پنجابی ٹپے

ماہی احمد

لائبریرین
تسی مکھڑا دکھایا کرو
انے سوہنے لگدے نئیں
وا تھوڑا کھایا کرو

گلاں تھوڑیاں کریا کرو
جے اسی سوہنے لگدے نئیں
کیوں ساڈے اتے مردے او

کوئی چلدا جے زور ہندا
تیرے پچھے کیوں مردے
جے کوئی تیرے جیا ہور ہندا
 
جتھے راوی تے چنھاں وگدی
دنیا توں ودھ سوہنی
سانوں دھرتی ماں لگدی
۔۔

پُھل کوئی نہ گلاب ارگا
دیس بتھیرے جگ تے،
کوئی نہ میرے ''پنجاب'' ارگا


 
مُل بھرنے آں لائیاں دا
اک پل سہیا نہ جائے
میتھوں یار جدائیاں دا
۔۔
جاء نہ کوئی بولن دی
لک کے پڑھاں گے راتیں
چٹھی اپنے ڈھولن دی
۔۔
ساوی کنک تے نہیں وڈھنی
جند جاندی پئی جائے
گل اپنی نہیں چھڈنی
۔۔
سونے دے بھاء چڑھ گئے
وینی پھڑ لئی اوس دھگانے
ساہواں نوں وی چاء چڑھ گئے
۔۔
کدی داغ نہ لہے انب دا
تیتھوں وکھ ہوواں یارا
ایہہ سوچ کے روح کنب دا
 
تِکھیاں تلواراں نیں
دُنیا تے ہور کُج نہ
یاراں نالّ بہاراں نیں
۔۔۔
کوئی جوڑّی بئی کلّیِاں دی
ٹُر گیا ڈھول میرا
گئی رونڑق گلّیِاں دی
۔۔۔
زُلفاں دے چھلّے نی
سوہنڑے تاں بوہت وسّدے
میرے یار توں تھلّے نی
۔۔۔
کدّے وطنّاں نُوں آ ماہیا
لگیِاں دی چوٹ بُری
نہ اینہاں تڑپّا ماہیا
۔۔۔
پھُل پانڑی اُتے ترّدا نی
نظراں ملا سوہنڑئیے
مُنڈا تیرے اُتے مرّدا نی
۔۔۔

کوئی جوڑّی اے پکھّیاں دی
ایویں بدنام ہوئے آں
ساری مستی اے اکھیاں دی
۔۔۔
باہوُں قہر مچّاندا نی
دِل کڈّھ لیندا میرا
تیری گُت دا پراندا نی
 
اک جوڑا بگھیاں دا
ساڈے ول تک سوہنیے
کی جاندا اے اکھیاں دا
بہت خوبصورت:)
پُھل کوئی نہ گلاب ارگا
دیس بتھیرے جگ تے،
کوئی نہ میرے ''پنجاب'' ارگا
بلا شبہ
کوئی کھوہ دا پانڑی اے
سجناں توں وار دیواں
جند ایویں وی تے جانڑی اے
شاندار
 
Top