دوست
محفلین
منیر نیازی کے یہ دو اشعار مستنصر حسین تارڈ کے سفر ناموں میں کئی بار پڑہے تو یاد ہوگئے ۔ سب دوستوں کی نذر ہیں۔
کس دا دوش سی کس دا نئیں سی اے گلاں ہُن کرن دیاں نئیں
ویلے لنگھ گئے توبہ والے راتاں ہُن بھرَن دیاں نئیں
کجھ اُنج وی راہواں اوکھیاں سن کجھ گل وِچ غم دا طوق وی سی
کجھ شَیر دے لوگ وی ظالم سًن کچھ مینوں مرن داشوق وی سی
ویلے لنگھ گئے توبہ والے راتاں ہُن بھرَن دیاں نئیں
کجھ اُنج وی راہواں اوکھیاں سن کجھ گل وِچ غم دا طوق وی سی
کجھ شَیر دے لوگ وی ظالم سًن کچھ مینوں مرن داشوق وی سی