نتائج تلاش

چشمِ تو به این مستی و پیمان‌شکنی‌ها نشکست چرا ساغرِ پیمانِ تغافل (بیدل دهلوی) تمہاری چشم نے (اپنی) اِن مستی و پیمان شکنیوں سے (آخر) پیمانِ تغافل کا ساغر کیوں نہیں توڑا؟ ای فلک، داد از جفایت، در چه حالم کرده‌ای؟ راست بودم چون الف، مانندِ دالم کرده‌ای (نقیب خان طغرل احراری) اے فلک، تمہاری جفا...

هر کس که کرد سرزنشم چون تو را بدید بوسید پای من که بلی حق به دستِ توست (جلال‌الدین عَضُد یزدی) ہر وہ شخص کہ جس نے مجھے ملامت کی تھی، جب اُس نے تمہیں دیکھا تو میرے پاؤں چومے (اور کہا) کہ "ہاں تم حق پر ہو"۔

مشتِ خاکِ ما سراپا فرشِ تسلیم است و بس سجدهٔ ما را جبینی و سری درکار نیست (بیدل دهلوی) ہماری مشتِ خاک سراپا فرشِ تسلیم ہے اور بس۔۔۔ ہمارے سجدے کو کوئی جبین اور کوئی سر درکار نہیں ہے۔

اردو واقعاتِ دُرّانی - منشی عبدالکریم (اردو ترجمہ) قائدِ اعظم اور اُن کا عہد: حیاتِ محمد علی جناح - رئیس احمد جعفری حقوقِ نسواں - مولوی سید ممتاز علی شیخ حسن - مولوی سید ممتاز علی ریاض الاخلاق - مولوی مرزا سلطان احمد خان فارسی دیوانِ کاملِ میرزا صادق خان امیری ادیب الممالک فراہانی قائم...

www.youtube.com/watch?v=_hGatmzuAW0 https://playit.pk/watch?v=_hGatmzuAW0 http://pamirsong.com/shabnam-suraya-dar-konj-delam/ در کنجِ دلم عشقِ کسی خانه ندارد کس راه در این کلبهٔ ویرانه ندارد میرے دل کے گوشے میں کسی کا عشق نہیں بستا؛ کوئی بھی اِس ویران کُلبے تک (آنے کی) راہ نہیں رکھتا۔ در بزمِ...

گیسوی تو مدِ الفِ آیتِ خوبی ابروی تو بسم اللهِ دیوانِ تغافل (بیدل دهلوی) تمہارا گیسو آیتِ خوبی کے الف کا مد ہے، جبکہ تمہارا ابرو دیوانِ تغافل کی بسم اللہ ہے۔

"علی همدانی یکی از جهانگردان و مبلغان بزرگ ایرانی است که بیشتر زندگانی خود را درین دو کار به سر برده‌است. او در سایر ممالک اسلامی خدمات ارزندهٔ دینی انجام داده و تنها در خطهٔ کشمیر ۳۷ هزار نفوس بر دست او اسلام پذیرفته و به همت او صنایع و زبان و ادبیات و فرهنگ ایرانی در آن خطه راه یافته و به قول...

از خیالِ قامتش اکنون عصا می‌بایدم بارِ سنگینِ فراقش کرده خم دوشِ مرا (نقیب خان طغرل احراری) مجھے اب اُس کی قامت کے خیال سے (ساختہ) عصا درکار ہے۔۔۔ (کہ) اُس کے فراق کے سنگین بار نے میرے شانوں کو خم کر دیا ہے۔

فارسی دیوانِ صحبت لاری گلزارِ ادب - حسین مکی گزینۂ اشعارِ انوری ابیوردی تاریخِ سیاسی و اجتماعیِ آسیائے مرکزی تا قرنِ دوازدہ - پروفیسر بارتولد (فارسی ترجمہ) وزنِ شعرِ دری - محمد افضل بنووال تاریخِ ادبیاتِ افغانستان - محمد حیدر ژوبل راہنمائے ادبیاتِ فارسی - عباس علی مولوی سپاہِ ہندوکش -...

مبادا رو کسی زان قبلهٔ ابرو بگرداند که کافر می‌شود از کعبه هر کس رو بگرداند (حزین لاهیجی) کہیں ایسا نہ ہو کہ کوئی اُس قبلۂ ابرو سے رخ موڑ لے؛ کہ جو شخص بھی کعبے سے رخ موڑتا ہے کافر ہو جاتا ہے۔ بلندیت باید، تواضع گزین که آن بام را نیست سُلّم جز این (سعدی شیرازی) اگر تمہیں بلندی کی ضرورت ہے تو...

