اک پنجابی دی غزل،ٰ "کسے دے عیب پھولیں نہٰ" پیش ہے

کسے دے عیب پھولیں نہ
کسے دے راز کھولیں نہ

زباٰں تالے لگا رکھیں
رویں چپ چاپ، بولیں نہ

کوٰیں مٹھا، رویں چنگا
زبانی زہر گھولیں نہ

سنیں، سمجھیں، تے من جاویں
دلاں اندر ٹٹولیں نہ

پوے نہ تینوں پچھتانا
پیا کوڑا پھرولیں نہ

پھڑیں جد پیار دا پیالا
روے قابو، توں ڈولیں نہ

کسے دی ہاٴے نہ لگے
کتے انسان رولیں نہ

نکھیڑیں یار دشمن توں
کدی اظہر کچولیں نہ
 

شمشاد

لائبریرین
زبانی تالے لا رکھیں
روویں چپ چاپ، بولیں نہ

کوٰیں مٹھا، رویں چنگا
زبانی زہر کھولیں نہ

ودیا جی بوت ودیا۔
 
Top