محفل متراں دی

[سید شہزاد ناصر]

http://www.urduweb.org/mehfil/threads/اج-سک-متراں-دی-ودھیری-اے-۔-حضرت-پیر-مہر-علی-شاہؒ.52913/

 

[فاروق احمد بھٹی]

فاروق احمد بھٹی ایہہ مکمل نئیں اے مکمل کلام شریک کرو نا

کوشش کرنا واں ہن تے بجلی گئی جے بس--- بعد اچ

 

[خالد محمود چوہدری]

جنابِ عالی خادم وی حاضر ہوگیا اے بِن بلایا مہمان بن کے۔ سب بھراواں نوں سِر جھکا کے عزّت بھریا سلام قبول ہووے۔ جیندے رہو خوش رہو۔
حضرت مولوی غلام رسول صاحب عالمپوری ؒ کا کلام پیشِ خدمت ہے۔
لبھ اوہا جیں کجھ نہ صُورت نقصوں نام نہ عَیبوں
میٹ اکھیں دِل کھول دو ساعت راز کھُلے کجھ غیبوں
ہر محسوس تیرا تک ویکھیں سب عکُوس افعالوں
تے افعال ظلال صفاتوں صفتاں ذات کمالوں
عاکس عکسوں ہر جا اَقرب اُسدی ذت احوالوں
اوہ اَقرب تھیں اَقرب جِس تھیں شورش حُسن جمالوں
اثر حلُول اِتحاد نہ سمجھیں تے نہ کَیف بیانوں
جے پاویں حق پاویں جیوں کر ہَے منصُوص قُرانوں
تے نہ لازم کریں خُدا تے حُکم منافی شانوں
شرک کُفر دا نام نہ اوتھے جتھے نُور اِیمانوں
تیں وِچ اَنور گوہر عالی نہ کر گرد آلُودہ
چاہ ترقّی چھوڑ رذالت مَریں نہیں بیہُودہ
داغ نہ گھت سفیدی اَندر رَنگ چڑھا کافُوری
رَنگ پذیر ایہی دِل تیرا اصل جیہدا گُل نُوری
ہر دَم وَقت ویہاندا ایہہ مُڑ ہتھ نہ آوے
قول پکّا کجھ کر لے عشقوں جو تَیں نال سدھاوے
باجھوں حال نہ قال منافع قالی دا ہتھ خالی
ہو خالی سَدواوے عالی ایہہ ہَے طبع رِزالی
فرج شکم دا بندہ ہو کے لافاں مار نہ مُولے
نام دھریں کافُور زنگی دا پر کہہ کون قبُولے
عشق ڈِٹھو جے نہ کدائیں وصل فراقوں حالے
حال ملالے دَرداں والے جَل بَل رہن وچالے
بِریاں لاٹ بِرہوں دے جِگرے دَرد فراقیں جالے
حال ملالے دَرداں والے جَل بَل رہن وچالے
تُہ احسان کرے کہ کوئی ذرّہ دِلوں جُھکیں سَو وَاری
کُل احسان تیرے سر جس دا چھوڑ نہیں تِس یاری
لایا یاری پر پُوری ساری جیئوں ہویَوں اِقراری
جے اِقراروں ہَیں اِنکاری ایہہ ہے اَنت خواری
یار جُدا کہ تیتھیں غافل لبھ دُراڈا ناہیں
دعویٰ جھُوٹھ قسم کر چھڈیں جھُور مَریں مت آہیں
اوّل آخر ویکھ میانی نال جیہدے وَرتارا
چھوڑ عزیز ذلیلاں تائیں نہ گل لاویں یارا
پَوے قَدم جو طلبوں خاریں گلزاراں وِچ جاپے
خار چھٹن گلزار نہ دِسّن شوق کھڑے وَل آپے
داغ لگا مت جائیں ایتھے مَردا مَرد سدائیں
عشق دید رَہے پچھتاوا مت حسرت لَے جائیں
کریں مدد اے والی میرے دَخل مِلے دَربارے
بخشیں تھانوں نتھاویاں تائیں فضل تیرے نے بھارے
دعویٰ حق اِیمانوں پکّا سچّا بخش خُدایا
حکم اَشَدُّ حُبّاً لِلّٰہِ شان جیہدی وِچ آیا
دائم نُور طلب دِی مشعل رَہے فروزاں راہے
میں قربان لطیف پیارا تارے نال نِگاہے
تیں ہُندے میں کِت ول جاواں ناہیں ہور ٹکاناں
جے تقصیروں میں پُر دامن غالب فضل رباناں
فضل بڑا اس ہادی سندا خود وَل شوق لگائے
جیں اس شوقوں نہ نصیباں غافل اوگت جائے
تے تقدیم اوسے دَرباروں ہر ہر خود نہ تانے
ویکھ یُحِبُّہُمْ دی رمزوں وَل وَل کھڑے دھگانے
ایہہ گرداب اندھیر غماں دا دُنیا نام سداوے
پُور بھَرے وِچ بیڑے غرقن جے نہ بنے لاوے
باہوں پکڑ کڈھے خود جس نوں نُور کرم وَل دھکّے
جِس نُوں روڑھ غضب وِچ گھتے کوئی کڈھ نہ سکے
یا رَبّ میری سرگردانی میریوں گئی شُماروں
اِک رَحمت دا دارُو تیرا روگ کٹے بیماروں

