اڈیک

[جاسمن]

ہر ویلے تانگاں یار دیاں تے میں بیٹھی کاگ اڈاواں
فالاں پاواں کہ میں قاصد بھیجاں مینڈا تھی گیا حال بیماراں
یار بنا ہُن جیون کُوڑے تے ہن اندر درد ہزاراں
یار فریدا میں روواں ایویں جیویں وچھڑی کونج قطاراں

بہت ودھیا۔

 

[الشفاء]

اسیں مُجرم عشق دے جرم دے، اسیں سُفنے لیے اُڈیک
ساتھے لگن روز عدالتاں ،سانو پے جاے روز تریک
نِت آساں لا لا بیٹھئے، نِت دل تے ماریے لیک
کدی چِھکے چَن آسمان تے، کدی مِٹی لوے دَھرِیک

واہ۔ کیا کہنے۔۔۔ سبحان اللہ۔۔۔

 

[سید لبید غزنوی]

تھک گیاں اکھیاں
اڈیک اڈیک راہ تیرے تھک گیاں اکھیاں
چھڈ دے اڈیکاں مینوں کہندیاں نے اکھیاں
کدوں نیند آوے ، کدوں چین مینوں آندا اے
تیرا اے وچھوڑا ڈھولا وڈ وڈ کھاندا اے
کینوں دساں دل والی۔ دل دیاں لگیاں
اڈیک اڈیک راہ تیرے تھک گیاں اکھیاں
دھک دھک دل جیوے ناں تیرا کہندا اے
جیویں میرے کول ہووے بھلکھا مینوں پیندا اے
تھاں تھاں چناں میں نے لیکاں مار رکھیاں
اڈیک اڈیک راہ تیرے تھک گیاں اکھیاں
مستی تیل پاواں، بلے پیر کول جانی آں
چڑیاں پاواں دانے سورتاں پڑھانی آں
کٹ کٹ گنڈاں میں تے دتیاں نے پکیاں
اڈیک اڈیک راہ تیرے تھک گیاں اکھیاں
ارشد سلہری
https://www.facebook.com/AdasLmhwKGyt/posts/539893279426494​

 

[یوسف سلطان]

اڈیک ہو یا اڈیکاں یا تانگاں۔۔۔۔
آپ نے تو ڈھیر سارا کلام شئیر کر لیا۔ جزاک اللہ!

جی بہتر ۔
شکریہ

واہ۔ کیا کہنے۔۔۔ سبحان اللہ۔۔۔

شکریہ الشفاء بھائی

 

[یوسف سلطان]

انکل محمد یعقوب آسی ہورا دے دو شعر

مزا جو عشق دی تڑپ چ ملدا، اوہ نہ ملدا وچ وصال اے
کرے اڈیکاں نالے عاشق سمجھے جیوں سوہنا میرے نال اے
اک وار جے لگے تے پھر نہیں مڑدا، ایہ عشق دا مرض کمال اے
تینوں خبر نہیں پر تیں بن سجناں، ساڈا کیہ جیہا ہوئیا حال اے
محمد یعقوب آسیؔ​

 

[جاسمن]

انکل محمد یعقوب آسی ہورا دا اک شعر

مزا جو عشق دی تڑپ چ ملدا، اوہ نہ ملدا وچ وصال اے
کرے اڈیکاں نالے عاشق سمجھے جیوں سوہنا میرے نال اے
اک وار جے لگے تے پھر نہیں مڑدا، ایہ عشق دا مرض کمال اے
تینوں خبر نہیں پر تیں بن سجناں، ساڈا کیہ جیہا ہوئیا حال اے
محمد یعقوب آسیؔ​

بوہت ودھیا۔

 

[لاریب مرزا]

تیری وی اُڈیک مینوں، اودھی وی اُڈیک اے
تیرے نال پیار مینوں، اودھے نال پریت اے

ویکھناں ہاں کون مینوں جِت کے وکھاندی اے
تو پہلاں آندی ایں کہ موت پہلاں آندی اے

شکر ہے آخری مصرعے نے وضاحت کر دی ورنہ ہم سمجھ رہے تھے کہ آپ اپنی دونوں بیگمات کا ذکر خیر کر رہے ہیں۔

 

[یوسف سلطان]

بوہت ودھیا۔

شکریہ

 

[یوسف سلطان]

