نتائج تلاش

من می‌روم، مِیَنمَر! راهِ مرا نگیرید! تا پیشِ پایِ بِرمه بِیَفتم، که نشْکَند عهدِ مرا به من... تا آورَد سری، که ز تن کرده بود جدا.... تا کودکانِ معصومِ من را .... از من رَها نسازد سرهایِ سبزِ کس را .... از تن جدا نسازد. من می‌روم، مِیَنمَر! تا بِرمه را بگویم، بی‌چاره خواهرم را (امّیدوار هم...

قدّیڭ خم اۏلورسا چه غم ای رندِ فُتاده خاکِ درِ جانا‌ن گیبی بیر سجده‌گهیڭ وار (نازک افندی) اے رندِ اُفتادہ! اگر تمہارا قد خم ہو جائے تو کیا غم؟ تمہارے پاس خاکِ درِ جاناں جیسی ایک سجدہ گاہ موجود ہے۔ Ḳaddiñ ḫam olursa çi ġam ey rind-i fütâde Ḫâk-i der-i cânân gibi bir secdegehiñ var (Nâzik Efendi)

جور ایله تؤکدۆ قانېمې، فریاد، گؤزلرین اؤلدۆردۆ عاقبت منی جلّاد گؤزلرین (آقا حاجی مُلّا تقی‌زاده 'بی‌خود') فریاد! تمہاری چشموں نے ستم کے ساتھ میرا خون بہا دیا بالآخر مجھے تمہاری جلّاد چشموں نے قتل کر دیا Cövr ilә tökdü qanımı, fәryad, gözlәrin, Öldürdü aqibәt mәni cәllad gözlәrin.

حرام ائتمیشسه ده قانې شریعت منیم قانېم حلالېندېر، حبیبیم (آغا سلیم امری بینه‌لی) اے میرے حبیب! خواہ خون کو شریعت نے حرام کیا ہو، میرا خون تمہیں حلال ہے۔ Həram etmişsə də qanı şəriət, Mənim qanım həlalındır, həbibim.

خزَفی بود که از ساحلِ دریا چیدیم دانهٔ گوهرِ یکتا نه تو داری و نه من (علامه اقبال لاهوری) ہم نے جو ساحلِ بحر سے چُنا وہ ایک خزَف ریزہ تھا۔۔۔ دانۂ گوہرِ یکتا نہ تمہارے پاس ہے اور نہ میرے پاس۔ × خَزَف ریزہ = ٹِھیکرا، مٹی کے برتن کا ٹوٹا ہوا ٹکڑا

قاشلارون قوسِ قضا هر بیر مژه‌ن تیرِ بلا دورِ حُسنۆنده کمان و تیره حاجت قالمادې (شیخ‌الاسلام یحییٰ) تمہارے ابرو کمانِ قضا [اور] تمہاری ہر ایک مِژہ تیرِ بلا [ہے] تمہارے حُسن کے دور میں کمان و تیر کی حاجت نہ رہی Kaşlarun kavs-i kazâ her bir müjen tîr-i belâ Devr-i hüsnünde kemân u tîre hâcet kalmadı

حمدُ لله کیم رقیبِ دیوی اؤلدۆردی حسد اۏل بلانوڭ دفعینه تدیبره حاجت قالمادې (یُمنی) الحمدُ للہ کہ رقیبِ شیطان کو حسد نے قتل کر دیا۔۔۔ اُس بلا کو دفع کرنے کے لیے تدبیر کی حاجت نہیں رہی۔ Hamdü-li'llâh kim rakîb-i dîvi öldürdi hased Ol belânuñ def'ine tedbîre hâcet kalmadı (Yümnî)

ای کاش اۏلا بو قاصرِ بی‌چاره مُقصِّر محبوس اۏلا اۏل چاهِ زنخدان آراسېندا (میرزا اسماعیل قاصر) اے کاش یہ قاصرِ بے چارہ قصورمند ہو جائے [اور] اُس چاہِ زنَخداں کے درمیان محبوس ہو جائے۔ Ey kaş ola bu Qasiri-biçarə müqəssir, Məhbus ola ol çahi-zənəxdan arasında. × شاعر کا تعلق حالیہ جمہوریۂ...

گرچه جان‌سوز است دردِ هجرِ جانان صبر کن کز وصالِ او رسی روزی به درمان غم مخور (سید عمادالدین نسیمی) اگرچہ فراقِ جاناں کا درد جاں سوز ہے، صبر کرو۔۔۔ کہ [بالآخر] ایک روز اُس کے وصال سے تم درمان تک پہنچ جاؤ گے، غم مت کھاؤ۔

بی گُلِ خندان نمانَد دایم اطرافِ چمن غُنچه باز آید شود عالَم گلستان غم مخور (سید عمادالدین نسیمی) چمن کے گوشے گُلِ خنداں کے بغیر ہمیشہ نہیں رہتے (یعنی ایسا نہیں ہوتا کہ چمن میں کسی بھی وقت گُل نہ ہوں، کبھی نہ کبھی اُس میں گُل ضرور آتے ہیں)۔۔۔ [لہٰذا] غُنچہ دوبارہ آئے گا [اور] عالَم گلستان ہو...

