شمشاد
لائبریرین
میری بُکل دے وچ چور
کہنوں کوک سناواں
میری بُکل دے وچ چور
چوری چوری نکل گیا
پیا جگت وچ شور
میری بُکل دے وچ چور
میری بُکل دے وچ چور
مسلمان سوّیاں توں ڈردے
ہندو ڈردے گور
دوویں ایس دے وچ مردے
ایہو دوہاں دی کھور
میری بُکل دے وچ چور
میری بُکل دے وچ چور
کتے رام داس کتے فتح محمد
ایہو قدیمی شور
مٹ گیا دوہاں دا جھگڑا
نکل پیا کوئی ہور
میری بُکل دے وچ چور
میری بُکل دے وچ چور
عرش منور بانگاں مِلیاں
سُنیاں تخت لہور
شاہ عنایت کُنڈیاں پائیاں
لُک چُھپ کھچدا ڈور
میری بُکل دے وچ چور
میری بُکل دے وچ چور
مُشکل لفظاں دے معنے
جگت۔دنیا، جہان
سویاں۔ ہندواں دیاں مڑھیاں، جتھے مُردے ساڑے جاندے نیں
گور۔ قبر
کھور۔ دُشمنی، کسے شے دے کھرن دا عمل
کُنڈیاں۔ ڈوراں، مچھی نوں پھڑن لئی کُنڈی ورتی جاندی ہے۔
سدھا مطلب
میری بُکل وچ چور ہے
میں کِس نوں کوک کے دساں جو میری بُکل وچ چور ہے۔ ایہہ چوری چوری باہر نکل گیا تے جہان وچ رولا پے گیا
میری بُکل وچ چور ہے
مسلمان ہندواں دیاں مردے ساڑن والی تھاں توں ڈردے ہین تے مسلمان مسلماناں دیاں قبراں توں ڈردے ہین۔ ایہو دوہاں مذہباں دے لوک ایسے وچ مردے نیں تے آپو وچ دشمنی رکھدے ہین یا ایہہ اوہناں نوں اندروں کھور رہی ہے
میری بُکل وچ چور ہے
کتے اوس دا ناں رام داس ہے تے کتے فتح محمد ہے، ایہو پرانیاں ویلیاں توں رولا پے رہیا ہے، جد اہناں دوہاں دا جھگڑا مُک گیا تے وچوں کُجھ ہور نکل آیا۔
میری بُکل وچ چور ہے
عرش منور تے جیہڑیاں بانگاں ملیاں اوہ تخت لاہور وچ سنیاں۔ شاہ عنایت (لاہور وچ واس) نے مینوں کُنڈیاں پایاں ہویاں نیں تے لُک کے چھُپ کے ڈور کھچدا ہے
کہنوں کوک سناواں
میری بُکل دے وچ چور
چوری چوری نکل گیا
پیا جگت وچ شور
میری بُکل دے وچ چور
میری بُکل دے وچ چور
مسلمان سوّیاں توں ڈردے
ہندو ڈردے گور
دوویں ایس دے وچ مردے
ایہو دوہاں دی کھور
میری بُکل دے وچ چور
میری بُکل دے وچ چور
کتے رام داس کتے فتح محمد
ایہو قدیمی شور
مٹ گیا دوہاں دا جھگڑا
نکل پیا کوئی ہور
میری بُکل دے وچ چور
میری بُکل دے وچ چور
عرش منور بانگاں مِلیاں
سُنیاں تخت لہور
شاہ عنایت کُنڈیاں پائیاں
لُک چُھپ کھچدا ڈور
میری بُکل دے وچ چور
میری بُکل دے وچ چور
مُشکل لفظاں دے معنے
جگت۔دنیا، جہان
سویاں۔ ہندواں دیاں مڑھیاں، جتھے مُردے ساڑے جاندے نیں
گور۔ قبر
کھور۔ دُشمنی، کسے شے دے کھرن دا عمل
کُنڈیاں۔ ڈوراں، مچھی نوں پھڑن لئی کُنڈی ورتی جاندی ہے۔
سدھا مطلب
میری بُکل وچ چور ہے
میں کِس نوں کوک کے دساں جو میری بُکل وچ چور ہے۔ ایہہ چوری چوری باہر نکل گیا تے جہان وچ رولا پے گیا
میری بُکل وچ چور ہے
مسلمان ہندواں دیاں مردے ساڑن والی تھاں توں ڈردے ہین تے مسلمان مسلماناں دیاں قبراں توں ڈردے ہین۔ ایہو دوہاں مذہباں دے لوک ایسے وچ مردے نیں تے آپو وچ دشمنی رکھدے ہین یا ایہہ اوہناں نوں اندروں کھور رہی ہے
میری بُکل وچ چور ہے
کتے اوس دا ناں رام داس ہے تے کتے فتح محمد ہے، ایہو پرانیاں ویلیاں توں رولا پے رہیا ہے، جد اہناں دوہاں دا جھگڑا مُک گیا تے وچوں کُجھ ہور نکل آیا۔
میری بُکل وچ چور ہے
عرش منور تے جیہڑیاں بانگاں ملیاں اوہ تخت لاہور وچ سنیاں۔ شاہ عنایت (لاہور وچ واس) نے مینوں کُنڈیاں پایاں ہویاں نیں تے لُک کے چھُپ کے ڈور کھچدا ہے