کدی نئیں مکنیاں میریاں اُڈیکاں
گواہی دین پیئاں ہتھ دیاں لیکاں
ونھیا گیا جد سینہ کسے رُخ دا
سنیاں میں جنگل دیاں چیکاں
وقت تے اگے ٹُر دا ناہیں
اینویں لنگ دیاں جان تاریکاں
دل نوں اج وی تیریاں تانگاں
اکھاں وچ اج وی تیریاں اڈیکاں
شاہیں دا کڑھنا ، ککھ وانگوں رُلنا
تیرے عشق دیاں سبھ نے پھٹیکاں
عامر شاہین​

 

[یوسف سلطان]

مینوں نت اڈیکاں تیریاں گھر آ پیا میں تیریاں...

مینوں تیرا جیا نہ ہور کوئی.. میرے جیان نے ہور بتہریاں...​

(نا معلوم )
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

​

شام اُڈیکاں، فجر اُڈیکاں
آکھیں تے ساری عمر اُڈیکاں
آنڈ گوانڈی دیوے بلدے
ربّا ساڈا چانن گَھلدے
جگ وَسدائے میں وی وَسّاں
کدھرے نہ پیندیاں دسّاں
کدھرے نہ پیندیاں دسّاں
وے پردیسیا تیریاں

فیض احمد فیض
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
غریباں دی کُلی سجا طیبہ والےﷺ
اُڈیکاں دے دوزخ بجھا طیبہ والےﷺ
اَکھاں نوں مکھڑے دی سِک دے ہمیشہ
دلاں نوں تو مَسند بنا طیبہ والےﷺ
مینوں وَل نہ کوئی صدا کنج کریندی
خطا پوش بخشو خطا طیبہ والےﷺ
میں کمزور عمرانؔ تیرا گدا ہاں
توں اپنا بنا کے نبھا طیبہ والےﷺ

عمران آفتاب
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
کال گھٹاواں، امبر چڑھیا، دھرتی کھولیا سینا
سمیاں دے پھُل اُٹھ اُٹھ ویہندے، آیا ساون مہینا

لالڑیاں نے رؤلا پایا، گھگھیاں گھو گھو بولن
امبیں تو تے ٹیں ٹیں کردے، الاں وی پر تولن

ووہٹی لاڑھا گھر بناکے کھیڈن بال ایانے
کہنے کہڑے دیس نوں جانا، ایتھے کوئی نہ جانے

بجلی لشکی، اُڈیاں چڑیاں، ترھبک گیاں مٹیاراں
کوئل غم دے گاؤن سناوے، ہلیاں دل دیاں تاراں

تویاں اُتے پوڑے پکدے، چھنکن چوڑے کچ دے
نند بھرجائی نیڑے ہوئیاں، نہیں سنیہڑے پچ دے

اکناں خاؤند کلاوے راتیں، اکناں چٹھیاں گھلیاں
اکناں دی تقدیر اُڈیکاں، کوٹھے تے چڑھ کھلیاں

شام پئی اسماناں اُتّے، پینگھ پئی ست رنگی
رنگ برنگیاں چُنیاں ویکھ کے، یاد آؤن پئے سنگی

سائیں اخترلہوری
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ہو جاوے جے پیار تے سونا بُھل جاندا
کیتے ہوون اقرار تے سونا بُھل جاندا
تارے گننے پیندے نیندراں آوندیاں نہیں
وچ اُڈیکاں رہندیاں اکھیاں سوندیاں نہیں
اکھیاں ہو جان چار تے سونا بُھل جاندا
ہو جاوے جے پیار تے سونا بُھل جاندا
کیتے ہوون اقرار تے سونا بُھل جاندا
رنگ برنگیاں رُتاں چنگیاں لگدیاں نہیں
اکھیاں جانوں اجے عشق دی اگ دیاں نہیں
رُس جاوے جے یار تے سونا بُھل جاندا
ہو جاوے جے پیار تے سونا بُھل جاندا
کیتے ہوون اقرار تے سونا بُھل جاندا
لیکھاں دے وچ لِکھیاں دُوریاں دُوریاں نیں
کی دساں میں پیار اچ کی مجبوریاں نیں
پیار اچ آوے ہار تے سونا بُھل جاندا
ہو جاوے جے پیار تے سونا بُھل جاندا
کیتے ہوون اقرار تے سونا بُھل جاندا
سوچاں دے وچ دن تے راتاں لنگھدیاں نیں
یاداں مُڑ مُڑ بری دل نوں ڈنگدیاں نیں
چھڑ پے جے تکرار تے سونا بُھل جاندا
ہو جاوے جے پیار تے سونا بُھل جاندا
۔۔۔۔۔ نج۔ف ۔۔۔۔۔
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
​

