نتائج تلاش

زبردست چوہدری صاحب

‏ماڈرن بچے کی ڈیمانڈ ! موم پیمپر ذرا نیچے رہنے دیا کریں ، ڈیشنگ Look آتا ہے .:p

لڑکی کو کسی دن عقل آ جائے ‏اور امی سے پوچھ لیں امی آج کھانا کیا بناؤ، تو امی بھی جگتیں لگانے سے بعض نہیں آتی. فوراً سے پوچھیں گی بیٹی انٹرنیٹ بند ہے یا ٹیوٹر نہیں چل رہا

‏شوہر :کرکٹ والا چینل لگاؤ:):) بیوی :نہیں لگاؤں گی:cautious::cautious: شوہر: شوہر دیکھ لوں گا :whistle::whistle: بیوی : کیا دیکھ لو گے:mad::mad: شوہر : یہی چینل دیکھ لوں گا :eek::eek:

تابش بھائی اپنی سرگزشت لکھتے ہوئے :D

واہ واہ بہت عمدہ لاجواب مزہ آ گیا

چھوٹی پھوپھی نال بہت پیار اے دادی دی خدمت کرن لی وچاری نے ویاہ ہی نہیں کیتا دادی وی دنیا تو ٹُر گی پر پھوپھی ہن وی اسے ہی گھر وچ اے بڈھی ہوگئی ہون تے ملن گئی سی میں پینڈ میرے گلے لگ کے بہت روئی سی اللہ میری پھوپھی دے حال تے رحم فرمائے آمین

ڈبنگ دا سواد نہیں آنا جے :D ڈاکٹر صاحب پنجابی وچ ڈائیلاگ کس طرح بولن گے مثلاً اصل ڈائیلاگ چوہدری اج ایتھے بندوقاں ہی چلن گیاں ڈاکٹر صاحب کا ڈائیلاگ چوہدری اج ادھر بندوقاں ہی چلیں گی :laughing::laughing: :laughing:

او تے منڈےے کھیڈ دے نے ہاں باندر کِلا بہت کھیڈیا اے

پیمرا دی پھوپھی وی پابندی نہیں لا سکدی میرے ڈرامے تے:D

ڈاکٹر صاحب ہیرو دا رول کرن تے میں ہیروئین بنن نو تیار آں پر رولا اے ہے ڈاکٹر صاحب دا پنجابی والوں ہتھ بہت تنگ اے :D

کھوتی ریڑھی وی چلائی اے میں تے :LOL:

اُچے ٹبے تے کٹھیاں ہویاں اِکو جئیاں مٹیاراں گلی انھاں دےریشمی کُرتے گگرے دِین لشکاراں وارو واری پان بولیاں حسن دیاں سرکاراں نچ لے مورنیے پانج پتاسے واراں نچ لے مورنیے

لو دسو چوہدری صاحب مینوں کینا نال ملا دیتا جے انجمن تے صائمہ چنگیاں مٹیاراں نہی:unsure:

نی پین میری مینوں فلماں اچ کام کرنے دی کی لوڑ اے میں آپ پورے تین گھنٹے دا ڈرامہ ہیگی آں :D

وہی بات آ جاتی ہے گھر دی شکر بُورے ورگی :D

نہیں لاریب ایڈی وی گل نہیں میں ساریاں گرمیاں دیاں چھٹیاں پینڈ اچ ہی گزاریاں نے بہت انجوائے کیتا لائف نو ساڈی حویلی اچ تقریباً 15 مال ڈنگر سی تو یقین کر سرگی والے نماز پڑھدی سی فیر لسی اپنے ہتھاں نال ریڑکا لاندی سی گھر دے کچے ویڑے وچ گوبر دا پُچھا وی لایا اے، پھوپھی نال رل کے مجیاں نو نوانا،...

‏پاکستان میں تقریباً ہر آدمی کا بچپن پیار لینے، بڑھاپا پیار دینے اور جوانی پیار کرنے کی کوشش میں گزار جاتی ہے

قسم نال لاریب بس نک تے فل دپٹہ لپیٹ لیا سی

گھر دی شکر بُورے ورگی گُڑ چوری دا کھاندا نی کملے نو عشق بُرا بِن پُوڑی چڑ جاندا