بچپن نِت جوانی بنسی
تے نِت کتن دا دیلا
پر جو پانی پتنوں لنگھدا
اوہ پھیر نہ آوندا بھلے
بیری دا پُور، ترنجن دیاں کُڑیاں
پھیر نہ بیٹھن رل کے
(امرتا پریتم)
سر تے سُورج جھر کے ویکھ
تُوں مزدوری کر کے ویکھ
انگاں دی مزدوری کر
اندرو اندری مر کے ویکھ
جان توں پیارے بَچیاں لئی
جان تلی تے تر کے ویکھ
مُڑکے دے نال مُڑکا بن
باہر نکل تے مر کے ویکھ
سیمینار جے توں کرنا اے تے
چوک اچ دُھوپے کر کے ویکھ
احمد نعیم ارشؔد
ٹِبا ٹویا اک برابر
کریاں ہویا اک برابر
قسمے سن کے نیندر اڈی
ستا مویا اک برابر
ماڑے گھر نوں بُوہا کاہدا
کھلا ڈھویا اک برابر
راتیں اکھ تے بدل وسے
چویا چویا اک برابر
یار کلیما جوگی اگے
سپ گنڈویا اک برابر
تجمل کلیم
میں لَکھ ہساواں لوکاں نوں
میں لَکھ وٹاواں جوگ
میرا اَنگ اَنگ چیخاں ماردا
مینوں اندرو کها گے سوگ
میں چار جماعتاں کی پڑهیا
مینوں طعنے مارن لوگ
میرا تَن مَن روگی یار دا
میرے جَگ تو وَکهرے روگ
بیلی بیلی ہر کوئی آکھے تے میں وی آکھاں بیلی
اُس ویلے دا کوئی نہ بیلی جد نکلے جان اکیلی
ربّا توں بیلی تے سب جگ بیلی اَن بیلی وی بیلی
سجناں باج محمد بخشا سُنجی پئی اےحویلی
میاں محمد بخش
سورج ٹُردا نال برابر
دن کیوں لگن سال برابر
وِتھ تے سجنا وِتھ ہوندی اے
بھاونویں ہووے وال برابر
اکھ دا چانن مر جاوے تے
نیلا، پیلا، لال برابر
جُلی منجی بھین نوں دے کے
ونڈ لئے ویراں مال برابر
مرشد جے نہ راضی ہووے
مجرا ، ناچ، دھمال برابر
اُتوں اُتوں پردے پاون
وچوں سب دا حال برابر
