سید شہزاد ناصر
محفلین
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
سچ آکھ منا کیوں ڈرنا ایں، اس سچ پچھے توں ترنا ایں،
سچ سدا آبادی کرنا ایں، سچ وسط اچمبھا آئی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
باہمن آن ججمان ڈرائے، پتر پیڑ دسّ بھرم دڑائے،
آپے دسّ کے جتن کرائے، پوجا شروع کرائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
پتر تساں دے aپر پیڑا، گڑ چاول مناؤ لیڑا،
جنجو پاؤ لاہو بیڑا، چلی ترت پوائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
پیڑ نہیں ایویں نکلن لگی، روک روپیہ بھانڈے ڈھگی،
ہووے لاکھی درست نہ بگی، بلھا ایہہ بات بنائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
پرتھم چنڈی مات بنائی، جس نوں پوجے سرب لوکائی،
پاچھی وڈھّ کے جنج چڑھائی، ڈولی ٹھم ٹھم آئی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
بھلّ خدا نوں جان خدائی، بتاں اگے سیس نوائی،
جہڑے گھڑ کے آپ بنائی، شرم رتا نہ آئی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
ویکھو تلسی مات بنائی، سالگرامی سنگ پرنائی،
ہسّ ہسّ ڈولی چا چڑھائی، سالا سہرا بنے جوائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
دھیاں بھیناں سبھ ویاہون، پردے اپنے آپ کجاون،
بلھا شاہ کی آکھن آون، نہ مات کسے ویاہی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
شاہ رگ تھیں ربّ دسدا نیڑے، لوکاں پائے لمے جھیڑے،
واں کے جھگڑے کون نبیڑے، بھجّ بھجّ عمر گوائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
برچھ باغ وچ نہیں جدائی، بندہ ربّ تیویں بن آئی،
پچھلے سوتے تے کھڑ آئی، دہبدا آن مٹائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
بلھا آپے بھلّ بھلایا اے، آپے چلھیاں وچ دبایا اے،
آپے ہوکا دے سنایا اے، مجھ میں بھیت نہ کائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
گرم سرد ہو جس نوں پالا، حرکت کیتا چہرہ کالا،
تس نوں آکھن جی سکھالا، اس دی کرو دوائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
اکھیاں پکیاں آکھن آئیاں، السی سمجھ کے آؤنی مائیا،
آپے بھلّ گئیاں ہن سائیاں، ہن تیرتھ پاس سدھائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
پوست آکھے ملے افیم، بندہ بھالے قادر کریم،
نہ کوئی دسے گیان حکیم، عقل تساڈی جائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
جو کوئی دسدا ایہو پیارا، بلھا آپے ویکھنہارا،
آپے بید قرآن پکارا، جو سفنے وسط بھلائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
سچ آکھ منا کیوں ڈرنا ایں، اس سچ پچھے توں ترنا ایں،
سچ سدا آبادی کرنا ایں، سچ وسط اچمبھا آئی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
باہمن آن ججمان ڈرائے، پتر پیڑ دسّ بھرم دڑائے،
آپے دسّ کے جتن کرائے، پوجا شروع کرائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
پتر تساں دے aپر پیڑا، گڑ چاول مناؤ لیڑا،
جنجو پاؤ لاہو بیڑا، چلی ترت پوائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
پیڑ نہیں ایویں نکلن لگی، روک روپیہ بھانڈے ڈھگی،
ہووے لاکھی درست نہ بگی، بلھا ایہہ بات بنائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
پرتھم چنڈی مات بنائی، جس نوں پوجے سرب لوکائی،
پاچھی وڈھّ کے جنج چڑھائی، ڈولی ٹھم ٹھم آئی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
بھلّ خدا نوں جان خدائی، بتاں اگے سیس نوائی،
جہڑے گھڑ کے آپ بنائی، شرم رتا نہ آئی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
ویکھو تلسی مات بنائی، سالگرامی سنگ پرنائی،
ہسّ ہسّ ڈولی چا چڑھائی، سالا سہرا بنے جوائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
دھیاں بھیناں سبھ ویاہون، پردے اپنے آپ کجاون،
بلھا شاہ کی آکھن آون، نہ مات کسے ویاہی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
شاہ رگ تھیں ربّ دسدا نیڑے، لوکاں پائے لمے جھیڑے،
واں کے جھگڑے کون نبیڑے، بھجّ بھجّ عمر گوائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
برچھ باغ وچ نہیں جدائی، بندہ ربّ تیویں بن آئی،
پچھلے سوتے تے کھڑ آئی، دہبدا آن مٹائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
بلھا آپے بھلّ بھلایا اے، آپے چلھیاں وچ دبایا اے،
آپے ہوکا دے سنایا اے، مجھ میں بھیت نہ کائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
گرم سرد ہو جس نوں پالا، حرکت کیتا چہرہ کالا،
تس نوں آکھن جی سکھالا، اس دی کرو دوائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
اکھیاں پکیاں آکھن آئیاں، السی سمجھ کے آؤنی مائیا،
آپے بھلّ گئیاں ہن سائیاں، ہن تیرتھ پاس سدھائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
پوست آکھے ملے افیم، بندہ بھالے قادر کریم،
نہ کوئی دسے گیان حکیم، عقل تساڈی جائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
جو کوئی دسدا ایہو پیارا، بلھا آپے ویکھنہارا،
آپے بید قرآن پکارا، جو سفنے وسط بھلائی اے ۔
گلّ رولے لوکاں پائی اے ۔
