پنجابی شاعری

محفل دے پپو تے دنیادے لئی ڈاکٹر طارق سلیم دا چنیدا پنجابی کلام سجن کہیڑا دشمن کہیڑا ، اج نتارے ہوئے نے میرے چار چوفیرے سپاں پھن کھلارے ہوئے نے اج کیویں دا ویلا آیا، لالی اڈ گئی چہریاں دی انج لگدا جیویں ساری لوکی دکھاں مارے ہوئے نے سر نیزے تے ٹنگ کے، خورے کادا جشن مناندے رہے اوناں...

رنگ وچھڑے گلاباں دے موسم نے عذاباں دے اک کچے گھڑے کیتے منہ کالے چناباں دے دریاواں دے پانی وچ دھوکے نیں سراباں دے ہوکے تے وی پابندی دُکھڑے وچ کتاباں دے رُت خوشیاں دی لنگھ گئی اے موسم نیں حساباں دے صغریٰ صدف

تَسیاں بُلھاں لئی وی سوچو! میرے دیس دے دولت مندو! تے پردھانو! آپ تاں سُکھی جیندے او منرل واٹر پیندے او دیس دا پانی کیوں نئیں پیندے؟ صرف ایس لئی اس پانی وچ وَن سوَنّیاں زہراں رَلیاں ہوئیاں نیں اپنے بھیجے اُتوں زَر دا زنگ کھروچو! سِکری جمیاں تَسیاں بُلھاں لئی وی سوچو! جِنھاں نوں اس...

نِمّی نِمّی وا وگدی رُکھ ڈول دے تے اکھ نئیں لگ دی نِمّی نِمّی وا وگدی ساہنوں ٹھگ گئی یاد اِک ٹھگ دی نِمّی نِمّی وا وگدی راہواں تَک تَک تَک تَک تھک دیاں نہ اکھاں اَک دیاں نہ ہُن بِناں دیکھنے دے رہ سَک دیاں نہ اوہدی تاہنگ تے نالے ڈری جَگ دی نِمّی نِمّی وا وگدی ساہنوں ٹھگ گئی یاد اِک ٹھگ دی...

سلام پہنا تے بھرائون سوچیندا کجھ آں تے تھیندا کجھ اے دل بھی دلیلاں وچ جانداں الجھ اے آس امید دا دیوا بال کے رکھیا ہوا وی کوئی نئیں ویندا وی بجھ اے امید کردان تسانوں پسند آسی

سوچ سمندر تردے عمر گزار لئی دُکھڑے جردے جردے عمر گزار لئی او ہدی سانجھ تے فیر وی رہی اے غیراں نال جس دا پانی بھردے عمر گزار لئی ، کالی رات وے مُکھ توں کالک دھون لئی چانن کردے کردے عمر گزار لئی آیا نہ آرام نمانے زخماں نوں مرہم دھردے دھردے عمر گزار لئی رہ کے کھکھاں دی کلی...

پیو نالوں اج پتر وڈا ماں نالوں اے سیانی دہی پتر دھی اج پیو نوں کہندے چپ کر ابا ۔تینوں کی

نی سیو! اسیں نیناں دے آکھے لگے جیہناں پاک نگاہاں ہوئیاں،سے کہیں نہیں جاندے ٹھگے کالے پٹ نہ چڑھے سفیدی،کاگ نہ تھیندے بگے شاہ حسین شہادت پائین، جومرن مِتراں دے اگے اوکھے لفظاں دے معنے نیناں: اکھاں پٹ: کپڑے کاگ: کاں بگے: چٹے متراں: محبوباں

اک رانجھا مینوں لوڑیدا کن فیکون اگے دیاں لگیاں نیوں نہ لگڑاچوری دا اک رانجھا مینوں لوڑیدا آپ چھڑجا ندا نال مجھیں دے سانوں کیوں بیلیوں ہوڑیدا اک رانجھا مینوں لوڑیدا رانجھے جیہامینوں ہو ر نہ کوئی منتاں کر کر موڑی دا اک رانجھا مینوں لوڑیدا سانولیاں دے نین سلونے سوہا دوپٹہ گوری دا اک...