"میر سید علی ہمدانی کی بے نظیر شخصیت اور پُرثروت تالیفات زمانوں سے اہلِ علم و دانش کی توجہ کو جلب کرتی آ رہی ہیں۔" یہ بات آج شہرِ دوشنبہ میں عالموں اور دانشمندوں کی موجودگی میں منعقد ہونے والے موتمر 'میر سید علی ہمدانی کا عالمی تمدن میں مقام' کے دوران کہی گئی۔ مذکورہ موتمر بزرگ مفکر میر سید علی...

وعلیکم السلام! پرده‌داری می‌کند در قصرِ قیصر عنکبوت بوم نوبت می‌زند بر طارَمِ افراسیاب لیکن یہ سعدی شیرازی کا شعر نہیں ہے۔

مگر، ای بهتر از جان! امشب از من بهتری دیدی که رخ تابیدی و در من به چشمِ دیگری دیدی؟ (سیمین بهبهانی) اے جان سے بہتر! کیا آج شب تم نے کوئی مجھ سے بہتر دیکھ لیا ہے جو تم نے رخ پھیر لیا اور مجھے ایک دوسری نظر سے دیکھا؟

این قدر هست تفاوت ز مسیحا و صنم او به قم زنده کند یار به دشنامی چند (نورالعین واقف لاهوری) مسیحا اور صنم میں اِس قدر فرق ہے کہ وہ 'قم' سے زندہ کرتا ہے اور یار چند گالیوں سے۔ ز اشکِ من چه می‌دانی گرانی‌های دردم را؟ ز طوفان شبنمی دیدی، ز دریا گوهری دیدی (سیمین بهبهانی) میرے اشک سے تم میرے درد...

دودِ غمِ محنت نکند تیره دلم را این آیینه آن نیست که او قابلِ زنگ است (نقیب خان طغرل احراری) رنج و بلا کے غم کا دھواں میرے دل کو تاریک نہیں کرتا؛ یہ آئینہ وہ نہیں ہے کہ جو قابلِ زنگ ہو۔

"صاحب‌جمالی دیدم، رویش چون کعبه سزای قِبله بود و خالش چون حجرالاسود برای قُبله." (روضهٔ خلد، مجدالدین خوافی) "میں نے ایک صاحب جمال دیکھا، اُس کا چہرہ کعبے کی طرح قبلے کا سزاوار تھا اور اُس کا خال حجرِ اسود کی طرح بوسے کے لیے (تھا)۔"

"در زمانِ پیشتره، خصوصا‌ً در هندوستان، در خانهٔ خود دفن کرده شدنِ دانشمندانِ کلان عادت بود. بنا بر این در صحنِ خانهٔ خود مدفون شدنِ این فیلسوفِ بزرگ جای تعجب نیست. کلیاتِ آثارِ این سخنورِ دانش‌گستر، که با دست‌خطِ خود ترتیب داده بود، در خانهٔ خودش محفوظ بود. هر سال در روزِ وفاتش، که این روز را...

در بزمِ جهان جز دل حسرت‌کشِ ما نیست آن شمع که می‌سوزد و پروانه ندارد (حسین پژمان بختیاری) بزمِ جہاں میں ہمارے دلِ حسرت کَش کے سوا ایسی کوئی شمع نہیں ہے کہ جو جلتی تو ہو لیکن پروانہ نہ رکھتی ہو۔ اشکی که ترا بر گلِ رخسار دویده بارانِ بهار است که بر لاله چکیده (عبدالرحمٰن جامی) وہ اشک کہ جو...

گرچه من خود ز عدم دل‌خوش و خندان زادم عشق آموخت مرا شکلِ دگر خندیدن (مولانا جلال‌الدین رومی) اگرچہ میں خود عدم سے دل خوش و خنداں وجود میں آیا تھا (لیکن) عشق نے مجھے ایک دوسری طرح ہنسنا سکھا دیا۔

روز عرسِ بیدل: روز چهارم ماه صفر یکی از روزهای‌ برجستهٔ تاریخ ادبیات افغانستان به شمار می‌آید و به نام "روز عرس بیدل" معروف است. این روز در غالب کشور‌های آسیای میانه که با ادبیات دری انس و الفت دارند و ادبیات مشترکشان به شمار می‌آید با مراسم خاصی تجلیل می‌شود. در تاجکستان و ازبکستان و سایر بلاد...