انور مسعود جہلم دا پل

یوسف سلطان

محفلین
جہلم دے پُل تے

پہلا:

میرے ولوں سارے بہن بھائیاں نوں سلام ہووے
جاتکاں بزرگاں تے مائیاں نوں سلام ہووے

لاری والا اجے کُج دیر کھلووے گا
سپاں والا باوا تُساں سُنیا تے ہووے گا

تے بچہ بچہ اج اس بابے نوں سیانڑدا اے
سُرمہ میں ویچناں ہاں جگ سارا جانڑدا اے

کدھرے نا اس سُرمے دا جوڑ اے
ست وِہیاں بُوٹیاں دا عرق تے نچوڑ اے

ایہنے کئی چشمیاں دا پانی پیتا ہویا اے
سونف تے گلاب وِچ کھرل کیتا ہویا اے

تے بھانویں کیڈی سُجی ہوئی آئی ہوئی اَکھ ہووے
لالیاں تے چوبھاں دی ستائی ہوئی اَکھ ہووے

دُھند ہووے جالا ہووے بھانویں ہون کُکرے
اَکھاں وِچوں پانی وَگے نالے اَکھ رَڑکے

چن دا وی چاننا جے اَکھیاں نہیں سہندیاں
اٹھدیاں بہندیاں تراٹاں ہون پیندیاں

پِیڑ مُک جاندی اے تے سوج لیہہ جاندی اے
اِکو ای سلائی نال ٹھنڈ پے جاندی اے

تے وِیہاں دی نہ دَساں دی نہ پنجاں والی بات اے
لاری دے مسافراں نُوں خاص ای رعایت اے

کھٹ کے چلانے نہیں میں کارخانے مومنو
چار آنے، چار آنے، چار آنے، چار آنے مومنو

پائے جیہڑا سُرمہ او ناز کر سکدا اے
لوڑ ہووے جس نُوں آواز کر سکدا اے

ایویں میں قرآن دیاں قسماں نہیں چُکدا
او دلوں ناں مُکائیے تے وہم نہیں جے مُکدا

چُپ تہاڈی ہور کی اے بُھل نہیں سجنو
چارآنے تے شیشی دا وی مُل نہیں سجنو

چيز میں اجیہی ویچناں بھلا ہوئے سبھ دا
اَکھ جیہا کیمرا تے لَکھ توں نہیں لبھدا

ڈیرے توں منگاؤ گے تے نرخ مال وکھرا
ڈاک دا کرایہ تے محصول نال وکھرا

کیہڑی سیٹ والیاں بزرگاں نے بلایا جے
ہتھ وِچ پیسے رکھو میں آيا جے میں آيا جے

دوجا:

دوستو، بزرگو، نیانیو، سیانیو
دُدھ نالوں پانی ذرا تُسی وی پچھانیو

میرے کول دارُو اے جی دنداں دی مشین دا
چکّی جے خراب ہووے مزا کیہ اے پین دا

دنداں دیاں پِیڑاں نُوں میں جڑوں کِھچ سٹناں
چِیچی دی اڑیس نال ہڑوں کِھچ سٹناں

دوستو، عزیزو، میری گل ذرا تولناں
کلمے دی مار وگے جُھوٹھ جے میں بولناں

دند ایویں کڈھنے تے پٹنے نہیں چاہی دے
رب جیہڑے موتی دِتے سٹنے نہیں چاہی دے

دنداں تے مسوڑیاں دی کوئی وی بیماری ہووے
ٹھنڈا تتا پینے دی وی ڈاھڈی لاچاری ہووے

جیہڑے پاسے میری ایہہ دوائی کھیہہ جاندی اے
میل وانگوں دنداں نالوں پِیڑ لیہہ جاندی اے

پیکٹاں دے وِچ میں ایہہ بند کیتی ہوئی اے
تے وڈے وڈے ڈاکٹراں پسند کیتی ہوئی اے

حکیم کولوں منگو گے دوا اوہنے دینی اے
حیلہ تُساں کرنا اے شفا اوہنے دینی اے

روز متھے لگناں، ڈاکو نہیں لٹیرا نہیں
دھیلی اِک مُل کوئی ودھیرا نہیں

دنداں نالوں ہور یارو چیز کیہڑی چنگی اے
بسم اللہ ایہہ پیکٹاں دی جوڑی کنے منگی اے

تریجا:

