سوانح عمری فردوسی صفحہ 49

[سیدہ شگفتہ]

سوانح عمری فردوسی
صفحہ
49​

 

[سیدہ شگفتہ]

 

[سیدہ شگفتہ]

محمد اسامہ سَرسَری

 

[سیدہ شگفتہ]

ٹائپنگ ہونا باقی

 

[سیدہ شگفتہ]

قیصرانی

 

[قیصرانی]

سرا پردہ برکشید سیاہ ردہ گردش اندر ستادہ سپاہ

بگرد اندرش خیمہ زاندازہ بیش پس پشت پیلان و شیران بہ پیش

زدہ پیش اوپیل پیکر و رفش بہ نزدش سواران زرینہ کفش

چہ باشدز ایرانیان نام اوے بگوتا کجا باشد آرام ادے

چنین گفت کان طوس نوزد بود دُرفشش کجا پیل پیکر بود

بپر سید کان سرخ پردہ سراے یکے لشکرے کش بپیشش بپائے

یکے شیر پیکرد رفش بنفش در افشان گھر درمیان درفش

پس پستش اندر سپاہی گران ہمہ نیزہ داران جوش و ران

چینن گفت کان فر آزادگان سپہدار گودر زگشوادگان

سپہ کشی بودگاہ کینہ دلیر دو چل پور دارو چوپیل و چو شیر

اب رستم کی باری آتی ہے

دگر گفت کان سبز پردہ سدرے بزرگان ایران بہ پیشش بپائے

یکے تخت پرمایہ اندر میان زدہ پیش او اختر کاویان

براد برنشستہ یکے پہلوان ابا فرو با سفت و بال لوان

ازان کس کہ برپائے پیشش براست نشستہ بیک سر از دبر تر است

جو سامنے کھڑا ہے رستم کا قد اس کے بیٹھنے کی حالت میں ہی نکلا ہوا ہے

بہ ایران نہ مردے بہ بادائے اد کمندے فروہشتہ ناپائے او

درفشش ببین اژدہا پیکر است بران نیزہ برشیر زرین سر است

بخود ہرزمان بر خرد شد ہمے تو گوئی کہ دریا بجوشد ہمے

کہ باشد؟ بنام آن سوار دلیر کہ ر دم ہمی برخرد شد چوشیر

ہیجر نے رستم کا نام بدل کر بتایا۔ سہراب اب اور افسروں کا حال پوچھتا ہے،

وزان پس بپر سید کز مہتران کشیدہ سرا پردہ برکران

سواران بسیار و پیلان بپائے برآید ہمے حال کزنائے

 

[سیدہ شگفتہ]

ٹائپنگ مکمل

 

[سیدہ شگفتہ]

پروف ریڈ اول

 

[سیدہ شگفتہ]

فارقلیط رحمانی