فارسی شاعری چون آینہ - عمران صلاحی (تُرکی + فارسی + اردو ترجمہ)

[حسان خان]

(آینا کیمی)
پارچالاندېق، سېنمادېق!

داش آتان‌لار بیلمه‌دیلر، پارچالانمېش آینادا
بیر آی‌دان مین آی چېخار
بیر گۆنش‌دن مین گۆنش
بیر اولدوزدان مین اولدوز

پارچالاندېق آینا کیمی
چۏخالارېق
چۏخالدارېق ایشېغې
(عمران صلاحی)
تهران
۱۰ آزر ۱۳۶۴هش

ترجمہ:
(مانندِ آیینہ)
ہم پارہ پارہ ہو گئے، لیکن نہ ٹُوٹے!

سنگ پھینکنے والوں نے نہ جانا [کہ] پارہ پارہ آئینے میں
ایک ماہ سے ہزار ماہ نکلتے اور ظاہر ہوتے ہیں
ایک خورشید سے ہزار خورشید
ایک ستارے سے ہزار ستارے

ہم پارہ پارہ ہو گئے مانندِ آئینہ
ہم فراواں ہو جائیں گے
فراواں کر دیں گے روشنی کو
۱ دسمبر ۱۹۸۵ء

لاطینی رسم الخط میں:
(Ayna kimi)
Parçalandıq, sınmadıq!

Daş atanlar bilmədilər, parçalanmış aynada
Bir aydan min ay çıxar
Bir günəşdən min günəş
Bir ulduzdan min ulduz

Parçalandıq ayna kimi
Çoxalarıq
Çoxaldarıq işığı

 

[حسان خان]

مندرجۂ بالا تُرکی نثری نظم کا فارسی ترجمہ خود شاعر ہی نے کیا ہے:

(چون آینه)
تِکّه تِکّه شدیم، اما نشکستیم!

سنگ‌اندازان ندانستند که در آینهٔ شکسته
یک ماه هزار ماه می‌شود
یک خورشید هزار خورشید
یک ستاره هزار ستاره

تِکّه تِکّه شدیم چون آینه
فراوان می‌شویم
و فراوان می‌سازیم روشنایی را
(عمران صلاحی)

ترجمہ:
(مانندِ آئینہ)
ہم پارہ پارہ ہو گئے، لیکن نہ ٹُوٹے!

سنگ پھینکنے والوں نے نہ جانا کہ شکستہ آئینے میں
ایک ماہ، ہزار ماہ ہو جاتا ہے
ایک خورشید، ہزار خورشید
ایک ستارہ، ہزار ستارہ

ہم پارہ پارہ ہو گئے مانندِ آئینہ
ہم فراواں ہو جائیں گے
اور فراواں کر دیں گے روشنی کو

× ماہ = چاند