 

[سید شہزاد ناصر]

ست بسم اللہ خالد محمود چوہدری صاحب جی آیاں نوں
بہت ودھیا شراکت
جیوندے رہوؤ

 

[خالد محمود چوہدری]

میرے کار حوالے تیرے یا ستّار غفارا
عدل کریں میں پکڑیا جاواں فضل کریں چھُٹکارا
مَیں بندہ توں صاحب میرا اَنت نہ تَیں وَڈیایوں
رحمت تیری بہت زیادہ بندے دِی بُریایوں
صفت تیری کی قدر بندے دا توں صفتاں دا والی
آخر چارہ عجز بندے نوں تیریاں صفتاں عالی
اِتھ اِقرار نبیاں سندا لاَ اُحصِی وِچ آیا
کنُہ تیری کو پا نہ سکے تُوںبے مثل خُدایا
عقلاں دِی اِتھ پیش نہ جاوے جے لاون لکھاں واہاں
اِتھ عاقل بے عقل تمامی رہن سبھے وِچ راہاں
عادت عقل دراڈی وگناں تے توں نیڑیوں نیڑے
خود تِھیں نیڑے عقل نہ پاوے تے نہ راز نکھیڑے
عقل خیالوں وَہم گمانوں تیریاں صفتاں عالی
خالق مالک جان جہاں دا توں عالم دا والی
خوان کرم دی بخشیں خانیوں کُل سَوالی
جیہناں بُلاویں لُطف کرم تھیں کدی نہ جاوَن خالی
توبہ دِی توفیق اسانوں دیویں پاک اِلاہا
دَر اپنے دا رکھ سَوالی ہر دَم شاہنشاہا
قَدم نبی دے پچھے سانوں یارَبّ راہ چلائیں
اندر قوم نبیاں کیتاں توں سَرور جِس تائیں

