یوسف سلطان
محفلین
سوچناں واں پِشلے زمانے دیاں گلّاں نوں
گھروں پَیر کڈھناں کوئی سَوکھی جیہی گل سی؟
راہواں وی گھنیریاں ہنیریاں تے سُنجیاں
شیر خورے کِنّیاں دا ڈِھڈ پاڑ جاندے سن
سپ خورے کِنّیاں نوں ڈنگ مار جاندے سن
تھائیں تھائیں ٹھگ سَن، تھائیں تھائیں چور سن
ٹھنڈ وچ لاہ لَئے ڈاکوواں نے کپڑے
خورے کِنّے ٹُرے سَن خورے کِنّے اَپڑے
اساں اَج كِيتياں نےكِينياں ترقياں
چن نوں پئے مارنےآں اسى بھانويں جھپياں
اَج وی مسافراں دی اوہو ای برات اے
ڈاکوواں نوں کالی رات چودھویں دی رات اے
روز پئے سننے آں ایہو جیہیاں خبراں
فیر کوئی بس کسے بس نال بِھڑ پئی
فیر کوئی گڈی کسے کار نال کھیہہ پئی
فیر کوئی لاری کسے کھڈ وچ ڈھے پئی
كل اجے ڈِٹھى اے ميں سڑكے دے موڑ تے
نويں تے نكور اک ٹُٹّى ہوئى كار سى
جِدے وچ سُتّا اک گھبرو جوان سى
حُسن تے جمال والى مُكّى ہوئى حد سى
بانكا جيہا مُكھڑا سى اُچا لما قد سی
ہورےكِدھا پُت سى ہورے كِدھا وِير سى
اجے اوہدى اُنگلى تے منگنى دى چھاپ سى
كِڈى سوہنى دَكّھ سى تے كِڈا سوہنا رنگ سى
خورے كيہڑى تَتّى دےسہاگ دى اُمنگ سى
لہو وچ بِھجّى سى جو سڑكے دے موڑ تے
اساں اَج كِيتياں نے كِينياں ترقياں
وَرہياں دے پينڈے اَج پلاں وچ مُكدے
سوچناں واں اپنےزمانے دياں گلاں نوں
گھروں پَير كڈھنا كوئى سوکھى جيہى گلّ اے