تکیه کن بر فضلِ حق ای دل ز هجران غم مخور وصلِ یار آید شوی زان خُرّم ای جان غم مخور (سید عمادالدین نسیمی) اے دل! حق تعالیٰ کے فضل پر اعتماد کرو اور ہجر کے باعث غم مت کھاؤ۔۔۔ اے جان! وصلِ یار آئے گا، [اور] تم اُس سے خُرّم و خوش ہو جاؤ گی، غم مت کھاؤ۔

دائما هجر ایله الَم‌زده‌یۆم بیلمزۆم یئرده گؤکده نیره‌ده‌یۆم (مالی دیاربکرلی) میں دائماً ہجر کے باعث الَم زدہ ہوں۔۔۔ میں نے نہیں جانتا کہ میں زمین پر، آسمان پر، کہاں پر ہوں۔ Dâ’îma hecr ile elem-zedeyüm Bilmezüm yerde gökte niredeyüm (Diyarbakırlı Mâlî)

گؤزۆم هیچ گؤردۆگۆن وار مې بِحقٍّ سورهٔ طٰهٰ بنۆم یارۆم گیبی فتنه بنۆم گؤنلۆم گیبی شیدا (ذاتی) اے میری چشم، تمہیں سورۂ طٰہٰ کی قسم، کیا تم نے کوئی میرے یار کی طرح فتنہ [اور] میرے دل کی طرح شیدا دیکھا ہے؟ Gözüm hîç gördügün var mı bi-hakkın sûre-i Tâhâ Benüm yârüm gibi fitne benüm gönlüm gibi şeyda

فارسون اربابِ نظمې گؤرسه اسلوبوم بنیم شاعرِ رومون اۏلوردې نوعیا خاکِ دری (نوعی) اے نوعی! فارس کے اربابِ نظم اگر میرا اسلوب دیکھتے تو وہ [مجھ] شاعرِ رُوم کے در کی خاک ہو جاتے۔ Fârs'un erbâb-ı nazmı görse üslûbum benim Şâ'ir-i Rûm'un olurdı Nev'iyâ hâk-i deri

خلیفۂ عثمانی سلطان مُراد ثالث کی مدح میں کہے گئے قصیدے میں عثمانی شاعر احمد بن همدم کتخُدا 'سُہیلی' ایک جا کہتے ہیں: عجم ملکینی فتح ایت خُسروا ضمّ ائیله‌یۆپ رُوما باشېن کسر ایت قېزېلباشون چکۆپ شمشیرِ بُرّانې (سُهیلی) اے خسرو! دیارِ رُوم میں ضم کرتے ہوئے مُلکِ عجم کو فتح کر لو۔۔۔ شمشیرِ بُرّاں...

مین جان آلېر باخاندا بیر اۏغرون نگاه ایله کیمدن آلېب بو درسی اۏ اُستاد گؤزلرین (آقا حاجی مُلّا تقی‌زاده 'بی‌خود') نگاہ کرتے وقت وہ ایک دُزدانہ نظر کے ساتھ ہزاروں جانیں لے جاتی ہیں تمہاری اُن اُستاد چشموں نے یہ درس کس سے لیا ہے؟ Min can alır baxanda bir oğrun nigah ilә, Kimdәn alıb bu dәrsi o...

مجھے یہ غزل تا حال دیوانِ کبیر کے کسی بھی ایرانی یا تُرکِیَوی نُسخے میں نظر نہیں آئی ہے، نہ کسی فارسی و تُرکی تحقیقی کتاب یا قدیم تذکرے میں یہ غزل موجود مِلی ہے، اور جو غزل ایران و تُرکیہ ہی کے نُسخوں میں موجود نہ ہو، اُس کے مولانا رومی سے انتساب کو قطعاً قوی نہیں مانا جا سکتا، کیونکہ دیوانِ...

فِسقی که توبه باشد پایانِ کارِ او بهتر ز طاعتی که به پِندار درکَشَد (امیر حسن سجزی دهلوی) جس گناہ کا انجامِ کار توبہ ہو، وہ اُس طاعت سے بہتر ہے جو تکبّر کے اندر کھینچ لے جائے۔

تا خطیبِ عشقِ او بر منبرِ جان خطبه کرد راه گم کردم عزیزان مسجدِ آدینه را (امیر حسن سجزی دهلوی) اے عزیزو! جب سے اُس کے عشق کے خطیب نے منبرِ جاں پر خُطبہ دیا، میں نے مسجدِ جُمعہ کی راہ گم کر دی۔

رقیبِ بوالهوس مقصودا یئتدی دلِ سیّد جفادان قانا دؤندۆ (سیّد عظیم شیروانی) رقیبِ بوالہوس مقصود تک پہنچ گیا، [جبکہ] سیّد کا دل جفا سے خون ہو گیا۔ Rəqibi-bülhəvəs məqsuda yetdi Dili-Seyyid cəfadan qana döndü