نتائج تلاش

اۏل سُرُوری‌یم که من روزِ ازل‌دن تا ابد فضلِ حقّین بنده‌سی‌یم، پادشاهِ عالَمم (سُرُوری) میں وہ سُرُوری ہوں کہ میں روزِ ازل سے ابد تک فضلِ حق تعالیٰ کا بندہ ہوں، [اور] پادشاہِ عالَم ہوں۔ Ol Süruriyəm ki, mən ruzi-əzəldən ta əbəd, Fəzli-Həqqin bəndəsiyəm, padşahi-aləməm. × مندرجۂ بالا بیت اُن...

یہ ضعیف بیت بھی حافظ شیرازی کی قطعاً نہیں ہے۔ :)

کؤنلۆمۆ زُلفین‌له چک زنجیره، شیدالانماسون سینه‌می چاک ائت که سن‌دن اؤزگه مأوالانماسون (سُرُوری) میرے دل کو اپنی زُلف کے ذریعے زنجیر میں کھینچ دو [تاکہ] وہ شیدا نہ ہو!۔۔۔ میرے سینے کو چاک کر دو تاکہ [اُس میں] تمہارے بجز کوئی شخص مأوا و پناہ گاہ نہ بنائے! Könlümü zülfinlə çək zəncirə...

تا که سودایِ سرِ زُلفۆن مکانې‌دور کؤنۆل شاهبازِ لامکانېن آشیانې‌دور کؤنۆل (سُرُوری) جب سے [میرا] دل تمہارے سرِ زُلف کے عشق و جنون کا مقام ہے، [میرا] دل شاہبازِ لامکاں کا آشیاں ہے۔ Ta ki, sevdayi-səri-zülfün məkanıdur könül, Şahbazi-laməkanın aşiyanıdur könül. (Süruri) × مندرجۂ بالا بیت اُن...

ای لبِ لعلین لبیم‌ده شِیر و شَکّر تک لذیذ شربتِ آبِ دهانېن آبِ کوثر تک لذیذ (میر محسن نوّاب) اے [کہ] تمہارا لبِ لعل میرے لب پر شِیر و شَکَر کی مانند لذیذ ہے۔۔۔ [اور] تمہارا دہن کا شربتِ آب، آبِ کوثر کی مانند لذیذ ہے۔ Ey ləbi-lə'lin ləbimdə şirü şəkkər tək ləziz, Şərbəti-abi-dəhanın abi-kövsər...

غم غُبارې یاتېب ازبس دلِ ویرانیمیزه کافر آغلار بیزیم احوالِ پریشانیمیزه (میر محسن نوّاب) ہمارے دلِ ویران پر غم کا غُبار اِتنا زیادہ بیٹھا ہے کہ کافر [بھی] ہمارے احوالِ پریشان پر گریہ کرتا ہے۔ Qəm qübarı yatıb əzbəs dili-viranimizə, Kafər ağlar bizim əhvali-pərişanimizə × شاعر کا تعلق قفقازی...

اوچ کیشی‌نینگ سۉزی نشئه و معنی‌سی‌دین اۉز سۉزی‌ده چاشنی اثبات قیلماق و بو معنی‌دین مباهات قیلماق غزل‌ده اوچ کیشی طوری‌دور اول نوع کیم آن‌دین یخشی یۉق نظم احتمالی بیری مُعجز بیان‌لیغ ساحرِ هند که عشق اهلینی اۉرتر سۉز و حالی بیری عیسیٰ نفَس‌لیک رندِ شېراز فنا دَیری‌ده مست و لااُبالی بیری قُدسی...

نیگارا، سن کیمی بیر حوریِ باغِ جینان اۏلماز اگر اۏلسا، سنین تک دیل‌برِ شیرین‌زبان اۏلماز (علی فطرت) اے نِگار! تم جیسی کوئی حُورِ باغِ جنّت نہیں ہو گی۔۔۔ اگر ہو تو تم جیسی دلبرِ شیریں زباں نہیں ہوگی۔ Nigara, sən kimi bir huriyi-baği-cinan olmaz Əgar olsa, sənin tək dilbari-şirinzəban olmaz

پریشان ائیله‌ین احوالېمې گیسویِ جانان‌دېر بو زۆلف اۏلسون پریشان، خاطېرېم اۏن‌دان پریشان‌دېر (علی فطرت) میرے احوال کو پریشان کرنے والی [چیز] گیسوئے جاناں ہے۔۔۔ یہ زُلف پریشاں ہو جائے! [کیونکہ] میرا قلب و ذہن اُس کے باعث پریشان ہے۔ Pərişan eyləyən əhvalımı gisuyi-canandır Bu zülf olsun pərişan...

