بولیاں

کسی خیال کا ایک مصرعے میں بیان پنجابی زبان میں بولی کہلاتا ہے پنجابی لوک شاعری وچ اک مصرعے دی نظم ’’بولی‘‘ کہلاندی اے یعقوب آسی صاحب لکھتے ہیں : بولی پنجابی لوک شاعری کی بہت قدیم اور مقبول صنف ہے۔ اس کا صرف ایک مصرع ہوتا ہے، جس کا ایک مخصوص وزن ہے۔ اس وزن سے ہٹ جائے تو اس کو بولی نہیں کہا جا...

سُکھ دی مَتّے چنگیر بھریوے، دُکھاں کئی من بالن کھاہدا اجے وی رب کیوں کجھ نئیں آہدا ڈھور ڈنگر جب سبھے مر گئے، لوگ نے بھکھاں لگے لڑ گئے جانگلی گِدّڑ دیہہ وچ وڑ گئے دِلے نوکیلی نوک اے کھوبی، رنگ بھرن نوں آہر کیتا اندروں کڈھ کے باہر کیتا (غدیر زہرا)

کوٹھے تے کلوہ ماہیا ۔ کوٹھے تے کلوہ ماہیا چَن پَویں چڑھے نہ چڑھے وے مینوں تیری لَو ماہئیا بَھٹیاں تُوں بھُنا دانے ۔ بھٹیاں توں بھنا دانے دل وِچ تُوں وَسدی نِی سوہنیے ، تیرے دل دِیاں رَب جانے کوٹھے تے کھیسی اے ۔ کوٹھے تے کھیسی اے اِک سانُوں تُوں ماریا ، دُوجا جگ پردیسی اے سڑکے تے رِڑ...