چوہدری محمد علی مضطرؔ

اکھاں دی رکھوالی رکھ عینک بھانویں کالی رکھ جِیویں رات ہنیری اے دل دا دِیوا بالی رکھ اُتوں راون نچن دے وِچوں رام دِوالی رکھ غصہ، گِلہ، کام کرودھ اینے سپ نہ پالی رکھ اِکو یار نال یاری لا دُشمن پینتی چالی رکھ چناں دل دِیاں گلاں نُوں گلِیں باتِیں ٹالی رکھ مضطرؔ! منزل آ پُہجی جوڑی کھول پنجالی رکھ