گلزار گهر

[ہارون اعجاز]

ﮔﮭﺮ

ﺟﻮ ﻣﯿﺮﯼ ﻣﺎﻧﻮ ﺗﻮ ﺗﮩﮧ ﮐﺮﻭ ﻋﺮﺽ ﻭ ﻃﻮﻝ ﺳﺎﺭﮮ
ﺳﯿﻤﭩﻮ ﺳﮍﮐﯿﮟ، ﻟﭙﯿﭩﻮ ﺭﺍﮨﯿﮟ
ﺍﮐﮭﺎﮌ ﺩﻭ ﻣﻞ ﮐﮯ ﺳﺎﺭﺍ ﺷﮩﺮ
ﮐﮧ ﺍﯾﻨﭧ ﮔﺎﺭﮮ ﺳﮯ ﮔﮭﺮ ﺑﻨﮯ ﮨﯿﮟ ﻧﮧ ﺑﻦ ﺳﮑﯿﮟ ﮔﮯ
ﭘﻨﺎﮦ ﻣﻞ ﺟﺎﺋﮯ ﺭﻭﺡ ﮐﻮ ﺟﺲ ﮐﺎ ﮨﺎﺗﮫ ﭼﮭُﻮ ﮐﺮ
ﺍُﺳﯽ ﮨﺘﮭﯿﻠﯽ ﭘﺮ ﮔﮭﺮ ﺑﻨﺎ ﻟﻮ
ﮐﮧ ﮔﮭﺮ ﻭﮨﯽ ﮨﮯ، ﺟﺴﮯ ﭘﻨﺎﮦ ﮔﺎﮦ ﮐﮩﮧ ﺳﮑﯿﮟ ﮨﻢ
( ﺗﻤﮩﺎﺭﮮ ﮨﺎﺗﮭﻮﮞ ﻣﯿﮟ، ﻣﯿﮟ ﻧﮯ ﺩﯾﮑﮭﯽ ﺗﮭﯽ ﺍﯾﮏ ﺍﭘﻨﯽ ﻟﮑﯿﺮ ۔ ۔ ۔ )
ﺍﭘﻨﯽ ﭘﻨﺎﮦ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ! ﺟﺎﻧﺎﮞ !! ❤

گلزار