دھی غریب دی بُڈھی ہو گئی بیٹھی داج اُڈیکدی
کن کسے دے واج نہیں پیندی اوہدی دُکھیا چیکدی
دلشاد احمد چن
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ماجد صدیقی
کسے اک دی گل تے من لے تُوں سبھے لوک نیں، تینوں سمجھان والے
دِلاّ جھلیا! کنتھوں اُڈیکنا ایں کدے پرت نئیں آوندے جان والے
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
صورت کوئی نہ بندی جاپے، سنگ مقصد، کڑمائی دی
وچ اُڈیکاں پھُل گانے دے، وِینیاں تے کُملا گئے نیں
ماجد صدیقی​

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

​

اَج وی پپلی ہیٹھ کھلوتی
گُزرے سَمے اُڈیکاں
تیراں نالوں تکھے ہنجو
پلکاں اُتّے لیکاں
نی میں ڈاڈھی ماندی ہوئی
سُن سُن بول شریکاں
اوہدے آون دیاں
پُچھدی پھِراں تریکاں
اوہدے آون دیاں
لَے کے مونہہ ہتھاں دے وچ
بالاں وانگ میں روئی
میرے جہی دُکھیارن جگ تے
ہور نہ ہووے کوئی
وانگ شدیٹاں لِنباں کھوہواں
کون کرے دل جوئی
باجھوں ماہی دے
ہُن موئی کہ موئی

(اعجاز)​

 

[یوسف سلطان]

تیرے پیار دی اینی چھاں وے
ٹھنڈی لگدی اے مینوں ہر تھاں وے

چنّاں لکھ کے میں تیرا نا
چمدی رینی آں اپنی بانہہ

تو میرا مان کدی توڑیں نہ وے
دیئں رکھیں بس توں قدماں چ تھاں وے
سوہنیا توں ہن آویں پانویں نہ وے
چس پے گیا ای اڈیکاں دا وے

چنّاں لکھ کے میں تیرا نا
چمدی رینی آں اپنی بانہہ

توں دسیں تے رنگلا جہاں وے
سوہنی ہو جاواں جد تیرے کول بانہہ تے
لوں لوں وچ تیری دید رواں وے
نئیں رہ سکدی تیرے بنا وے

چنّاں لکھ کے میں تیرا نا
چمدی رینی آں اپنی بانہہ
(نا معلوم )
گولوکار :عاطف اسلم​

 

[عبداللہ محمد]

اڈیک کے متعلق مشہور لنکن شاعر سنگا ٹنگا وردھنے آف کولمبو شریف نے کیا خوب کہا ہے-

مینوں اڈیکاں پہلے سنگ میل دیاں
تے مڑمڑ لاواں چکر محفل دے
میں مراسلہ کردا تھا ں تھاں
تےلاواں حساب اک ہزاری ہوون دا
وغیرہ وغیرہ

 

[عبدالقیوم چوہدری]

اڈیک کے متعلق مشہور لنکن شاعر سنگا ٹنگا وردھنے آف کولمبو شریف نے کیا خوب کہا ہے-

مینوں اڈیکاں پہلے سنگ میل دیاں
تے مڑمڑ لاواں چکر محفل دے
میں مراسلہ کردا تھا ں تھاں
تےلاواں حساب اک ہزاری ہوون دا
وغیرہ وغیرہ

ایڈے پهیرے تے ویاہ آلے دیہاڑے مراج دیاں بہناں سجے کهبے نہیں لاندیاں ہونیاں جنے تسی ہزاری ہوون آستے لاندے پئے او۔

اللہ سوہنا ایس ہزاری پتهر نال تہاڈی جپهی چهیتی لواوے تے چاہ لووے جے۔

 

[یوسف سلطان]

میں مراسلہ کردا تھا ں تھاں

ہاےربا ! ہزاری ہون واسطے عبد اللہ پائی نوں کی کی کرنا پہ ریا وے

 

[اوشو]

ہاےربا ! ہزاری ہون واسطے عبد اللہ پائی نوں کی کی کرنا پہ ریا وے

ہزاری کردے کردے کدھرے "تخت ہزاری" نہ ہو جانڑ

 

[جاسمن]

سلطان بھرا! رب تھانوں سکھ صحت دیوے۔ میری بڑی مدد کیتی اے۔
جزاک اللہ۔ رب سوہنا تھاڈی وی ہر طرح مدد کرے۔ آمین!

