غۆربتده دئشیر قلبیمی هر گۆن یئنی خنجر،
بیلمیر کی وطنسیز دئییلم من، وطنیم وار.
آوارهلیڲیمدن منی دیوانه سانېر اۏ،
آمما بونو بیلمیر کی، بئهیشت تک چمنیم وار.
(محمد تقی زهتابی)
غریب الوطنی میں میرے قلب کو ہر روز ایک نیا خنجر چھیدتا ہے۔۔۔ وہ نہیں جانتا کہ میں بے وطن نہیں ہوں، میں وطن رکھتا ہوں۔۔۔ وہ میری آوارگی سے مجھ کو دیوانہ گُمان کرتا ہے۔۔۔ لیکن وہ یہ نہیں جانتا کہ میں بہشت جیسا چمن رکھتا ہوں۔
Qürbətdə deşir qəlbimi hər gün yeni xəncər,
Bilmir ki vətənsiz deyiləm mən, vətənim var.
Avarəliyimdən məni divanə sanır o,
Amma bunu bilmir ki, behişt tək çəmənim var.