سرائیکی غزل

غزل ‏کوئی پُچھ ڈیوے ، میڈے ساہواں کُوں میڈی جان چھڈن دا کِی گھِنسو ؟ تُسی پیار دَا مُل وِی لاؤندے او ساکوں پیار کرن دا کِی گھِنسو ؟ تُساں کَلیاں وِی تے مرناں ہئے ساڈے نال مرن دا کِی گھِنسو ؟ ‏ہر اِک نوں سنگت وَنڈدے او ساڈے نال پِھرن دا کِی گھِنسو ؟ تُسی ہسدے سوہنے لگدے...

فکر دا سج ابھردا ہئے سوچیندیاں شام تھی ویندی خیالیں وچ سکون اجکل گولیندیاں شام تھی ویندی انھاں دے بال ساری رات روندین، بُھک توں سُمدے نئی جنھاں دی کہیں دے بالاں کوں کھڈیندیاں شام تھی ویندی غریباں دی دعا یارب خبر نہیں کن کریندا ہیں سدا ہنجوؤاں دی تسبیح کُوں پھریندیاں شام تھی ویندی کڈھیں تاں دُکھ...