محمد وارث
لائبریرین
ہو سکدا اے، پر قرینے نال لگدا اے کہ ایہہ لفظ اودھروں ہی ایدھر آیا اے۔ دراصل اے نمازاں دے ناں سن جیہڑے فارسی تو پنجابی وچ آئے اور چونکہ انہاں زمانیاں دے وچ فارسی ہر پڑھیا لکھیا سمجھدا تے نالے جاندا سی اس لئی عام استعمال ہوندے سن پر پنجابی وچ آ کے، "پنجابیائے" گئے۔اِدھروں اُودھر وی تے جا سکدا اے
مثال دے طور تے، تساں "کُفتاں" لفظ عام سنیا ہوئے گا، عشا دی نماز اے، لیکن اے کتھوں آیا، ایہہدا مطلب کی اے؟ بڑے عرصے مینوں اینے پریشان رکھیا، فیر آخر لبھ ای گیا۔ اے وی فارسی وچوں آیا، فارسی وچ نمازاں دے ناں تے اوناں دے پنجابی مترادف تلفظ کچھ اینج نے:
نمازِ سحر گاہی - سرگی دی نماز
نماز پیشیں - پیشی
نمازِ دیگر - ڈیگر
مغرب شاید عربی والا ای زیادہ استعمال ہوندا اے۔
نمازِ خُفتن، خفتن فارسی وچ سون نوں کہندے نیں، یعنی سون دی نماز، سون توں پہلے دی نماز ۔ پنجابی وچ ایہہ کُفتاں ہو گیا۔
آخری تدوین:
