پنجابی وچ گپ شپ

[شمشاد]

مثلاً کِنے کِنے حریان پرشان ہونا اے؟ کجھ ناں تے دسو۔

 

[ناعمہ عزیز]

جنے ایتھے ہے نیئں ساریاں نے

 

[شمشاد]

ایویں ای ساریاں نے حریان تے پرشان ہونا اے۔ سارے کوئی تہاڈے ورگے تے نئیں ہیگے۔

 

[ناعمہ عزیز]

میں کیدے ورگی آں؟

 

[شمشاد]

اونہاں ورگی جہڑیاں نکی نکی گلاں توں حریان تے پرشان ہوندیاں نے۔

 

[ناعمہ عزیز]

ہو سکدا اے

 

[شمشاد]

ہو سکدا نئیں بلکہ ہیگا اے۔ تُسی وی من جاؤ۔

 

[ناعمہ عزیز]

من لیا تے کھواؤ گے؟

 

[شمشاد]

چاکلیٹ ای کھانی اے ناں، تے کھوا دیاں گے۔

 

[ناعمہ عزیز]

میں بڈھی ہو جانا آن پر او نہیں کھادی جانی

 

[شمشاد]

تہانوں فیر پتہ ای نئیں، چاکلیٹ بغیر دنداں توں وی کھادی جاندی اے۔ بڈھے بڈھیاں تے بہوتی کھاندے نے۔

 

[خوشی]

کج سمجھ نئیں آئی فیر دسو اک واری

 

[شمشاد]

تُسی رہن ای دیو، میں ایناں نوں رشوت دے ریا سی، ایناں کولوں اپنا اک کم کروانا اے۔

 

[خوشی]

اووووووووووووو میں پچھلا ورقہ نئیں پڑھیا تے ہیلے تک نئیں پڑھیا

 

[شمشاد]

اے ساڈا آپس دا معاملہ اے۔ پیر جی منن چ ای نئیں آوندے۔

 

[خوشی]

اچھا جناب فیر تسی آپس وچ ای گپ شپ کرو انج وی پنجابی لکھنا کیہڑے سوکھا کم اے

 

[ناعمہ عزیز]

تہانوں فیر پتہ ای نئیں، چاکلیٹ بغیر دنداں توں وی کھادی جاندی اے۔ بڈھے بڈھیاں تے بہوتی کھاندے نے۔

ٹھیک آ فیر بڈھیاں ہو کے تواڈا ویا وی کرا دیاں گے۔

 

[شمشاد]

پیر جی تُسی پاویں بڈھے ہووہ، پر ساڈا تے کجھ خیال کرو۔

 

[سندس راجہ]

ویا دے چا وچ تسی چاکلیٹ کھوان ڈئے او۔۔۔۔۔ لڈو کھواو

 

[شمشاد]

لڈو ساڈے پیر جی نوں ہضم نئیں ہوندے۔ اوہناں نوں صرف چاکلیٹ چائیدی اے۔