نتائج تلاش

شست و شو مشغلهٔ شوخیِ ابرِ کرم است دِژم آن خرقه که با داغِ نیالودن رفت (غالب دهلوی) اللہ تعالیٰ کے ابرِ کرم کا ایک شوخ مشغلہ یہ ہے کہ وہ گنہگاروں کے دامن سے گناہوں کے داغ دھو ڈالتا ہے۔ ایسی صورت میں اُس خرقے کی حالت کتنی افسوس ناک ہے کہ جس پر کوئی ایسا داغ نہ پڑا اور وہ خرقہ اس داغ سے آلودہ نہ...

در دلم هفت آشیانِ آسمان گُنجیده باشد، گرچه دارم آشیان در خانهٔ پست‌آشیانه... (لایق شیرعلی) میرے دل میں سات آشیانِ آسمان سمائے ہوئے ہیں؛ اگرچہ میرا آشیاں [ایک] پست آشیانہ گھر میں ہے۔

ختم شد!

عکاس: اکبر توکّلی تاریخ: ۱۹ مِهر ۱۳۹۵هش/۱۰ اکتوبر ۲۰۱۶ء ماخذ جاری ہے۔۔۔۔

ختم شد!

عکاس: مجید حق‌دوست تاریخ: ۱۹ مِهر ۱۳۹۵هش/۱۰ اکتوبر ۲۰۱۶ء ماخذ ترکی زبان جاری ہے۔۔۔

از میریِ ما مردم اگر گُشنه بمیرند، آن بِه که بمیریم از این میر شدن‌ها. (لایق شیرعلی) اگر ہماری میری سے مردم بھوکے مر جائیں تو اِس میر بننے سے ہمارا مر جانا بہتر ہے۔

"روزی، که بازمی‌رسد وقتِ زوالِ من، یادی کنید از من و نُقص و کمالِ من! نوشید مَی به خاطرِ جامِ شکسته‌ام، خوانید شعرِ حافظ و صائب مثالِ من." (لایق شیرعلی) جس روز کہ میرا وقتِ زوال پہنچ جائے گا، آپ مجھے اور میرے نُقص و کمال کو ذرا یاد کیجیے گا! میرے جامِ شکستہ کی یاد میں شراب پیجیے گا اور میری طرح...

آفتابِ عمرم را صرفِ یک شرر کردم. (لایق شیرعلی) میں نے اپنی عمر کے آفتاب کو ایک شرر پر صرف کر دیا۔

نمانده قدرِ دل‌داری و دل‌بندی و دل‌سوزی، کجایی، اعتبارِ دل، کجایی، افتخارِ دل؟ (لایق شیرعلی) دل داری، دل بندی اور دل سوزی کی قدر باقی نہیں رہی ہے۔۔۔ اے آبروئے دل، کہاں ہو؟ اے افتخارِ دل، کہاں ہو؟

زبان: تہرانی گفتاری فارسی وقتی که نزدیکی به من و احساسم گرمیِ دستاتو به خوبی می‌شناسم پیشِ تو آرومم وقتی دلم تنگه قلبم واسه عشقت با دنیا می‌جنگه چه حسِ خوبیه تو اینجا پیشم وقتی که می‌خندی من عاشق‌تر می‌شم می‌خوام همه عمرم کنارِ تو باشم می‌خوام عاشق‌ترین عاشقِ دنیا شم عشقم تو رو دارم چه خوبه...

بازارِ اردبَیل در ماهِ محرم عکاس: رضا زارع تاریخ: ۱۷ مِهر ۱۳۹۵هش/۸ اکتوبر ۲۰۱۶ء ماخذ ترکی زبان میں شعر ختم شد!

ختم شد!

انجمنِ خوش نویسانِ ایران کی شورائے عالی کے رئیس استاد غلام حسین امیرخانی کی معیت میں 'مشقِ عشق' کے عنوان سے حافظ شیرازی کے مقبرے 'حافظیہ' میں حافظ کی یاد میں بداہہ نویسی کا انعقاد کیا گیا، جس میں سو سے بیش خوش نویسوں، اور اِس ہنری شعبے سے تعلق رکھنے والے استادوں اور ہنرجویوں نے شرکت کی۔ تاریخ...

فارس را پایه بلند است و سزد از دو وجود به جهان فخر و مُباهات نماید شیراز سعدی و حافظِ وی را نبوَد هیچ نظیر نه به ایران نه به توران نه به هند و نه حجاز در غزل این دو بزرگ آمده استادِ همه که به شیرین‌سخنی هر دو ندارند انباز غزلِ سعدی آرد دل و جان را به نشاط نظمِ حافظ بدهد جان سویِ جانان پرواز غزلِ...

شیعوں کی طرح میں بھی تولّا اور تبرّا کا قائل ہوں۔ میرے تولّا کا پیمانہ فارسی ثقافت اور میرے تبرّا کا پیمانہ بھارتی کثافت ہے۔

خالی‌ست برم بی تو، بی‌بحر و برم بی تو دنیاست به سانِ گور اندر نظرم بی تو (لایق شیرعلی) تمہارے بغیر میری آغوش خالی ہے، تمہارے بغیر میں بے بحر و بر ہوں؛ تمہارے بغیر دنیا میری نظر میں قبر کی مانند ہے۔

بینایی داشت چشمِ تو از نورِ عشقِ من قدرِ مرا ندانی اگر، کور می‌شوی (لایق شیرعلی) تمہاری چشم میں بینائی میرے عشق کے نور سے تھی؛ اگر تم میری قدر نہ جانو تو اندھی ہو جاؤ گی۔

چه خوش گویند، قدرِ نعمت از بعدِ زوالِ اوست، اگر من هم بمیرم، پیشِ یاران یاد خواهی کرد... (لایق شیرعلی) یہ بات کتنی خوب کہتے ہیں کہ نعمت کی قدر اُس کے زوال کے بعد ہوتی ہے؛ اگر میں بھی مر جاؤں تو تم [مجھے] یاروں کے سامنے یاد کرو گی۔

قامتم خم شد ز بارِ دردِ تو، کس نمی‌داند چه قامت داشتم. (لایق شیرعلی) میری قامت تمہارے درد کے بار سے خم ہو گئی؛ کوئی نہیں جانتا کہ میں کیسی قامت رکھتا تھا۔ × بار = بوجھ