نتائج تلاش

غماں دی رات لمی اے یاں میرے گیت لمے نیں نہ بھیڑی رات مکدی اے نہ میرے گیت مکدے نیں ایہ سرکنے کو ڈونگھے نیں کسے نے ہاتھ نہ پائی نہ برساتاں چ چڑھدے نیں تے نہ اوڑاں چ سکدے نیں میرے ہڈ ہی اولے نیں جو اگ لایاں نہیں سڑدے نہیں سڑدے ہوکیاں دے نال ہاواں نال دھکھدے نیں ایہ پھٹ ہن عشق دے...

میں کنڈیالی تھوہر وے سجنا! اگی وچ اجاڑاں یاں اڈدی بدلوٹی کوئی ورھ گئی وچ پہاڑاں یاں اوہ دیوا جہڑا بلدا پیراں دی ڈھیری تے یاں کوئی کوئل کنٹھ جہدے دیاں سوتیاں جاون ناڑاں یاں چنبے دی ڈالی کوئی جو بالن بن جائے یاں مروے دا پھل بسنتی جو ٹھنگ جان گٹاراں یاں کوئی بوٹ کے جس دے حالے نین نہیں سن...

خون جگر دا رکھ کے تلی اتے دھرتی پوچدے پوچدے ٹُر چلے ایتھے کیویں گزارئیے زندگی نوں ایہو سوچدے سوچدے ٹُر چلے (استاد دامن)

دکھ ! بندے دے خون وچ رہ کے، تے خون پی کے جیوندے نیں تے! خون نوں زہر بنا کے بندے دا جیون مکا دیندے نیں چھوٹے چھوٹے خواب لے کے تے باہر دے ملک آئے ساں حیاتی مُک چلی اے، پر خواب بدل کے کجھ ہور دے ہور ای ہو گئے نیں (استاد دامن)

جیہڑی گل دا ڈر سی اوہو ہو کے رہی اکھ نکڑمی اوہدے ساہویں چو کے رہی ایہ تے میتھوں وی ودھ ضدی نکلی اے جند نمانی بھار غماں دا ڈھو کے رہی وختاں نال جو نیناں دے وچ سانبھی سی چھل غماں دی اوہ تصویر ڈبو کے رہی میں تے پکے بنھ سی مارے ہاسیاں دے اکھ دی عادت سی رونا اوہ رو کے رہی دنیا وی ظالم سی...

نی مائے جند پتھراں دے پڑ پئے گئی نی میں روون جوگ رہ گئی سر تے ایڈ قہاری آئی، ساری سرت سنجان ونجائی اوس کنگھر توں جان چھڑائی، ایس کنگھر نال کھیہہ گئی دکھڑے پیندے کر کر ہلے، صبر قرار دا ذرہ نہ پلے ڈگدیاں نوں کائی تھاں نہ جھلے، قلم اپٹھی ویہہ گئی (شہزاد قیصر)

کوئی کماوے کوئی کھا جاوے بھٹ نظام اے زر دا چار چوفیرے ہو دا عالم واہک وچارا مر دا مالک پچھے پوچھ ہلاوے جیویں کتا در دا باطن دا سربھن دے میراں حق کدے نہیں ڈر دا (شہزاد قیصر)

چاہواں جے تے بندوی کردیاں میں ایہہ تماشا دُنیا دا ہتھ دا اک اشارہ کر کے کھوہ لواں ہاسا دنیا دا پر میں تے اجے انت نئیں ویکھیا ہون دے ڈونگھے رازاں دا اجے تے میں دروازہ کھولنا آخر دیاں اوازاں دا (منیر نیازی)

واج دئیو جے اوتھے جا کے کدے نہ مڑ کے آئے گی ہیٹھاں جاندیاں پوڑیاں وانگوں تہہ وچ لنگھدی جائے گی جویں ازل تو انج ای چپ نئیں گنبد پکیاں تھانواں دے دل نوں ہور وی خالی کردے در خالی درگاہواں دے (منیر نیازی)

اکھ تماشا ویخ نہ سکے بجھدی جلدی بتی دا حلق دے اندر ورڈا جاوے رنگ ہری پرچھتی دا باہر ہنیر قیامتاں دا تے اندر خاک زمیناں دی جسم دی مہک نہ جھلی جاوے گھر وچ بند مکیناں دی در کھڑکا ندیاں پھرن ہواواں وانگ مسافراں گلیاں دے اکھاں اُتے دھوکے پیندے سونے جئیہیاں ڈلیاں دے (منیر نیازی)

تھاہ لے کے ای واپس مڑیا جدھر دا رُخ کیتا میں زہر سی یا اوہ امرت سی سب انت تے جا کے پیتا میں مینوں جیہڑی دُھن لگ جاندی فیر نہ اوس توں ہٹدا میں راتاں وچ وی سفر اے منیوں دن وی ٹردیاں کٹدا میں کدے نہ رُک کے کنڈے کڈھے زخم کدے نہ سیتا میں کدے نہ پچھے مڑ کے تکیا کوچ جدوں وی کیتا میں (منیر نیازی)

