توڑے تنگ پرانے ہوون گجھے نہ رہندے تازی ہُو
مار نقارہ دَل وچ وڑیا کھیڈ گیا اِک بازی ہُو
مار دلاں نوں جُول دلو نیں تکے نین نیازی ہُو
اوہناں نال کیہ تِھیا باہُو جنہاں یار نہ راضی ہُو
رحمت اس گھر وچ وسے جتھے بلدے دیوے ہُو
عشق ہوائیں چڑھ گیا فلکیں کتھے جہاز کھتیوے ہُو
عقل فکر دی بیڑی اوتھے پہلے پور بوڑیوے ہُو
ہر جا جانی دسے باہُو جت ول نظر کچیوے ہُو
خام کہیہ جانن سار فقر دی محرم ناہیں دل دے ہُو
آب مٹی تھیں پیدا ہوئے خامی بھانڈے گِل دے ہُو
قدر کہیہ جانن لال جواہراں جو سوداگر بِل دے ہُو
ایمان سلامت باہُو جہیڑے فقراں مل دے ہُو
