پنجابی وچ گپ شپ

[وجی]

سانوں تے دعاؤاں چائیدیاں سب دیاں

 

[شمشاد]

ساڈیاں دعاواں تہاڈے نال نے۔

 

[ناعمہ عزیز]

آمین۔ میں تے لوکاں دے کم کرن وچ مصروف آں۔

پر تُسی میرا کم ضرور کر دینا، کتھے پھل نہ جانا۔

مینو توسی کہیڑا کم کیا سی ؟؟
مینو تے نیئں یاد۔

 

[شمشاد]

کوئی گل نئیں، بڑھاپے اچ یادداشت کمزور ہو ای جاندی اے۔ میں فیر یاد کرا دینا آں۔

اوہی کم، دوجے ویاہ آلا، ہُن تے یاد آ گیا ہووے گا۔

 

[ناعمہ عزیز]

اے گل چھڈی نیئں؟

 

[شمشاد]

لو جی، اے گل کس طراں چھڈ سکدے آں۔ اے کوئی پھلن آلی گل اے۔

 

[ناعمہ عزیز]

پاہ جی اللہ اللہ کر یا کرو تسی ہن۔۔

 

[شمشاد]

الحمد للہ، او تے کر دے ای رہنے آں۔ پر ایدا اے مطلب تے نئیں کہ باقی سارے کم چھڈ دیئیے۔

 

[ناعمہ عزیز]

اچھا دسو کوئی کڑی ہے گی آ نظر وچ؟

 

[شمشاد]

انے نوں کی پچھدے او، اونوں تے دو اکھاں دی ضرورت ہوندی اے۔

 

[ناعمہ عزیز]

کوئی من دی ای نیئں۔۔ میں کی کراں؟؟
میں ذرا ایس بارے باجو نال گل کر دی واں۔۔

 

[شمشاد]

باجو نال گل کرن دی کوئی ضرورت نئیں۔

میں آپے ای لبھ لاں گا۔

 

[ناعمہ عزیز]

چلو کر لو فیر سانوں کی

 

[شمشاد]

فکر نہ کرو تہانوں دعوت دا کارڈ پھیج دیاں گا۔

 

[ناعمہ عزیز]

ٹھیک آ جی جداں تہاڈی مرضی۔۔

 

[شمشاد]

ساڈی مرضی تے ہور ای سی کہ اے کم تہاڈے ہتھوں ہوندا، پر تُسی چنگے پیر بنے سی کہ لفٹ ای نئیں کرائی۔

 

[ناعمہ عزیز]

پاہ جی اسا ں تے آکھیا سی وڈ یاں نال سر صلاح کر لئے۔ پر تو سی ای نیئں مندے۔

 

[شمشاد]

اسی تے آپ ای وڈے آں، تے اسی تے تہاڈے نال ای صلاح کرنی سی ناں۔

 

[ناعمہ عزیز]

چلو کوئی نیئں خیر آ، ہن توسی جیداں آکھو؟

 

[شمشاد]

سانوں تے دعاؤاں چائیدیاں سب دیاں

ساڈیاں دعاواں تہاڈے نال نے۔