پیر فضل گجراتی ڈاکیہ

[تلمیذ]

ایہہ نظم اودوں لِخی گئی سی جدوں ڈاکیے یا چٹھی رساں دی ساہڈی وسوں وِچ واقعی اک اچرج تھا ں ہوندی سی !!!

ڈاکیہ

چِٹھیاں ونڈن والیا تَیں توں گھولی بادِ صبا
تیرے سِر توں سٹاں وار کے میں ہُدہُد فرخ پا

پئے لوکی پاندے اونسیاں توں آویں نہ جد تیک
تیری گھر گھر کرماں والیا دو ویلے رہے اُڈیک

اوہ سگویں آپُوں آگئے خط جنہاں دے آجان
تیرا صدقہ چوگ کبُوتراں کاگے چُوری کھان

آجائے اکھیں چانناں پَے جائے سینے ٹھار
جد آوے کول یعقوب دے تیرا بھائی شُتر سوار

اوہنوں سینے لایا قیس نے سو کرکے شُکر ادا
جد حے * دے ولُوں پونچیا کوئی تیر ا پیر بھرا * حے – حبیب

تیری لمی چوڑی ٹابری جبریل جہدا سردار
ہر پاسے لوڑاں تیریاں ، توں ہر پاسے درکار

تیرے ہتھ وچ چٹھی ویکھ کے گئی اِک کھلو ہمشیر
تینوں ویراں وانگن جاندی جِدھا گھروں دُراڈا وی
ر
تینوں وہڑے وڑدا ویکھ کے اوہ ماں ہووے خورسند
جِدھا دیسوں دُور مسافری گیا ہووے ٹر فرزن
د
اوہ سمجھے ہو گئے ہجر دے سارے دُور آزار
جس ویلے تینوں ویکھ لے کوئی دُکھیا عاشق زار

پیا ونڈے فضل شیرینیاں تینوں دیوے دلُوں دُعا
اہنوں چِروں وِچُھّنے ڈھول دی اک چِٹھی دیندا جا


------ پیر فضل گُجراتی

 

[دوست]

بہت اچھے
تلمیذ‌ صاحب‌ بڑے دناں‌ بعد تشریف آوری ہوئی تہاڈی۔
میں‌کچھ دن پہلے یاد ہی کررہا سی ساڈے ایک بزرگ رکن ہندے سی جانے کتھے رہ گئے۔
خیر سی ویسے؟

 

[فاتح]

تلمیذ صاحب!
بڑا ای سوہنا کلام لیاندا اوے تسی لبھ کے۔

 

[محمد وارث]

زبردست کلام اے، بہت شکریہ تہاڈا۔

 

[عمر سیف]

بہت خوب،۔۔۔۔