اپنی پسند دا پنجابی زبان دا اک شعر

رباب واسطی

محفلین
ہر کوئی آکھے میری میری، نہ میری نہ تیری ہو
ڈھونگی قبر تے سوڑی سامی، نا لے رات اندھیری ہو
اگلا انت کسے نہ معلوم، پٹ پٹ رہی گھنیری ہو
پیر سنبھل کے دھرنا باہو، مت کر بہیں دلیری ہو
 

رباب واسطی

محفلین
اوہدے کولوں چار دہاڑے لبھے سن
صدیاں جڈے رولے پلے پے گئے نے
فجرے لین چڑھے ساں آٹا بالاں لئی
پرتے آں تے دھولے پلے پے گئے نے
 

رباب واسطی

محفلین
سو سو جوڑ سنگت دے ویکھے آخر وِتّھاں پیّاں
جِنّہاں باہجوں اک پل نی سی لنگھدااج شکلاں یاد نہ رہیّاں

میاںمحمد بخش رح
 
Top