سال نواں چڑھیا اے تے جنتری وی نویں اے
ایسے گلے وِکدی ایہہ اج رواں رویں اے

ایس وِچ لکھیا اے جس ویلے لگنا اے
چن نوں گرہن، کدوں، کس ویلے لگناں اے

لکھیاں نے ایتھے ہین جدوں جدوں چھٹیاں
سال وِچ ہونیاں نے کدوں کدوں چھٹیاں

روزیاں دے وِچ گُھگھو کیہڑے ویلے بولنا اے
کنے وجے رکھناں اے تے کنے وجے کھولناں اے

ڈیوڑھا کناں لگدا تے سوایا کناں لگدا اے
تے لاہور توں کراچی دا کرایہ کناں لگدا اے

مومنو! قرآن دیاں کنیاں نے سورتاں
دیس دیاں نامی پہلواناں دیاں مُورتاں

ریل دے کرائے دا تے سفر دا حساب اے
رمل تے نجوم، جادو، جفر دا حساب اے

دنیا دے وڈے وڈے مُلکاں دے حال نیں
پندرہ بیماریاں دے نُسخے وی نال نیں

جنتری دے وِچ دسو چیز کیہڑی گھٹ اے
جنتری ایہہ پوری پنساریاں دا ہٹ اے

کُھل گیا اے پُل بھانویں ہِل پئیاں لاریاں
چھڈ کے ناں جان گیاں پُلے تے سواریاں

سیٹاں اتے بہوو ہولی ہولی سجنو
پنجی نویں پیسے تے پرانی پولی سجنو

جنتری دا گاہک ایتھے کوئی وی نہیں دِسدا
چوراں دا جے مُٹھا ہووے کسے تے نہیں وِسدا

ہدیہ روپیہ سی ناں مُل دھیلی دوستو
چنگا فیر اللہ راکھا، اللہ بیلی دوستو

انور مسعود

 
مدیر کی آخری تدوین:

فرخ منظور

لائبریرین
کئی وری میں سوچیا کہ "میلہ اکھیاں دا" دی چونویاں نظماں ٹائپ کر کے اپ لوڈ کراں ۔ مگر جنی وری کتاب خریدی کج دناں بعد غیب ہو گئی۔ :) بہرحال بہت مہربانی یوسف سلطان صاحب۔ مزید ایس کتاب وچوں وی نظماں شامل کرو۔
 

یوسف سلطان

محفلین

محمد فہد

محفلین
جہلم دے پُل تے

پہلا:

میرے ولوں سارے بہن بھائیاں نوں سلام ہووے
جاتکاں بزرگاں تے مائیاں نوں سلام ہووے

لاری والا اجے کُج دیر کھلووے گا
سپاں والا باوا تُساں سُنیا تے ہووے گا

تے بچہ بچہ اج اس بابے نوں سیانڑدا اے
سُرمہ میں ویچناں ہاں جگ سارا جانڑدا اے

کدھرے نا اس سُرمے دا جوڑ اے
ست وِہیاں بُوٹیاں دا عرق تے نچوڑ اے

ایہنے کئی چشمیاں دا پانی پیتا ہویا اے
سونف تے گلاب وِچ کھرل کیتا ہویا اے

تے بھانویں کیڈی سُجی ہوئی آئی ہوئی اَکھ ہووے
لالیاں تے چوبھاں دی ستائی ہوئی اَکھ ہووے

دُھند ہووے جالا ہووے بھانویں ہون کُکرے
اَکھاں وِچوں پانی وَگے نالے اَکھ رَڑکے

چن دا وی چاننا جے اَکھیاں نہیں سہندیاں
اٹھدیاں بہندیاں تراٹاں ہون پیندیاں

پِیڑ مُک جاندی اے تے سوج لیہہ جاندی اے
اِکو ای سلائی نال ٹھنڈ پے جاندی اے

تے وِیہاں دی نہ دَساں دی نہ پنجاں والی بات اے
لاری دے مسافراں نُوں خاص ای رعایت اے

