بابا نجمی ربّ جانے کی آکھن چھلاں نسّ نسّ آ کے کنڈھیاں نوں ۔

ربّ جانے کی آکھن چھلاں نسّ نسّ آ کے کنڈھیاں نوں ۔
پچھلے پیریں کیوں مڑ جاون سینے لا کے کنڈھیاں نوں ۔

اک وی سوتر اگے پچھے اپنی تھاں توں ہندے نئیں،
کھورے چھلاں جاون کہڑیاں قسماں پا کے کنڈھیاں نوں ۔

چٹے دن جے مل سکنا ایں تاں میں یاری لاوانگا،
ملدیاں ویکھ لے جسراں چھلاں وجع وجا کے کنڈھیاں نوں ۔

اچے محلاں دے وسنیکو، اویں سانوں رکھو نہ،
جیوں چھلاں نے رکھیا، اپنی کھیڈ بنا کے کنڈھیاں نوں ۔

کسراں اپنے اکھر بدلاں ویکھ کے گڈی سولی نوں،
کد ملدیاں نے چھلاں اپنا روپ وٹا کے کنڈھیاں نوں ۔

مینوں تے انج لگدا اے 'بابا'، چھلاں تنگ سمندر توں،
مڑ-مڑ آؤندیاں ویکھن کسراں، لنگھیئے ڈھاہ کے کنڈھیاں نوں ۔
​