نتائج تلاش

زبان کوئی وی ہووے اوہدے پچھے اک پوری تہذیب ہوندی اے اپنے جغرافیے سمیت۔ تہذیب دے عناصر وچہ سب توں پہلوں مذہب آندا اے، پھر اوس معاشرے دی سیاسی سماجی تاریخ تے زبان۔ زبان دے دو پکھ ہوندے نیں: اس دی لکھائی کس طرح دی اے، تے اس دیاں آوازاں کس طرح دیاں نیں۔ ایہ جہڑی تحریر تسیں ویکھ رہے او، ایس نوں عالمی...

جناب دوست، میری تے تہاڈی سوچ رَلدی اے، میں بالکل اینہاں لائناں تے آ رہیا آں۔ میں تھوڑی جیہی تفصیل نال گل کراں گا، میرے نال رہنا تے اپنے قیمتی مشورے وی دیندے رہنا۔ جیوندے رہو، تے خوش رہو۔

عمران اسلم ہوراں بڑے اہم نکتہ چکیا اے یعنی سارے پنجابیاں نو ں اک لہجے تے کٹھا کیتا جاوے۔ میں سمجھنا واں ایڈی پیڈی سانجھ ممکن نہیں۔ بڑی کھلی جیہی گل اے، جیویں سیانے کہندے نیں ہر باراں کوہ تے زبان بدل جاندی اے (مطلب، لہجہ بدل جاندا اے)۔ اسیں کدے وی اینہاں لہجیاں نوں مٹا نہیں سکدے۔ ایہ قائم رہن گے...

کمال کی چیز ہے جناب فاتح صاحب! آپ نے تو مجھے سنیاس کا نسخہ دے دیا، سچ مچ! خوش رہئے!

فیس بک تے عمران اسلم ہوراں دے تبصرے ۔۔ جیویں اونہاں نے لکھیا، نقل کر رہیا آں: Imran Aslam بلکل حضرت تسی صئی آکھیا اے۔ ہر زبان دا کوئی معیار ہندا اے۔ تے کوئی نہ کوئی ترکڑی ایسی وی حندی اے جیدے تے تُل کے لفظ تے فقرے اپنا حسن برقرار رکھن۔ بندے دی مادری زبان پنجابی پہاڑی پوٹھواری دا رلیا ملیا جیا...

محمود احمد غزنوی صاحب، بہت نوازش کہ آپ نے اس فقیر کی کاوش کو سراہا۔ اقبال کے منقولہ مصرع میں لفظ ”جہاں بیں“ ہے۔ صفحہ 116، بالِ جبریل طبع ہفتم ستمبر 1947 ۔ زیرِ نگرانی چوہدری محمد حسین ایم-اے بہت شکریہ۔

رسم الخط یا حرفاں دی کوئی کمی نہیں، پھر وی جے اک دو حرف گھڑنے پیندے نیں تاں وی کوئی ہرج نہیں۔ تہاڈی دوجی گل ٹھیک لگدی اے، پنجابی سانوں نصابی سطح تے پڑھائی نہیں گئی۔ ایسے لئی مسئلے نیں سارے۔ اک سدھا طریقہ تے ایہ وے کہ اسیں پنجابی دا کلاسیکی ادب پڑھئے، اونہاں بزرگاں نے ساریاں آوازاں نوں حرفاں وچہ...

محمد اظہر ناظر (یا نذیر)؟ صاحب ناظر نذیر دا رولا رومن دی وجہ توں بنیا جے۔ تسیں میرے لکھے دی توقیر کیتی اے، بھلا ہووے۔ خوش رہو!!

