نتائج تلاش

-

پنجابی وچ کفن مذکر تے کفنی مونث اے۔ کفنی دی ورتݨ دیاں مثالاں کفن دے ورتݨ دیاں مثالاں

اِک دوجے دی چھانویں جَد تک جَذبے سَدھراں جِیوَݨ دونویں زندہ رہیئے اِک دوجے دی چھانویں بہہ کے آپݨے دُکھ سُکھ کہیئے

سوچ دی کالک ذہن تے دل وِچ سوچاں یاداں کالک بݨ کے جَمِّیاں ہجر دے اَگّ وِچ تانبا ہویا فیر وی ایہہ نہ لتّھیاں

اک کُتّا مونہہ اُتانہہ نُوں چُکّی کَلّا ایویں بھونکی جاوے بندے جو کُجھ ویکھ نہ سَکدے ایہنوں نظرِیں آوے

اِک پَل اِک پَل جِنّھیں چہرہ بݨ کے ذات دے کُھوہ چوں کڈّھیا اوسے پَل نے مَینوں لُٹ کے راہوَاں دے وِچ چَھڈیا

چُپ دے تَھلّے لَکھاں واجاں چُپ دے تَھلّے اَنھیاں ہو ہو رُلیاں آپنے بُلہہ ای کَندھّاں بݨ گئے گَلّاں راہوَاں بُھلّیاں

ویلے ویلے دی گَلّ کوݨ گواچے چہرے لَبھّے آس دے ٹھیڈے کھاوے کد تک سُکّے پَتّر ٹہݨی جو ڈِگیا ڈِگ جاوے

میں تَن مَن میرا میخیں گَڈّیا نَس نَس چوں لہو رِسدا پیار صلیباں گل وِچ پائیاں تھاں تھاں چُکّی پھِردا

چُپ دا موہرا جُھوٹھ کہواں تے خوف خدا دا جَندرے لا دے بُلّہاں سچ آکھاں تے لوک نہ سُݨ دے چُپ دا موہرا کھا لاں

زہر پیالہ زہر پیالہ ہَتھ وِچ لَے کے بیٹھا کراں دَلیلاں سچ دی کَفنی گَل وِچ پالاں ایہہ امرت وی پی لاں؟

پہلی گَلّ شفیع عقیل دِیاں شکلوں چھوٹیاں چھوٹیاں پنجابی نظماں ، وِچّوں بڑیاں ڈوہنگیاں نظماں نیں تے اوہناں دا کھلار پوری زندگی دا کھلار اے۔ اینے تھوڑے لفظاں وچ زندگی تے کائنات دے کسے نہ کسے بھید نوں کھولݨ دا ایہہ چج کسے کسے نوں آوندا اے۔ ہر زبان دی وڈی شاعری ویکھ لو، اوہی شاعری جیندی جاگدی مَنّی...

بوہت شکریہ شاکر صاحب۔ ہندوستانی پنجاب وچ پنجابی گرمکھی سکرپٹ وچ لکھدے نیں جیہدے لئی pa ISO language code ورتدے نیں۔ پنجابی گرمکھی وکیپیڈیا لنک : https://pn.wikipedia.org پاکستانی پنجاب وچ شاہ مکھی عربی - فارسی (Perso-Arabic) سکرپٹ وچ لکھی جاندی اے۔ ایس لئی ISO language code کیہ ہووے گا؟...

ایتھے اسی شفیع عقیل ہوراں دی کتاب زہر پیالہ نُوں یونیکوڈ ٹیکسٹ دی شکل وچ لکھاں گے۔ ایس کتاب وچ شفیع عقیل ہوراں نے پنجابی نظماں لکھیاں نیں۔ ایہ کتاب پہلی وار دسمبر 1980ء وچ کراچی توں چھاپے چڑھی سی۔

بوہت مہربانی جناب۔ جیوندے تے ہسدے وسدے رہوو۔

جاوید نامہ : منظوم پنجابی ترجمہ ، شریف کُنجاہی

بشیر حسین ناظم

ظروف میں کافی مقدار میں کافی موجود تھی جو بلھے شاہ کی کافیاں سُنتی ہوئی عوام میں تقسیم کی گئی۔

شاہ ابو الخیر فرماتے ہیں: ہم نے مسند امام احمد کا مطالعہ از اول تا آخر پانچ مرتبہ کیا ہے۔ طبقات ابن سعد کا سات مرتبہ مطالعہ اور امام بخاری کی صحیح بارہ مرتبہ مطالعہ کر چکے ہیں۔ (بحوالہ: مقاماتِ خیر از ابو الحسن زید فاروقی صفحہ 353)

تمام نظری علوم قولی ہیں مگر جسے حرفت یا صناعی کہتے ہیں وہ محض سننے یا پڑھنے سے نہیں آتی یہ کرنے سے ہوتی ہے۔ فن زرگری کی کتاب پڑھنے سے کوئی زرگر نہیں بن سکتا۔ اس کے لیے عمل مسلسل کی ضرورت ہے۔ لیکن جس کو درویشی یا فقر کہتے ہیں اور جس کا مقصد تنویر و تزکیہ باطن ہے اس میں اصل فیضان کسی اہل دل کی...