فارسی شاعری فارسی ادب

ای ساربان آہستہ ران
آرام جان گم کردہ ام
آخر شدہ ماہ حسین ع
من میزبان گم کردہ ام
در میکدہ بودم ولی
بیرون شدم از غافلی
ای وای از این باحاصلی
عمر جوان گم کردہ ام
پایان رسد شام سیہ
آید حبیب من زرہ
امّا خدا حالم ببین
من یار را گم کردہ ام
ای وای ازاین غوغای دل
از دلبرم ہسَتم خجل
وقت سفر مندم بہ کَل
من کاروان گم کردہ ام
نعمت فراوان دادی ام
منّت بہ سربنہادی ام
امّا ببین نامر د ی ام
صاحب زمان گم کدہ ام
 
Top