ماٹی قدم کریندی یار ماٹی جوڑا، ماٹی گھوڑا ماٹی دا اسوار ماٹی ماٹی نوں دوڑائے ماٹی دا کھڑکار ماٹی قدم کریندی یار ماٹی ماٹی نوں مارن لگی ماٹی دے ہتھیار جس ماٹی پر بہتی ماٹی تس ماٹی ہنکار ماٹی قدم کریندی یار ماٹی باغ بغیچہ ماٹی ماٹی دی گلزار ماٹی ماٹی نوں ویکھن آئی ماٹی دی اے بہار...

ایہہ بن سَن موتی انمول ہنجو سانبھ کے رکھنا کول شہر دے بُوے کُھل جاون گے پہلے دِل دا بُوا کھول جس دے ناں دی ڈھولک وجدی اوسے یار نوں کہندے ڈھول جو کِیتا تُوں چنگا کِیتا دَبّی رہن دے، اَگ نہ پھول میرے ورگا مل جاوے گا پہلے اپنے ورگا ٹول سونے ورگی اے جوانی اینویں نہ مٹی وِچ رول اج تے...

گناہ کیہ اے، ثواب کیہ اے ایہہ فیصلے دا عذاب کیہ اے میں سوچناں واں چونہوں دِناں لئی ایہہ خواہشاں دا حباب کیہ اے جے حرف اوکھے میں پڑھ نئیں سکدا تے فیر جگ دی کتاب کیہ اے ایہہ سارے دھوکے یقین دے نے نئیں تے شاخ گلاب کیہ اے ایہہ ساری بستی عذاب وچ اے تے حکم عالی جناب کیہ اے (طارق عزیز ۔...

’اج کی ہویا عجب تماشہ جد میں اٹھیا تڑکے کنداں اتے لاشاں لٹکن تے لاشاں دا دل تڑکے لؤ نال بھریاں نالیاں وگن تے کسے نوں نظر نہ آؤے تے ایس منظر نوں ویکھ ویکھ کے دل میں میرا ڈر دا جاوے ہمت کر کے اک بندے نوں روک لیا میں یارو ہلے میں پچھیا ہی کی ہویا کیہندا اینہوں مارو جان بچا کہ کار آں...

ایک خوبصورت پنجابی نعت بخضور سرور کونین خضرت محمد صلی اللہ علیہ والہ وسلم لگیاں نے موجاں ہن لائی رکھیں سوہنیا چنگے ہا کے مندے ہاں ، نبھائی رکھی سوہنیا آقا دے غلاماں دا میں ادنٰی غلام ہاں لوکی کہندے خاص میں تے عاما تووی عام ہاں پردہ جئے پایا ہے تے پائی رکھی سوہنیا چنگے ہا کے مندے...

چار چُپ چیزاں بربر، جنگل، دشت، سمندر، سوچاں دے پہاڑ جیہڑے شہر دے کول ایہہ ہوون اوس نوں دین وگاڑ اندروں پاگل کر دیندی اے، ایہناں دی گرم ہواڑ ایہناں دے نیڑے رہن لئی، بڑی ہمت اے درکار ایناں دی چُپ دی ہیبت دا کوئی جھل نہ سکدا بھار (منیر نیازی)

اِک موقعے تے ایڈیاں دَردی اکھاں دے وچ ہنجو بھرن نہ دیواں وَس چلے تے ایس جہان وچ کسے نوں مرن نہ دیواں ہوا نال ٹکراں اُپر قہر خدا میرے دا ہیٹھاں لکھ بلاواں سب راہواں تے موت کھلوتی کیہڑے پاسے جاواں اک کُڑی پیار کرن توں کافی پہلے کنی سوہنی لگدی سی اپنے مرن توں کافی پہلے کنی سوہنی لگدی سی...

بدل اُڈے تے گم اسمان دسیا پانی اتریا تے اَپنا مکان دسیا اوتھوں اگے فراق دیاں منزلاں سَں جتھے پہنچ کے تیرا نشان دسیا کم اوہو منیر سی مشکلاں دا جہیڑا شروع وچ بوت اسان دسیا (منیر نیازی)

۔ سخی سیٹھ اِک دن اک وچاری مائی وڈھے سیٹھ دی کوٹھی آئی آکھن لگی کُڑی جوان ایں میں آں بیوہ ، بُڈھڑی جان ایں بھانڈے مانجاں کراں مجوری روٹی دال نئیں ہوندی پُوری کُڑی نوں بوئیوں کویں اٹھاواں پیسہ دھیلا کتھوں لاواں ڈُونگھیاں سوچاں ڈُبی ہوئی آں غم دے کھوہبے کھبی ہوئی آں...