قالماغای ائردی بو عالم‌ده محببت کاشکی تۆشکئی ائردی دهردین رسمِ مۆوددت کاشکی (صادق بیگ افشار) اے کاش اِس عالَم میں محبّت باقی نہ رہتی!۔۔۔۔ اے کاش زمانے سے رسمِ مَودّت ساقط ہو جاتی! Qalmağay erdi bu aləmdə məhəbbət kaş ki Tüşkey erdi dəhrdin rəsmi-müvəddət kaş ki × شاعر کا تعلق صفوی سلطنت سے...

صائب تبریزی کی مندرجۂ بالا تُرکی بیت کا منظوم فارسی ترجمہ: صائب! کلامِ وَی نزدم هیچ بر زمین از بهرِ چیست خونِ مرا آسمان خورَد؟! (حُسین محمدزاده صدیق) اے صائب! میں نے اُس (فلک) کے سُخن کو کبھی بھی زمین پر نہیں مارا (یعنی حقارت و پستی کے ساتھ نظر انداز نہیں کیا)۔۔۔ [پس آخر] کیا سبب ہے کہ آسمان...

صائب، چۆ من اۏنون سؤزۆنۆ یئره سالمادېم بیلمم نئچۆن منیم قانېمې آسمان ایچر (صائب تبریزی) اے صائب! جب میں نے اُس (فلک) کے سُخن کو زمین پر نہیں مارا (یعنی پستی و حقارت کے ساتھ نظر انداز نہیں کیا)، تو میں نہیں جانتا کہ [آخر] کس لیے فلک میرا خون پیتا ہے؟ Saib, çü mən onun sözünü yerə salmadım...

فُرو رَو در وجودِ خویش صائب تا شود روشن که قُدرت در دلِ هر قطره مُضمَر کرد دریا را (صائب تبریزی) اے صائب! اپنے وجود کے اندر جاؤ تاکہ واضح و آشکار ہو جائے کہ قُدرت نے ہر قطرے کے دل میں بحر کو پوشیدہ و پِنہاں کیا ہے۔

ز فرزندِ گرامی می‌شود چشمِ پدر روشن سِرِشکِ آتشینِ من منوّر کرد دریا را (صائب تبریزی) فرزندِ مُعزِّز و مُکرَّم سے چشمِ پدر روشن ہو جاتی ہے۔۔۔ میرے اشکِ آتشیں نے بحر کو مُنوّر کر دیا۔

"اُس کا لب شیرازی حلوے [کی مانند] ہے۔۔۔۔ اگر وہ فروخت کرے تو اُس کی قیمت [کُل] مصر و بُخارا و سمرقند ہے۔" (عُثمانی شاعر احمد پاشا)

کمندِ جذبهٔ خورشید اگر رحمت نفرماید که چون شبنم ازین پستی به بالا می‌بَرَد ما را؟ (صائب تبریزی) اگر خورشید کی کشِش کا کمند رحم و مہربانی نہ فرمائے تو شبنم کی طرح اِس پستی سے کون ہم کو بالا لے کر جائے گا؟ (خورشید کے طلوع ہونے پر شبنم بُخارات بن کر اُڑ جاتی ہے۔)

دلِ عاشق ز گُل‌گشتِ چمن آزُرده‌تر گردد که هر شاخِ گُلی دامی‌ست مُرغِ رِشته بر پا را (صائب تبریزی) چمن کی سَیر و گُلگشت سے عاشق کا دل مزید آزُردہ ہو جاتا ہے۔۔۔ کیونکہ جس پرندے کے پاؤں پر رسّی ہو اُس کے لیے ہر شاخِ گُل ایک جال [کی مانند ہوتی] ہے۔

ز بسکه آغلادېم یعقوب تک یوسف فراقېندا گلنجه یوسفیم‌دن پیرهن بیت‌الحَزَن یاندې (علی فطرت) میں نے یوسف کے فراق میں یعقوب کی مانند اِتنا زیادہ گریہ کیا کہ جب تک میرے یوسف کا پیرہن آئے، [میرا] بیت الحزَن (خانۂ غم) جل گیا۔ Zibəski ağladım Yə'qub tək Yusif fəraqında Gələncə Yusifimdən pirəhən...

لبی شیرازی حلوادېر ساتارسا دڲر مصر و بُخارا و سمرقند (احمد پاشا) اُس کا لب شیرازی حلوے [کی مانند] ہے۔۔۔۔ اگر وہ فروخت کرے تو اُس کی قیمت [کُل] مصر و بُخارا و سمرقند ہے۔ Lebi Şîrâzî helvâdır satarsa Değer Mısr ü Buhârâ vü Semerkand