دَر نعتِ سیّد المرسلین اِمام المقربین خاتم النبین رسُولِ رَبّ العالمین
محمد مصطفی صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم
جَوہر عَرض وجُود خلائق اصل اصُول کمالی
اُمّت خَیر اُمَم دا والی نام محمد عالی
نبی صفی دا سیّد سَرور تے کوثر دا ساقی
جیں حق خاص شفاعت کُبریٰ ختم رسُل اِتفاقی
وِچ اِشارے اُنگل جِس دے شق قمر افلاکی
خَیرالناس عَرب دا افصح خواص لب تریاکی
مُہر نبوت نال مُنقّش عظمت وصف اخلاقی
جمع کلم وِچ حرف زُبانی شاہ سوار بُراقی
ثاقب نجم قمر تے شمسوں اَنور گوہر خالی
جیں تے پاک قَدم دِی بَرکت فخر کرے وِچ خاکی
مظہر فیض استم یگانہ مطلع صُبح ظہُوری
اوہ شاہ بیت قصاید عالم جَیں وِچ خُوبی پُوری
تے اوہ اُمّت مذنب کاری مَجلیٰ رحم غفُوری
تے مرحُومہ اُمّت اُسدی عُز مُحَجّل نُوری
رحمت عالم سایہ عالی قامت سایوں خالی
خُوشُبو عرق بدل سر سایہ پاک لعاب زُلالی
فتح مُبین کمال فَترضیٰ شان نبی دِی عالی
تے محموُد مقام مُعلیّٰ اَتقی وِچ تقّیاں
لے جبریل ملائک نوری دَروازے پر آیا
چاڑھ بُراق رکابے چلیا اقصیٰ وِچ پُچایا
اِتھ اِمامت بعد نبیاں گُزر گئے افلاکوں
زِمیوں سُنب فلک تے وَجّا بُراقوں چلاکوں
فَوج فرشتیاں سدھائی شَوقوں واگ چلائی
جبرائیل نقیب پُکارے پاک سواری آئی
کُھلدے گئے دَرے افلاکوں ملک مقرب دَھائے
سُن سُن کے پیغمبر خبراں تعظیماں نُوں آئے
لشکریاں وِچ مُوسیٰ عیسٰی کر کر فخر سمائے
کھول دَرے وِچ جنت حُوراں شوق زیارت پائے
جبرائل رہیا وچ سِدّرہ قوّت پَروں سدھائ
تن تنہا چلن دِی سَرور جاں دَستُوری پائی
کرسی عرش قَدم دَھر گُزرے مِلے قرار آراموں
ہو چکیاں چھے طرفاں آکر جاگا پاک مقاموں​

 

[فاروق احمد بھٹی]

جنابِ عالی خادم وی حاضر ہوگیا اے بِن بلایا مہمان بن کے۔ سب بھراواں نوں سِر جھکا کے عزّت بھریا سلام قبول ہووے۔ جیندے رہو خوش رہو۔

ست بسم اللہ جی آیاں نوں ۔ تن پاہگ ساڈے تسی محفل متراں دی نوں رونق بخشی۔ تے کلام جیہڑا تسی شامل کیتا اوہ وی سوہنا اے ،
خوش رہو ۔ آندے جاندے رہو تے رونق ودھاندے روؤ

 

[فاروق احمد بھٹی]

فاروق احمد بھٹی ایہہ مکمل نئیں اے مکمل کلام شریک کرو نا

شاہ جی پورا کلام دی تدوین کر دتی اے تصویری شکل وچ اے اک دو جگہ چھوٹی موٹی غلطیا ں وی ہے نیں۔ جہیڑیاں کہ ذوق رکھن والا بندہ باسانی سمجھ کہ اپنے تائیں ٹھیک پڑھ سکدا اے۔

 

[سید شہزاد ناصر]

http://www.urduweb.org/mehfil/threads/اج-سک-متراں-دی-ودھیری-اے-۔-حضرت-پیر-مہر-علی-شاہؒ.52913/

ایہہ وی ویکھو فاروق احمد بھٹی صاحب

 

[فاروق احمد بھٹی]

جو شاعر بے پیڑا ہووے سخن اوہدے وی رُکھے
بے پیڑے تھیں شعر نی ہوندا۔ اگ بن دھوں نہ دُھکھے
میاں محمد بخش علیہ رحمہ

 

[حامد ڈرائیور]