 

[یوسف سلطان]

رب سوہنا تھاڈی وی ہر طرح مدد کرے۔ آمین!

آمين
شكريہ بہنا دعاواں لٸى اللہ پاک تہانوں سدا خوش رکھے۔

 

[مریم افتخار]

سکھر دوپہر سر 'تے
میرا ڈھل چلیا پرچھاواں
قبراں اُڈیکدیاں
مینوں جیوں پتراں نوں ماواں

زندگی دا تھل تپدا
کلے رکھ دی ہوند وچ میری
دکھاں والی گہر چڑھی
وگے غماں والی تیز ہنیری
میں وی کیہا رکھ چندرا
جہنوں کھا گئیاں اوہدیاں چھاواں
قبراں اڈیکدیاں
مینوں جیوں پتراں نوں ماواں

حجراں 'وچ سڑدے نے
سکھے روٹ تے سکھیاں چوریاں
عمراں تاں مکّ چلیاں
پر مکیاں نہ متھے دیاں دوریاں
رجّ رجّ جھوٹھ بولیا
میرے نال چندریا کاواں
قبراں اڈیکدیاں
مینوں جیوں پتراں نوں ماواں

لوکاں میرے گیت سن لئے
میرا دکھ تاں کسے وی نہ جانیا
لکھا میرا اسیس چم گئے
پر مکھڑا نہ کسے وی پچھانیا
اج ایسے مکھڑے توں
پیا اپنا میں آپ لکاواں
قبراں اڈیکدیاں
مینوں جیوں پتراں نں ماواں
سکھر دپہر سر 'تے
میرا ڈھل چلیا پرچھاواں

 

[سید لبید غزنوی]

سکھر دوپہر سر 'تے
میرا ڈھل چلیا پرچھاواں
قبراں اُڈیکدیاں
مینوں جیوں پتراں نوں ماواں

زندگی دا تھل تپدا
کلے رکھ دی ہوند وچ میری
دکھاں والی گہر چڑھی
وگے غماں والی تیز ہنیری
میں وی کیہا رکھ چندرا
جہنوں کھا گئیاں اوہدیاں چھاواں
قبراں اڈیکدیاں
مینوں جیوں پتراں نوں ماواں

حجراں 'وچ سڑدے نے
سکھے روٹ تے سکھیاں چوریاں
عمراں تاں مکّ چلیاں
پر مکیاں نہ متھے دیاں دوریاں
رجّ رجّ جھوٹھ بولیا
میرے نال چندریا کاواں
قبراں اڈیکدیاں
مینوں جیوں پتراں نوں ماواں

لوکاں میرے گیت سن لئے
میرا دکھ تاں کسے وی نہ جانیا
لکھا میرا اسیس چم گئے
پر مکھڑا نہ کسے وی پچھانیا
اج ایسے مکھڑے توں
پیا اپنا میں آپ لکاواں
قبراں اڈیکدیاں
مینوں جیوں پتراں نں ماواں
سکھر دپہر سر 'تے
میرا ڈھل چلیا پرچھاواں

بہت خوب ۔۔۔۔۔عمدہ کلام۔۔۔خوش رہیں۔۔

 

[عبداللہ محمد]

مینوں اڈیکاں دس ہزاری سنگ میل دیاں
وغیرہ وغیرہ

سرگوشی

کہاں سے کہاں آ گئے دیکھتے دیکھتے !!

اڈیک کے متعلق مشہور لنکن شاعر سنگا ٹنگا وردھنے آف کولمبو شریف نے کیا خوب کہا ہے-

مینوں اڈیکاں پہلے سنگ میل دیاں
تے مڑمڑ لاواں چکر محفل دے
میں مراسلہ کردا تھا ں تھاں
تےلاواں حساب اک ہزاری ہوون دا
وغیرہ وغیرہ