سرجن سے تب میڈیکل کا بوگس بل بنوایا ہے ہم نے اس کے ہاتھ میں پورے سو کا نوٹ تھمایا ہے کپڑوں میں اک بھڑ نے گھس کر ناک میں دم کر رکھا تھا یہ مت سمجھو ہم نے تم کو ڈسکو ناچ دکھایا ہے ہم سے بڑھ کر اہل محلہ اس سے فیض اٹھاتے ہیں ہم نے اپنے گھر میں ٹیلی فون عبث لگوایا ہے چور ہوئے جب گھر میں داخل ہم نے...

اس کی آنکھوں پہ مان تھا ہی نہیں خواب تھے خوابدان تھا ہی نہیں میں تعاقب میں چل پڑا جس کے دھول تھی کاروان تھا ہی نہیں دو زمیں زاد جس میں رہ سکتے اس قدر آسمان تھا ہی نہیں گر پڑا ہوں تو راستے نے کہا تیرا مجھ پر تو دھیان تھا ہی نہیں ایک خواہش تھی دو دلوں کے بیچ اور کچھ درمیان تھا ہی نہیں ہم نے...

تاش کے گھر بنائے بیٹھی ہوں کانچ کے پر لگائے بیٹھی ہوں رسمِ یاراں کو توڑنا ہو گا حوصلے یوں بڑھائے بیٹھی ہوں ہر طرف ڈھل رہے ہیں اندھیارے دل کا دیپک جلائے بیٹھی ہوں گھونسلے وہ پرند چھوڑ گئے آس جن کی لگائے بیٹھی ہوں یاد زنجیر بن نہ جائے کہیں پاؤں اپنے اُٹھائے بیٹھی ہوں میں ستارہ ہوں اس کی قسمت...

جدوں دا اوس دا ویا ہویا اے اج اوہ مُڑ کے آئی اے جیویں کوئی وچھڑی روح اسمانوں اُڑ کے آئی اے شاماں ویلے سب توں لُک کے دروازے وال آندی اے لکھ سمجھاؤ فیر کی ہویا فیر وی روندی جاندی اے روندیاں روندیاں چخ دے پچھوں رنگلے ہتھ دخاندی اے (منیر نیازی)

سوں گئی خلقت ہواواں جاگیاں چُپ دی ککھوں صداواں جاگیاں نفرتاں نے ماریا جس شخص نُوں ویکھ اوہدے لئی وفاواں جاگیاں قرض منگن لئی نویں اسمان تُوں خُشک ہوٹھاں تے دعاواں جاگیاں رستیاں نے منزلاں نُوں کھا لیا سڑھ گئے پاندی تے چھاواں جاگیاں دوستاں نے درد ونڈے ایس طراں ہاسیاں دی تھاں تے ہاواں جاگیاں...

اِتھے کئیاں نُوں مان وفاواں دا تے کئیاں نُوں ناز اداواں دا اَسی پیلے پتے درختاں دے سانوں رہندا خوف ہواواں دا (وارث شاہ)

اِک جی آکھے سوں جاواں میں، لمّیاں لمّیاں تان اِک جی آکھے کرنا بہُوں کُجھ ، کیوں کردیں بچکان؟ اِک جی آکھے، پربت پربت، ساگر ساگر گاہواں اِک جی آکھے ، گھر دے اندر، مار کُنڈی بہہ جاواں اِک جی آکھے، ہیر دی خاطر، چرپٹ جوگی بن جاواں اِک جی آکھے، سُندراں محلیں، سُندراں دا بس ہوجاواں اِک جی...

پا کے رنگلا چُوڑا کچ دا، دل پیا نچدا عشق تیرے دا بھانبڑ مچدا، دِل پیا نچدا چوری چوری ویکھن آیا سجناں نُوں لوکاں کولوں بچدا بچدا، دل پیا نچدا وسوں باہر ہویا اے آکھے لگ دا نہیں کراں علاج کیہ بھیڑی لچ دا، دل پیا نچدا جیہڑے پاسے جاواں خُوشبو تیری اے لُوں لُوں دے وِچ تُوں تُوں رَچدا، دل پیا...

یاد تیری نے کِسے دے نال کیہ کیتی؟ نہ پُچھو رات اوس دی گِن دیاں تارے کِنج بیتی؟ نہ پُچھو چیز سی دیکھن دی ایہہ عیسیٰ جے اکھیں ویکھدوں آخری ہِچکی تیرے بیمار کِنج لیتی؟ نہ پُچھو ویکھ لئی دُنیا تیری اوئے مالِکا دُنیا دیا، تیری دُنیا وِچ ’یُمن‘ دے نال کیہ بیتی؟ نہ پُچھو (برکت رام یُمن)