واہ جی واہ بہت ای رونق لگی اے

 

[حامد ڈرائیور]

اپنا مَن
پرچان دی خاطر
دُوجے دے سر
گلّاں گنڈھ کے
آپے دھوکہ
کھا نہ بندیا
بخت اسمانوں
آؤندے نیں

 

[فاروق احمد بھٹی]

اپنا مَن
پرچان دی خاطر
دُوجے دے سر
گلّاں گنڈھ کے
آپے دھوکہ
کھا نہ بندیا
بخت اسمانوں
آؤندے نیں

حامد پائی کیا کہنے ۔ اے تو اڈا اپنا کلام اے

 

[حامد ڈرائیور]

حامد پائی کیا کہنے ۔ اے تو اڈا اپنا کلام اے

شکریہ
نئی پائی میں کتھے پڑیا سی۔پر نام نئی یاد شاعر صاب دا

 

[فاروق احمد بھٹی]

نئی پائی میں کتھے پڑیا سی۔پر نام نئی یاد شاعر صاب دا

سوہنا تے ودھیا کلام سی ہور سناؤ محفل کیویں دی لگی توانوں مطلب اردو محفل۔۔

 

[حامد ڈرائیور]

سوہنا تے ودھیا کلام سی ہور سناؤ محفل کیویں دی لگی توانوں مطلب اردو محفل۔۔

بہت ودیاہ محفل اے پائی جی۔مزا آ جاندا اے۔سارے بہناں تے پائی بہت اخلاقی نے ماشاالله

 

[فاروق احمد بھٹی]

بہت ودیاہ محفل اے پائی جی۔مزا آ جاندا اے۔سارے بہناں تے پائی بہت اخلاقی نے ماشاالله

ایہو گل محفل دا خاصا اے جہیڑا کہ ہن تک مینوں وی کسے ہور پاسے نئیں دسیا

 

[حامد ڈرائیور]

جی سئی گَل اے پائی جی۔میں وی اس فورم تے پہلی وار آیا تے سوچ ریا ساں کہ بہت ای ودیاہ فورم اے تے حصہ لینڑا چائی دا اے۔محفل دا وکھرا انداز تے دوستانہ ماحول

 

[حامد ڈرائیور]

پڑھ لکھ دا نا توں مانڑ کریں
تے نا آکھیں میں پڑھیا
او جبار قہار کہاوے
متاں روڑھ سُٹیں دودھ کَڑیا۔
میاں محمد بخش رحمتہ الله علیہ

 

[فاروق احمد بھٹی]

جی سئی گَل اے پائی جی۔میں وی اس فورم تے پہلی وار آیا تے سوچ ریا ساں کہ بہت ای ودیاہ فورم اے تے حصہ لینڑا چائی دا اے۔محفل دا وکھرا انداز تے دوستانہ ماحول

اسی تے ایتھے شعر و شاعری دی کلاس لین دے واسطے آئے کہ ایتھے صلاحواں دین لئی ماہر استاد وی موجود نیں۔ توانوں کیہڑی گل ایتھے تک لے کے آئی

 

[حامد ڈرائیور]

اسی تے ایتھے شعر و شاعری دی کلاس لین دے واسطے آئے کہ ایتھے صلاحواں دین لئی ماہر استاد وی موجود نیں۔ توانوں کیہڑی گل ایتھے تک لے کے آئی

فاروق پائی میں وی کلاس لینڑ لئی آیا واں۔کجھ سکھنڑ لئی تے اُمید کرنا کہ الله پاک میری کوشش نوں استقامت بخشے۔او تے میں پہلے دن وی عرض کیتا سی کہ میں بندہ ان پڑھ آں پر پنجابی سکھنڑ دا شوق اے بہت۔کجھ نا کجھ آؤندی پر اُستاداں دی صحبت چ رہ کے زیادہ توں زیادہ سکھنڑ دا ارادہ اے۔
جزاک الله