنیادِ تحقیق نیابت‌دارِ شاهِ شرع، صدّیق سِپهرِ صِدق را خورشیدِ انور چراغِ اولیا صدّیقِ اکبر شریعت را نخستین قُرّة‌العین رفیقِ مصطفا و ثانی اِثنین شرابِ شرع چون جوشی بِجوشید به آمنّا و صدّقنا بِنوشید نخستین جامِ حکمت نوش او کرد ز...

تاریخ: ۲۳ خُرداد ۱۳۹۶هش/۱۳ جون ۲۰۱۷ء عکاس: پیام ثانی مأخذ

جانِ من، آرامِ من، صبر و قرارِ من کجاست؟ جانم آمد بر لبم آن غم‌گسارِ من کجاست؟ جمعِ خُوبان کرده از اِمروز، آهنگِ شکار دل‌برِ صیدافگن [و] آهوشکارِ من کجاست؟ ساقی و نُقل و شراب و شیشه و پیمانه است شمعِ بزم و باده‌نوش و مَی‌گسارِ من کجاست؟ تیره شد روزم چو شب، بی نورِ شمعِ رویِ او مونسِ جان و دل و...

اِنّما الاَعمالُ بِالنِیّات قولِ مصطفاست هر که قدرِ این سخن نشناخت از مردودهاست در حقیقت کاشفِ اَسرارِ علم مِن لَدُن ره‌نمایِ طالبِ حق است و ختمِ انبیاست محنتِ درد و بلا در عاشقانِ حق چه غم محنت و درد و بلا بر عاشقانِ حق رواست از میانِ کثرتِ عالَم گرفتم وحدتی در حقیقت وحدتِ عارف مقامِ اولیاست...

از نگاهِ گرمِ او از بس دلم بی‌تاب شد شمع شد، پروانه شد، آیینه شد، سیماب شد بس که شد شاداب گلزارِ جهان از گریه‌ام صفحهٔ رخسارِ او چون برگِ گل سیراب شد تا که شد خورشیدِ رخسارش به عالَم جلوه‌گر از حسد داغِ کَلَف بر چهرهٔ مهتاب شد دل به بزمِ سینه از یادت به چندین رنگ گشت شیشه شد، پیمانه شد، خون شد،...

حُسین حاجی‌بایف حُسین حاجی‌بایف، یک ساکنِ بازنشستهٔ ازبکستان، که هفتهٔ گذشته با نیتِ زیارتِ مکّه با دوچرخه به راه برآمده بود، از مرزِ ازبکستان و ترکمنستان پس گردانده شد. او روزِ دهمِ ایون به رادیویِ آزادی گفت، که این وضع به دلیلِ نداشتنِ ویزه یا روادیدِ سفرِ ترکمنستان پیش آمده‌است. "نگذاشتند،...