کافی خواجہ غلام فرید

[منیب فیض]

دل دم دم دردوں ماندی ہے ۔سک ڈٹھڑیں باجھ ن لیہندی ہے ۔

ہجر دیاں گزریاں ڈکھیاں راتیں ۔ما پیو کھویش ن پچھدیں باتیں ۔

سینگیاں سرتیاں لہن ن تاتیں ۔مٹھڑی پئی تڑپھاندی ہے ۔

چاک مہیندا من نوں بھانڑاں ۔بھل گیا سارا راز بباننڑاں ۔

گھولاں سیج تے تول وہانڑاں ۔بیٹ دی ریت سہاندی ہے ۔

رانجھن جوگی میرا میتا ۔دل نوں جسنے جاد کیتا ۔

عشقَ تہیندا لوں لوں سیتا ۔رگ رگ مول ن واندی ہے ۔

بھانا یار دا من مانڑاں ۔ساڑاں جھنگ تے شہر مگھیانڑاں ۔

پا مسکینی سٹساں مانڑاں ۔جندڑی جھوک غماں دی ہے ۔

گزریا ویلھا ہسن کھلن دا ۔آیا وقت فرید چلن دا ۔

اوکھا پینڈا دوست ملن دا ۔جان لباں تے آندی ہے ۔