محمد آصف خان ہوراں دیاں لکھیاں ہوئیاں اک دو کتاباں میرے کول ہیگیاں سی، کوئی سجن منگ کے لے گیا تے بس پھر لے گیا۔

پنجابی دی لغت وی موجود اے، پنجابی دی گرامر تے اوہدے اصول وی موجود نیں۔ ایس توں علاوہ پنجابی ادبی بورڈ دا کیتا ہویا تحقیقی کم وی موجود اے۔ کسے ویلے دوستاں دی خدمت وچ پیش کر دیاں گا۔ ان شاء اللہ۔

پنجابی لکھن لگیاں اکثر لکھاری اپنے ذاتی لہجے تے اینے پکے ہو جاندے نیں بئی اوہ کوئی دوجی گل سنن منن تے تیار ای نہیں ہوندے۔ ایہ رویہ زبان واسطے فائدہ مند ہون دی بجائے نقصان دیندا اے۔ ایس موضوع تے تفصیلی بحث دی لوڑ وی اے، تے کسے پکے پیڈے فیصلے تے پہنچن دی وی۔ اسیں ان شاء اللہ رل مل کے گل بات نوں...

پنجابی دے لکھاریاں نال املاء تے لہجے دے گلے شکوے کرن لئی میرا خیال اے اک نواں موضوع کھول لینا چاہی دا اے۔ ایتھے شاید اوہ خشک بحث چنگی نہ لگے۔

تہاڈی اجازت ہووے تے پہلے میں تہاڈے کلام دی املاء نوں اپنے حساب وچہ ڈھال لواں؟ مورت دے وچ رب نون لبدا ۔۔۔ میرے حساب وچہ درست املاء ”لبھدا“ بنے گی، تلاش کرنا، ڈھونڈنا دے معنے نال۔ ہر مورت عیب ہزاراں ایک مورت بے عیب بناون ۔۔۔ ایتھے شاید کتابت دی غلطی اے، ”اِک“ مورت درست جاپدا اے۔ کنے کیتے جتن نے...

آدمی طور ہے (1) لامکاں لامکاں میں کہیں ایک ایسا جہاں جس کو برزخ کہیں جس کا ادراک زنہار ممکن نہیں جس کے بارے کسی نے کہا کیا کہا؟ ایک نے یہ کہا وہ جہاں کہ جہاں وقت ہوتا نہیں دوسرے نے کہا ماورائے شعور ایک ایسا جہاں کہ جہاں قربتیں، دوریاں، رفعتیں، پستیاں یہ حدود و قیودِ زمان و مکاں کچھ نہیں! واں پہ...

تیسری نظم پیش ہے۔ عنوان ہے: ”آدمی طور ہے“ ۔۔۔ احباب کی آراء کا منتظر رہوں گا۔

وہی ایک مسئلہ پریشان کر رہا ہے، ان پیج سے یونی کوڈ میں منتقلی کا طریقہ مجھے نہیں آتا اور میرے پاس کوئی ایسا سوفٹ ویئر بھی نہیں۔ سو، یہ نظم مجھے یونی کوڈ میں ٹائپ کرنی پڑی۔ کچھ علاج اس کا بھی اے چارہ گراں ہے کہ نہیں

احباب نے جس انداز میں میری دو نظموں کی پذیرائی کی ہے، میرا خون سیروں بڑھا دیا ہے۔

عفریتِ سیمیں ۔۔ چاندی جیسا عفریت، یہ ہوسِ زر بھی ہو سکتا ہے، تاہم میرا اشارہ برطانوی سامراج کی طرف ہے۔ گورا عفریت۔

مشینی کتابت کی غلطی ایک لفظ ”ذولیدہ“ لکھا گیا ہے، اسے ”ژولیدہ“ پڑھئے گا، بہت شکریہ۔

مجھے اک نظم کہنی تھی مجھے اک نظم کہنی تھی مجھے مدت کے پژمردہ تفکر کو لہو دینا تھا صدیوں پر محیط اک عالمِ سکرات میں مرتے ہوئے جذبوں کو پھر سے زندگی کی ہاؤ ہو سے آشنا کرنا تھا ہونٹوں پر لرزتے گنگ لفظوں کو زباں دینی تھی اشکوں کے اجالے سے طلسمِ تیرگی کو توڑنا تھا روشنی کو عام کرنا تھا...