شوہروں کا شکوہ بیگمات سے معذرت کے ساتھ

[تنویرسعید]

کدی تے پیکے جا نی بیگم

کدی تے پیکے جا نی بیگم
آوے سکھ دا سا نی بیگم


اکٹھیاں رہ رہ اکھ گئے آں ہن

لاگے بہہ کے تھک گئے آں ہن
ٹینڈیاں واگوں پک گئے آں ہن
پر وی نکو نک گئے آں ہن
ہن سینے ٹھنڈ پا نی بیگم


کدی تے پیکے جا نی بیگم


اکو چھپٹر دے وچ تر کے

کی لبّا اے شادی کر کے
جندڑی لنگھ چلی مر مر کے
ادے رہ گئے آں ڈر ڈر کے
مل گئی بڑی سزا نی بیگم


کدی تے پیکے جا نی بیگم


کی کی رنگ وکھا دتے نے

سجن یار چھوڑا دتے نے
پچھلے پیار پلا دتے نے
بینگن تک کھوا دتے نے
ترس کوئی ہن کھا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم


شام منان نوں دل کردا اے

سیگرٹ پان نوں دل کردا اے
باہروں کھان نوں دل کردا اے
تازے نان نوں دل کردا اے
کردے پورے چا نی بیگم


کدی تے پیکے جا نی بیگم


اپنی مرضی آئیے جائیے

منڈیاں ورگے کپڑے پائیے
او راتاں نوں شب رات منائیے
کج دن اسی وی عید منائیے
بدلے ذرا ہوا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

 

[مغزل]

بہت خون جناب ۔۔ بہت خوب
(ویسے معذرت کی کیا ضرورت تھی)