سید شہزاد ناصر
محفلین
آپے ہیں توں لہمکا لہمی، آپے ہیں توں نیارا،
گلاں سن تیریاں، میرا عقل گیا اڈّ سارا،
شریعت توں بیشریئت کرکے، بھلی کھبھن وچ پائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
ذرہ عشقَ تساڈا دسدا، پربت کولوں بھارا،
اک گھڑی دے ویکھن کارن، چکّ لیا جگّ سارا،
کیتی محنت ملدی ناہیں، ہن کی کرے لکائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
وا-ویلا کی کرنا، جند جو ساڑے سو ساڑے،
سکھاں دا اک پولا ناہیں، دکھاں دے کھلواڑے،
ہونی سی جو اس دن ہوئی، ہن کی کریئے بھائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
صلاحَ نہ مندا وات (نہ) پچھدا، آکھ ویکھاں کی کردا،
کل میں کملی تے (اج) اوہ کملا، ہن کیوں میتھوں ڈردا،
اہلے بہہ کے رمز چلائی، دل نوں چوٹ لگائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
سینے بان دھندالا گل وچ، اس حالت وچ جالاں،
چا چا سر بھوئیں تے ماراں، رو رو یار سمبھالاں،
اگے وی سئیاں نے نیہں لگایا، کے میں ہی پریت لگائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
جگّ وچ روشن ناں تساڈا، عاشق توں کیوں نسدے ہو،
وسو رسو وچ بکل دے، اپنا بھیت نہ دسدے ہو،
وچوکڑے وچکاروں پھڑکے، میں کر الٹی لٹکائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
اندر والیا باہر آویں، باہوں پکڑ کھلوواں،
ظاہرا میتھوں لکن چھپن، باطن کولے ہوواں،
ایسے باطن پھٹی جلیکھاں، میں باطن برلائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
آکھنیاں سی آکھ سنائیاں، مچلا سندا ناہیں،
ہتھ مروڑاں پھاٹاں تلیاں، روواں ڈھاہیں ڈھاہیں،
لینے تھیں مڑ دینا آیا، ایہہ تیری بھلیائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
اک اک لہر اجیہی آوے، نہیں دسنیاں سو دساں،
سچ آکھاں تاں سولی پھاہا، جھوٹھ کہاں تاں وساں،
ایسی نازک بات کیوں آکھاں، کہندیاں ہووے پرائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
وحی وسیلہ پاکاں دا، تسیں آپے ساڈے ہووو،
جاگدیاں سنگ ساڈے جاگو، سواں تاں نالے سونوو،
جسنے تیں سنگ پریت لگائی، کہڑے سکھ سوائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
ایسیاں لیکاں لائیاں مینوں، ہور کئی گھر گالے،
اپرواروں پاویں جھاتی، وتیں پھرے دوآلے،
لکن چھپن تے چھل جاون، ایہہ تیری وڈیائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
تیرا میرا نیاؤں نبیڑے، روموں قاضی آوے،
کھولھ کتاباں کرے تسلی، دوہاں اک بتاوے،
بھرمیا قاضی میرے اتے، میں قاضی بھرمائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
بلھا شوہ توں کیہا جیہا ہن، توں کیہا میں کہی،
تینوں جو میں ڈھونڈن لگی، میں بھی آپ نہ رہی،
پایا ظاہر باطن تینوں، باطن اندر رشنائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
گلاں سن تیریاں، میرا عقل گیا اڈّ سارا،
شریعت توں بیشریئت کرکے، بھلی کھبھن وچ پائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
ذرہ عشقَ تساڈا دسدا، پربت کولوں بھارا،
اک گھڑی دے ویکھن کارن، چکّ لیا جگّ سارا،
کیتی محنت ملدی ناہیں، ہن کی کرے لکائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
وا-ویلا کی کرنا، جند جو ساڑے سو ساڑے،
سکھاں دا اک پولا ناہیں، دکھاں دے کھلواڑے،
ہونی سی جو اس دن ہوئی، ہن کی کریئے بھائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
صلاحَ نہ مندا وات (نہ) پچھدا، آکھ ویکھاں کی کردا،
کل میں کملی تے (اج) اوہ کملا، ہن کیوں میتھوں ڈردا،
اہلے بہہ کے رمز چلائی، دل نوں چوٹ لگائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
سینے بان دھندالا گل وچ، اس حالت وچ جالاں،
چا چا سر بھوئیں تے ماراں، رو رو یار سمبھالاں،
اگے وی سئیاں نے نیہں لگایا، کے میں ہی پریت لگائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
جگّ وچ روشن ناں تساڈا، عاشق توں کیوں نسدے ہو،
وسو رسو وچ بکل دے، اپنا بھیت نہ دسدے ہو،
وچوکڑے وچکاروں پھڑکے، میں کر الٹی لٹکائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
اندر والیا باہر آویں، باہوں پکڑ کھلوواں،
ظاہرا میتھوں لکن چھپن، باطن کولے ہوواں،
ایسے باطن پھٹی جلیکھاں، میں باطن برلائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
آکھنیاں سی آکھ سنائیاں، مچلا سندا ناہیں،
ہتھ مروڑاں پھاٹاں تلیاں، روواں ڈھاہیں ڈھاہیں،
لینے تھیں مڑ دینا آیا، ایہہ تیری بھلیائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
اک اک لہر اجیہی آوے، نہیں دسنیاں سو دساں،
سچ آکھاں تاں سولی پھاہا، جھوٹھ کہاں تاں وساں،
ایسی نازک بات کیوں آکھاں، کہندیاں ہووے پرائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
وحی وسیلہ پاکاں دا، تسیں آپے ساڈے ہووو،
جاگدیاں سنگ ساڈے جاگو، سواں تاں نالے سونوو،
جسنے تیں سنگ پریت لگائی، کہڑے سکھ سوائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
ایسیاں لیکاں لائیاں مینوں، ہور کئی گھر گالے،
اپرواروں پاویں جھاتی، وتیں پھرے دوآلے،
لکن چھپن تے چھل جاون، ایہہ تیری وڈیائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
تیرا میرا نیاؤں نبیڑے، روموں قاضی آوے،
کھولھ کتاباں کرے تسلی، دوہاں اک بتاوے،
بھرمیا قاضی میرے اتے، میں قاضی بھرمائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
بلھا شوہ توں کیہا جیہا ہن، توں کیہا میں کہی،
تینوں جو میں ڈھونڈن لگی، میں بھی آپ نہ رہی،
پایا ظاہر باطن تینوں، باطن اندر رشنائی ۔
جند کڑکی دے منہ آئی ۔