کھٹ کے چلانے نہیں میں کارخانے مومنو
چار آنے، چار آنے، چار آنے، چار آنے مومنو

پائے جیہڑا سُرمہ او ناز کر سکدا اے
لوڑ ہووے جس نُوں آواز کر سکدا اے

ایویں میں قرآن دیاں قسماں نہیں چُکدا
او دلوں ناں مُکائیے تے وہم نہیں جے مُکدا

چُپ تہاڈی ہور کی اے بُھل نہیں سجنو
چارآنے تے شیشی دا وی مُل نہیں سجنو

چيز میں اجیہی ویچناں بھلا ہوئے سبھ دا
اَکھ جیہا کیمرا تے لَکھ توں نہیں لبھدا

ڈیرے توں منگاؤ گے تے نرخ مال وکھرا
ڈاک دا کرایہ تے محصول نال وکھرا

کیہڑی سیٹ والیاں بزرگاں نے بلایا جے
ہتھ وِچ پیسے رکھو میں آيا جے میں آيا جے

دوجا:

دوستو، بزرگو، نیانیو، سیانیو
دُدھ نالوں پانی ذرا تُسی وی پچھانیو

میرے کول دارُو اے جی دنداں دی مشین دا
چکّی جے خراب ہووے مزا کیہ اے پین دا

دنداں دیاں پِیڑاں نُوں میں جڑوں کِھچ سٹناں
چِیچی دی اڑیس نال ہڑوں کِھچ سٹناں

دوستو، عزیزو، میری گل ذرا تولناں
کلمے دی مار وگے جُھوٹھ جے میں بولناں

دند ایویں کڈھنے تے پٹنے نہیں چاہی دے
رب جیہڑے موتی دِتے سٹنے نہیں چاہی دے

دنداں تے مسوڑیاں دی کوئی وی بیماری ہووے
ٹھنڈا تتا پینے دی وی ڈاھڈی لاچاری ہووے

جیہڑے پاسے میری ایہہ دوائی کھیہہ جاندی اے
میل وانگوں دنداں نالوں پِیڑ لیہہ جاندی اے

پیکٹاں دے وِچ میں ایہہ بند کیتی ہوئی اے
تے وڈے وڈے ڈاکٹراں پسند کیتی ہوئی اے

حکیم کولوں منگو گے دوا اوہنے دینی اے
حیلہ تُساں کرنا اے شفا اوہنے دینی اے

روز متھے لگناں، ڈاکو نہیں لٹیرا نہیں
دھیلی اِک مُل کوئی ودھیرا نہیں

دنداں نالوں ہور یارو چیز کیہڑی چنگی اے
بسم اللہ ایہہ پیکٹاں دی جوڑی کنے منگی اے

تریجا:

سال نواں چڑھیا اے تے جنتری وی نویں اے
ایسے گلے وِکدی ایہہ اج رواں رویں اے

ایس وِچ لکھیا اے جس ویلے لگنا اے
چن نوں گرہن، کدوں، کس ویلے لگناں اے

لکھیاں نے ایتھے ہین جدوں جدوں چھٹیاں
سال وِچ ہونیاں نے کدوں کدوں چھٹیاں

روزیاں دے وِچ گُھگھو کیہڑے ویلے بولنا اے
کنے وجے رکھناں اے تے کنے وجے کھولناں اے

ڈیوڑھا کناں لگدا تے سوایا کناں لگدا اے
تے لاہور توں کراچی دا کرایہ کناں لگدا اے

مومنو! قرآن دیاں کنیاں نے سورتاں
دیس دیاں نامی پہلواناں دیاں مُورتاں

ریل دے کرائے دا تے سفر دا حساب اے
رمل تے نجوم، جادو، جفر دا حساب اے

دنیا دے وڈے وڈے مُلکاں دے حال نیں
پندرہ بیماریاں دے نُسخے وی نال نیں

جنتری دے وِچ دسو چیز کیہڑی گھٹ اے
جنتری ایہہ پوری پنساریاں دا ہٹ اے

کُھل گیا اے پُل بھانویں ہِل پئیاں لاریاں
چھڈ کے ناں جان گیاں پُلے تے سواریاں

سیٹاں اتے بہوو ہولی ہولی سجنو
پنجی نویں پیسے تے پرانی پولی سجنو

جنتری دا گاہک ایتھے کوئی وی نہیں دِسدا
چوراں دا جے مُٹھا ہووے کسے تے نہیں وِسدا

ہدیہ روپیہ سی ناں مُل دھیلی دوستو
چنگا فیر اللہ راکھا، اللہ بیلی دوستو

انور مسعود


یوسف بھائی بہت خوب کمال ہی کردیا بہت اچھی شراکت محفل
 
Top