اپنی پسند دا پنجابی زبان دا اک شعر

شمشاد

لائبریرین
بُرے بندے نوں میں لبن ٹریا پر بُرا لَبا نہ کوئی
جَد میں اندر چھاتی پائی تے مے توں بُرا نہ کوئی
 

شمشاد

لائبریرین
پانی بھرن پنہارنیاں
تے رنگ بھرنگے گھڑے

بھریا اس دا جانیے
جس دا توڑ چڑھے
(بابا فرید)
 

اوشو

لائبریرین
تھی سارے تال بے تال گئے ، فنکار دی اپنی قسمت
ساری فوج بغاوت چاء کیتی ، سالار دی اپنی قسمت
صدف چوں موتی مردہ نکلے ، ساہوکار دی اپنی قسمت
سائیں حیدر ساقی ہتھ چھک لئے ، میخوار دی اپنی قسمت
(سائیں غلام حیدر)
 
وچھوڑے دی جھلیاں نہ جاون سزاواں
میری سوہنیا معاف کردےخطاواں

نی اڑیو میں بُھلی تُسی بُھل نہ جانا
پریتاں کسے نال پکیاں نا لانا
سودائیاں دے وانگوں دیوگی سداواں
میری سوہنیا معاف کردے خطاواں
 

فاتح

لائبریرین
اوہناں ولّے تکدے نئیں جنھاں پاٹیاں لیراں پائیاں نیں
قبراں اُتّے تِلّے جڑیاں چدراں چاڑھی جاندے نیں
(بابا نجمی)
 

شمشاد

لائبریرین
بُرے بندے نوں میں لبھن ٹریا پر بُرا لبھا نہ کوئی
جد میں اندر جھاتی پائی تے مے تُوں بُرا نہ کوئی
 

شمشاد

لائبریرین
رب رب کر دے بڈھے ہو گئے، مُلاں پنڈت سارے
رب دا کھوج کھرا نہ لبھا، سجدے کر کر ہارے

رب تے تیرے اندر وسدا، وچ قرآن اشارے
بُلھے شاہ! رب اوہنوں ملسی جیہڑا اپنے نفس نوں مارے
 
اتے خار نچایا نچے
اتے دار نچایا نچے
پباں بھار نچایا نچے
سر بھار نچایا نچے

کوئی قدم بے تال نہیں ہویا
جس تال نچایا نچے
اعظم سانوں عذر نہ کوئی
جیویں یار نچایا نچے
 

بھلکڑ

لائبریرین
جنہاں دُکھاں توں دلبر راضی ، اوہناں توں سُکھ وارے
دُکھ قبول محمد بخشا ، تے راضی رہن پیارے
 

ام اریبہ

محفلین
مسجد ڈھا دے مندر ڈھا دے
ڈھیندا جو کج ڈھا دے
اک بندے دا دل نہ ڈھاویں
رب دلاں وچ رہندا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
 
Top