اکھراں وچ سمندر

قطعہ دین دی خاطر جگ تے اینی کیتی کار حُسین اللہ دی سونہہ لنگھ گیا اے حدّوں پار حُسین اج تک کفر دے ہڈّاں وچّوں اُٹھدی پئی اے پیڑ خورے کیہڑے نال طریقے ماری مار حُسین (بابا نجمی - اکھراں وچ سمندر)

اوہدے نال جدوں دی یاری ہو گئی اے میری دشمن چاری دیواری ہو گئی اے میلے وچ وی جی نیں کردا ہسّن نُوں جندڑی ایہو جیہی دکھیاری ہو گئی اے ماپیاں کولوں پُتّر لین حساب پئے دنیا کنّی کاروباری ہو گئی اے ردّی وچوں، وارث، رومی، لبھّا، میر کسراں منّاں دنیا قاری ہو گئی اے میرے وچ کمی نیں بابا اوہناں نُوں...

اکھّراں‌ وچ سمندر رکھّاں، سوچاں وچ جہان سجدے کرن فرشتے مینوں، میرا ناں انسان مینوں کِنج ہلا سکدے نیں، جھکّھڑ تے طوفان کھڑا واں، سَت زمیناں ڈھا کے، چُک کے سَت اَسمان جھوٹھا کیہڑا، سچّا کہیڑا، کِسراں کراں پچھان کھاندے پئے نیں قسماں سارے سر تے رکھ قرآن گڈ جیہا ایہہ جُثّا میرا بن جاندا اے پُھل...

اکھّراں وچ سمندر رکھّاں، میں اقبال پنجابی دا جھکّڑاں دے وچ رکھ دِتّا اے دِیوا بال پنجابی دا دُھوڑاں نال کدے نہیں مرنا، شیشے دے لشکارے نے جِنّی مرضی تِکھّی بولے اردو، بال پنجابی دا لوکی منگ منگا کے اپنا بوہل بنا کے بہہ گئے نیں اساں تے مٹّی کر دِتّا اے سونا گال پنجابی دا جیہڑے آکھن وچ پنجابی،...