تلمیذ
لائبریرین
پنجابی دے پُرانے پڑھن والیاں شاید ایہہ نظم پڑھی ہووے ، پر نویاں نوں پڑھ کے ؔآؔنند ملے گا !!
------
------
رب اک گُنجھلدار بُجھارت
رب اک گورکھ دھندا
کھولن لگیاں پیچ ایس دے
کافر ہو جائےبندہ
کافر ہونوں ڈر کے جیویں
کھوجوں مُل نہ کُھنجیں
لائی لگ مومن دے کولوں
کھوجی کافر چنگا
تیری کھوج وچ عقل دے کھنبھ جھڑ گئے
تیری بھال وچ تھوتھا خیال ہویا
لکھاں اُنگلاں گُنجھلاں کھول تھکیاں
تیری زُلف دا سِدھا نہ وال ہویا
گھگی بَجھ گئی سنکھاں دی رو رو کے
پِٹ پِٹ کے چُور گھڑیال ہویا
چِیک چِیک کے قلم دی جیبھ پاٹی
اجے حل نہ تیرا سوال ہویا
تیری سِک کوئی سجری سِک تاں نئیں
ایہہ چروکنی گلے دا ہار ہوئی
ایہہ اودوکنی جدوں دا بُت بنیا
نالے دِل دی مٹی تیار ہوئی
تیرے ہِجر وچ کسے نے کن پاڑے
اتے کسے نے جٹاں ودھائیاں نیں
بُوہے مار کے کسے نے چِلّے کٹے
کسے رڑے تے راتاں لنگھائیاں نیں
کوئی لمکیا کھوہ دے وچ پُٹھا
اتے کسے نے دھونیاں تائیاں نیں
تیرے عاشقاں نیں لکھاں جتن کیتے
پر تُوں مونہہ توں زُلفاں نہ چائیاں نیں
تیری سِک دے کئی تہائےمر گئے
اجے تیک نہ وصل دا جُرعہ لبھا
لکھاں سسیاں مر گئیاں تھلاں اندر
تیری ڈاچی دا اجے نہ کُھرا لبھا
کسے پُھل قران دا پاٹھ کیتا
کسے دل دا پتر کھولیا یے
کسے نیناں دے ساگر ہنگال مارے
کسے ہِک دا کھُونجا پھرولیا وے
کسے گلھاں دے دیوے دی لو تھلے
تینوں زُلفاں دی رات وچ ٹو لیا وے
رو رو کے دنیا نے راہ پائے
پر توں ہس کے اجے نہ بولیا وے
دیدے کلنج مارے تیرے عاشقاں نیں
اجے اتھرو تینوں نہ پوہے کوئی
تیری سونہہ کُجھ رون دا مزہ ای نٕیں
پُونجھن والا جے کول نہ ہوئے کوئی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔جاری۔۔۔۔۔۔۔۔۔
------
------
رب اک گُنجھلدار بُجھارت
رب اک گورکھ دھندا
کھولن لگیاں پیچ ایس دے
کافر ہو جائےبندہ
کافر ہونوں ڈر کے جیویں
کھوجوں مُل نہ کُھنجیں
لائی لگ مومن دے کولوں
کھوجی کافر چنگا
تیری کھوج وچ عقل دے کھنبھ جھڑ گئے
تیری بھال وچ تھوتھا خیال ہویا
لکھاں اُنگلاں گُنجھلاں کھول تھکیاں
تیری زُلف دا سِدھا نہ وال ہویا
گھگی بَجھ گئی سنکھاں دی رو رو کے
پِٹ پِٹ کے چُور گھڑیال ہویا
چِیک چِیک کے قلم دی جیبھ پاٹی
اجے حل نہ تیرا سوال ہویا
تیری سِک کوئی سجری سِک تاں نئیں
ایہہ چروکنی گلے دا ہار ہوئی
ایہہ اودوکنی جدوں دا بُت بنیا
نالے دِل دی مٹی تیار ہوئی
تیرے ہِجر وچ کسے نے کن پاڑے
اتے کسے نے جٹاں ودھائیاں نیں
بُوہے مار کے کسے نے چِلّے کٹے
کسے رڑے تے راتاں لنگھائیاں نیں
کوئی لمکیا کھوہ دے وچ پُٹھا
اتے کسے نے دھونیاں تائیاں نیں
تیرے عاشقاں نیں لکھاں جتن کیتے
پر تُوں مونہہ توں زُلفاں نہ چائیاں نیں
تیری سِک دے کئی تہائےمر گئے
اجے تیک نہ وصل دا جُرعہ لبھا
لکھاں سسیاں مر گئیاں تھلاں اندر
تیری ڈاچی دا اجے نہ کُھرا لبھا
کسے پُھل قران دا پاٹھ کیتا
کسے دل دا پتر کھولیا یے
کسے نیناں دے ساگر ہنگال مارے
کسے ہِک دا کھُونجا پھرولیا وے
کسے گلھاں دے دیوے دی لو تھلے
تینوں زُلفاں دی رات وچ ٹو لیا وے
رو رو کے دنیا نے راہ پائے
پر توں ہس کے اجے نہ بولیا وے
دیدے کلنج مارے تیرے عاشقاں نیں
اجے اتھرو تینوں نہ پوہے کوئی
تیری سونہہ کُجھ رون دا مزہ ای نٕیں
پُونجھن والا جے کول نہ ہوئے کوئی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔جاری۔۔۔۔۔۔۔۔۔
